معماران شهر سانفرانسیسکو برای پاسخ به این پرسش طرح‌های ذهنی از این شهر در سال 2108 ارائه کرده‌اند. براساس مسابقه‌ای که در این باره برگزار شد معماران طرح‌های مختلفی از این شهر ارائه کرده‌اند. این تصور چندان عجیب نیست که شهر سانفرانسیسکو در 100 سال آینده چیزی شبیه جنگل وهم‌آلودی از ساختمان‌ها با معماری خیره‌کننده خواهد بود که واکنشی‌است به گرمایش زمین و آب‌شدن یخ‌ها.
شهر رؤیایی ایواموتو اسکات طراح سانفرانسیسکو در 2108 چیزی شبیه خانه‌های ویلایی نزدیک مناطق ییلاقی دارای آب معدنی‌های گرم است.
لوله‌های ساختمانی شکل بزرگ که حرارت موجود در آب‌های عمق زمین را به بیرون می‌دهند در کنار مه‌دود‌ها که در هوای این شهر وجود دارد، به شهر تصویری از منطقه‌ای مرطوب می‌دهد که در همه‌جای آن خزه و گیاه هرز‌ه رشد خواهند کرد. طرحی که اسکات برای قرن آینده شهر سانفرانسیسکو پیش‌بینی کرده، شاید چندان تغییر در الگوهای معماری و شهرسازی نداشته و بیشتر واقع‌بینانه باشد.
تونل‌های زیرزمینی بزرگ گرمای موجود در عمق زمین را در مناطق مختلف گرد می‌آورند و در جای‌جای شهر دودکش‌های بزرگ آن‌را به آسمان منتقل می‌کند. در واقع این طرح تصویری روشن از آخرین بارقه‌های تمدن نفت سوز است. در کنار این موضوع شیوه مقاوم‌سازی ساختمان‌های شهر در قرن آینده است که به‌صورت ستون‌های پهن پیچ در پیچ و تنیده درآمده است. آنچه اسکات برای 100 سال آینده سانفرانسیسکو طراحی کرده، اگرچه با الهام از بحران‌های جاری این شهر بزرگ است، اما نمی‌توان رؤیاها و تصورات شخصی او را نادیده گرفت.
شقایق شهر دریایی
« لیلی پد» توسط یکی از طراحان بلژیک به نام وینسنت کالبوت طراحی شده‌است. لیلی‌پد شهرهای پهناوری هستند که بر دریاها شناورند و شیوه زندگی ما را تغییر خواهند داد. این طرح‌ها در برابر گرمایش زمین و تهاجم آب‌های آزاد به سواحل و حاشیه دریاها شیوه نوینی از زندگی را به انسان‌ها ارائه خواهند کرد. چندان عجیب نیست اگر سیمای تمام شهرهای آینده به‌صورت جزایر تخیلی ظاهر شود.
کالبوت در این باره می‌گوید که این طرح‌ها در واقع نوعی رقابت برای مهاجرت جمعی در محیط طبیعی جهان است. اما از سویی منتقدان این طرح می‌گویند که با وجود زیبایی فوق‌العاده این طرح، نمی‌توان انتظار داشت که این طرح در برابر بحران‌های احتمالی بتواند مقاومت مناسب داشته باشد. کالبوت این طرح را با الهام از شقایق دریایی طراحی کرده‌است.
پناه گاه زیبا
جولیان دی اسمث، معمار دانمارکی طرحی را با الهام از پری دریایی شناور پی‌ریزی کرده‌است به نام«پناهگاه زیبا».سرمایه‌گذاری برای مطالعه و ساخت آن توسط تجار شرقی صورت خواهد گرفت تا این طرح به واقعیت بپیوندد. شباهت میان این طرح و لیلی‌پد نمی‌تواند بیانگر تاثیر 2 طراح بر همدیگر باشد.
«ولنس ریزونت» یکی از طرح‌هایی است که توانسته‌است نظر بسیاری از علاقه‌مندان به طراحی شهرهای آینده را به‌خود جلب کند. هرچند میزان جایگیری جمعیت در آن اندک است و نمی‌توان به‌عنوان یک شهر به آن نگریست اما با اندکی توسعه این طرح به‌عنوان یک شهر مستقل می‌تواند عملکرد مناسبی داشته باشد.
کشتی آزادی
کشتی آزادی، شهری است روی دریا که در حدود 60 هزار نفر را در خود جای می‌دهد. ساخت این کشتی از سال 2002 آغاز شده است و تاکنون 3 هزار نفر برای زندگی روی آن اعلام آمادگی کرده و قرارداد مربوط به آن را امضا کرده‌اند.
کشتی آزادی بیش از آنکه جایی باشد برای زندگی شهری و فضایی طبیعی برای زندگی شهروندان فراهم کند، در واقع نوعی مامن است برای بحران‌های احتمالی در آینده. این کشتی توسط نورمن نیکسون یکی از بزرگ‌ترین طراحان حال حاضر صنایع دریایی طراحی شده است، اما چندی پیش به‌دلیل مشکلات مالی متوقف شده‌بود.
کشتی آزادی، طرحی است برای یک استراحت طولانی و به دور از فشارهای مختلف کاری و سختی‌های رایج. با جدی شدن گرمایش زمین و آب شدن یخ‌ها، اجرای این طرح دوباره آغاز شده‌است. در واقع این طرح، تلاشی است برای آزمودن تجربه زندگی انسان روی دریاها.
خانه های شناور
در کنار رودخانه‌های هلند در حدود 40 خانه شناور به‌صورت نمونه‌ای ساخته‌شده است. این خانه‌ها در کنار رودخانه قرار گرفته و از مصالح ساخته‌شده‌اند. خانه‌های شناور به گونه‌ای طراحی شده‌اند که درصورت بالا آمدن آب یا طغیان رودخانه یا بروز سیلاب‌های ناگهانی در آن شناور می‌شوند.
این طرح به‌منظور جلوگیری از غرق شدن خانه‌ها به اجرا درآمده‌است. خانه‌های ماسبومل در کنار رودخانه قرار گرفته‌اند و با بالا و پایین رفتن سطح آب در حرکت هستند. این طرح سریع‌ترین شیوه برای اجرا به هنگام طغیان رودخانه‌هاست.
