و دین به طور کامل از آسمان به زمین می‌آید تا مردم آگاه باشند از خوبی‌ها و پرهیز کنند از بدی‌ها. عید بزرگ مبعث، روزی که شکوه و جلال قدرت الهی از آسمان سایه بر زمین می‌افکند تا منجی ده و بشارت دهنده پیامبر صلح و رحمت باشد.
عیدبزرگ مبعث، روزی که تاج بندگی حق تعالی و یکتا پرستی خداوند همچون مرصع ترین تاجهای بهشتی و کائنات با دستان مبارک جبرئیل بر سر محمد امین گذاشته می شود تا نوید بخش صلح، آرامش و ایمان باشد در بین زمینان و دین اسلام را که دین صلح و صفاست مژده دهد.
عید بزرگ مبعث، عید عشق و عشقبازی بنده با معبود، روز پر افتخار و غرور آفرینی که در کلبه کوچک محمد (ص) و خدیجه بزرگ بانوی اسلام شادی و نور میهمان می شود.
روزی که غار حرا نور باران می شود و محمد امین (ص) همچون الماسی درخشان در دهانه غار، می خواند اقرا بسم ربک الذی الخلق،..
زمین و زمان غرق در نور و سرور می شود، فرشتگان آسمانی به وجد می آیند، همه خوشحال و شادمان پایکوبان از آسمان به زمین آمده و کره خاکی را فرش کرده تا قدوم مبارک پیامبرو ردای پیامبری حضرت محمد (ص) در امان باشد از پلیدها و ناپاکیها.
غار حرا نور باران شده و در هاله ای از نور و غبار شادی زیر قطرات رحمت الهی ذره ذره سنگ و خاک بی مقدارش جان گرفته و به وجد آمده است.
طنین صدای ملکوتی حضرت جبرئیل برای چندمین بار در فضای خالی غار می پیچد "اقر بسم ربک الذی الخلق"- بخوان به نام خداوند که خلق کرد- محمد در حالی که هنوز در حال راز و نیاز با معبود بود حیران و متحیر در می ماند، زیر لب زمزمه کنان می فرماید" من که خواندن بلد نیستم" و دوباره همان لحن کلام با تحکم بیشتر "بخوان بخوان به نام خداوندی که خلق کرد".
تمام وجودش غرق در شادی و نشاط می شود، چشمان زیبایش و چهره نیکویش که ماه فرو می ماند از جمالش متحیر به دنبال صدا می گردد به راستی که "ماه فرو می ماند از جنال محمد، سرو نباشد به عتدال محمد، قدر فلک را کمال و منزلتی نیست در نظر قدر با کمال محمد".
آهسته آهسته می‌خواند، آنچه را که جبرئیل بر او خواند، قلبش آرام می‌گیرد رسالتش بزرگ و وظایفش سنگین اما وجودش مملو از احساس نزدیکی و قربت به الهی می‌شود.
شادمان و هراسان از غار به بیرون می‌آید در حالی که شمسه‌ای از نور گرداگرد صورت مبارکش را فرا گرفته وارد خانه می‌شود، خدیجه بانوی بزرگ اسلام شتابان به استقبال شوهر می‌آید و در برابر عظمت وجودی محمد امین که اینچنین غرق در نور شده متحیر می‌ماند.
همه واقعه را شیرین برای بانوی بزرگ اسلام تعریف می کند و خدیجه در حالی که به صداقت و پاکی و درستی محمد (ص) ایمان دارد و قلبش همچون او سرشار از یاد خداست بی هیچ کتمانی بر پیامبری محمد نبی (ص) گواهی می دهد و ذکر "اشهدان لا الله الا الله ، اشهد ان محمدا رسوا الله" ورود زبانش می‌شود.
علی ابن ابیطالب (ع)، در حالی که نظاره گر ماجراست، عظمت این رسالت بزرگ را با قلب نازنین و کوچکش احساس می کند و پس از خدیجه همان شهادتین را بر زبان می راند تا بیعت کند با پیامبر رحمت و پاکی و یاور روزهای تنهایش باشد و سپر بلای شبهای خوفناکش گردد در برابر بلایا و حوادث.
رسالت بزرگ نبوی حضرت محمد (ص) در روز مبعث که امروزه به عنوان عید بزرگ مسلمانان برای یاوران و پیروان محمد (ص) پس از آن واقعه بزرگ در 27 رجب شروع شده است، آغاز می گردد و خداوند خاتم رسول را برای تکمیل دین آسمانی همراه با معجزه بزرگش یعنی قرآن برای هدایت و روشنی در بین این کره خاکی همچون چشمه ای جوشان به ودیعه می نهد تا تشنگان ولایت و حق پرستی از زلال ناب این رحمت و سخاوت بیکران الهی برخوردار باشند.
رسالت خطیر و بزرگ پیامبری حضرت محمد (ص) آغاز می شود، بتها به لرزه در می آیند و کینه دنیا پرستان و زر طلبان همچون سیاهی در وجودشان رخنه می کند تا در برابر این پاکی و خوبی زشتیها و پلیدیهایشان را بیشتر نمایان کنند.
رسالت بزرگ پیامبری محمد (ص) در کویر تفتیده و خشن حجاز و یمن و مدینه و مکه در جزیره عربستان با انسانهای متعصب و خشونت جو جنگ طلبش آغاز می شود.
رسالت بزرگ و خطیر محمد امین آغاز می شود، برده سیاه چرده عرب برای اولین بار لبخند بر لبانش می روید و گل ایمان در وجودش غنچه می زند تا اینبار سرباز زند از خفت و حقارت بت پرستان و شان خویش را همچون ثروتمند ترین افراد عالم با محک تقوا و ایمان فزونی دهد.
ذره ذره کویر داغ و تفتیده مکه اینبار شادمان می شود زیرا که دیگر شاهد نیست که پدری در عین جمود فکری و تعصبی بی جا نوزداد دختری را در میان کویر داغ زنده به گور کندو تا ننگ دختر دار بودن را بدین سان پاک کند.
کویر جان می گیرد، با بوسه پدر بر دستان دخترکی کوچک، فاطمه دختر رسول خدا (ص) ام ابیها می‌شود تا زن شان و کرامتش را و جایگاه واقعیش را پیدا کند در دین اسلام.
سیاه و سفید، رنگ می‌بازد در برابر دین اسلام و کرامت و شان و منزلت جایگاه انسانی در دین مبین اسلام به محک ایمان و تقوا زده می شود.
تعصب بی جا، افکار پلید، خوی خشونت بار و جنگ جوی عرب کم کم رنگ می بازد در برابر شان و کرامت پیامبر بزرگ صلح و رحمت و نوید بخش مهر و الفت و دوستی در بین همه می شود.
عید مبعث روز بزرگ مسلمانان، روز رحمت الهی و سخاوت در زمین و روز پیامبری محمد امین و روز پایان جمود انسانیت بر همگان مبارک باد.
