همشهری آنلاین_مژگان مهرابی: کمتر کسی است که برای یکبار هم که شده گذرش به اینجا نیفتاده باشد. فضای سبز زیبایی دارد، چنارهای سر به فلک کشیده آن و نسیم آبی که از فوارههایش صورت را نوازش میدهد، حس خوشی را به رهگذران القامیکند. بیش از زیبایی این بوستان، قدمت آن مورد توجه اهالی است که هر صبح و عصر راهی این بوستان میشوند.
قدمت بوستان فدک به اوایل دهه ۴۰ برمیگردد. زمانی که خانههای این محله به تعداد انگشتان دست بوده و ردی از آپارتماننشینی در اینجا دیده نمیشدهاست. آنطور که اهالی روایت میکنند، تا قبل از سال ۱۳۲۰، بوستان فدک و اطراف آن، قریه کوچکی بوده با زمینهای کشاورزی وسیع که بعد از دهه ۳۰، اراضی زراعی جای خود را به خانههای بزرگ و کوچک دادند و مکانی برای سکونت کارمندان آموزش و پرورش شدند.
بهطوری که به مرور زمان، بعد از شکلگیری و توسعه محله، قناتهای پر آب آن یکی پس از دیگری خشک شده و باغهای انارش به ساختمان تبدیل شدهاند. بوستان فدک بیش از ۴۶ هزارمترمربع مساحت دارد و به دلیل امکاناتی که در خود جای داده مکان مناسبی برای تفریح اهالی شرق تهران محسوب میشود. کانون پرورش فکری، زمین بازی و ورزش، خانه فرهنگ از جمله امکانات موجود در این بوستان و مزیتهای آن برای حضور مردم است. از قرار معلوم تا قبل از پیروزی انقلاب اسلامی، این بوستان نام «نارمک» را یدک میکشیده و دلیلش هم باغهای اناری بوده که در همسایگی قرار داشتند. چنار، بلوط، سرو، کاج، توت و ارغوان انواع درختانی است که در این بوستان به چشم میآید و جاذبه خاصی به این فضای سبز بخشیدهاست.
نظر شما