چون فردی به ورزش وزنه‌برداری دنیا معرفی شد که حتی الکسیف، مرد استثنایی فوق سنگین وزنه‌برداری دنیا هم او را اعجوبه عالم ورزش قلمداد کرد؛ حسین رضازاده که بعدها با زدن رکوردهای یک ضرب و دوضرب دنیا، جایی ویژه برای خودش در دنیای وزنه برداری دست و پا کرد، رکوردهایی که البته برای خودش هم دست نیافتنی شد.
اتفاقات 2 سال و به خصوص ماه‌های اخیر نشان داد رضازاده با آنکه هنوز به مرز 30 سالگی پا نگذاشته، دیگر آن وزنه‌بردار گذشته و رکوردزن نیست. حضور غیرورزشی در مسابقات قهرمانی جهان در سال 2007 فدراسیون جهانی را از این ترساند که نکند مردم، هرکول وزنه برداری دنیا را در المپیک نبینند.
حرف‌های 2 هفته پیش رضازاده، بسیاری از حقایق آینده را روشن کرد، به خصوص جایی که گفته بود من کم کم به آخر خط قهرمانی‌ام رسیده‌ام؛ اما باز هم همه امیدوار بودند او به المپیک برود. اتفاقی که اصلا نخواهد افتاد. تحرکات مخفی سران ورزش کشور در 2 روز اخیر نشان می‌دهد یک اتفاق ناگوار در ورزش خواهد افتاد. رضازاده که در یک سال گذشته تمرینات مناسبی نداشته و بیشتر به آگهی‌های تجاری روی آورده، به شدت از درد کمر و اخیرا از قند بالای خون رنج می‌برد و همین موارد به او اجازه نمی‌دهد در المپیک شرکت کند.
شنیده شد صبح امروز یکی از مسئولان رده بالای ورزش ایران در گفت‌وگویی تلفنی به فدراسیون وزنه برداری دستور داده مقدمات تهیه یک مجوز کامل پزشکی را برای ممانعت از شرکت رضازاده در المپیک فراهم کنند و آن را بعدازظهر فردا در اختیار رسانه‌ها قرار دهند تا پرافتخارترین ورزشکار بعد از انقلاب، با شکلی آبرومندانه کنار برود تا با شکست در المپیک، بت این ورزش شکسته نشود.
طبق شنیده‌ها به نظر می‌رسد فردا اتفاق بزرگی در ورزش ایران روی دهد. فردا، زمانی که روزنامه‌ها در خواب مطلق قرار دارند، شاید خبری از تلویزیون پخش شود که هرکول نمی‌تواند کاروان ایران را در المپیک همراهی کند.
