او هیچ‌گاه در مورد کسب مدال صحبت نکرده، چون خوب می‌داند کسب مدال در پرتاب دیسک المپیک کاری بسیار سخت است و تا زمانی که سنگینی مدال المپیک را بر دوش خود احساس نکند، باورش نمی‌شود مدال آن را به دست آورده است. حدادی در گفت‌و‌گو با ایسنا در مورد آخرین وضعیتش می‌گوید: «اگر درد دستم خوب شود، به قدری آماده‌ام که هیچکس نمی‌تواند در المپیک حریفم باشد. تنها نگرانی من این است که این درد در پکن مانع کارم شود.»
حدادی ادامه داد: «همه هدف من این است که در پکن نتیجه خوبی کسب کرده و بتوانم همین رکوردهایی که در فصل جاری زده‌ام را تکرار کنم.
اگر بتوانم آنها را تکرار کنم، معلوم نیست چندم می‌شوم اما فکر می‌کنم به‌طور قطع مدال کسب خواهم کرد.»قهرمان پرتاب دیسک آسیا با بیان اینکه مسابقات جایزه بزرگ اروپا سنگین‌تر از بازی‌های المپیک بود، خاطرنشان کرد: «فکر می‌کنم رکوردهایی که در گرندپری‌ها ثبت شد مانند هلند و آلمان از رکوردهای المپیک هم بالاتر است، چراکه در المپیک با 65 یا 66 متر می‌توانیم مدال بگیریم، اما در گرندپری‌ها سخت‌تر است.»
رکورددار پرتاب دیسک آسیا به میزان 69 متر و 32 سانتی‌متر در مورد احتمال شکستن رکورد المپیک نیز گفت: «رکورد المپیک 69 متر و 86 سانتی‌متر است و اگر مشکلی پیش نیاید، می‌توانم به این رکورد برسم.»
حدادی با بیان اینکه مردم نباید توقع کسب مدال از من داشته باشند، ادامه داد: «مردم نباید توقع داشته باشند که من قهرمان شوم و یا حتی به فینال این رقابت‌ها راه یابم. کسب مدال طلای المپیک راحت نیست. همه آرزوی‌شان این است که به المپیک بروند و من حتی اگر بتوانم مدال برنز هم بگیرم، شگفتی‌ساز شده‌ام. فکر می‌کنم مدال دوومیدانی با هر مدال دیگری قابل‌مقایسه نباشد. برای یک گرندپری در اروپا صد هزار نفر به استادیوم می‌آیند، اما می‌خواهم مردم بدانند که من نخوابیدم، مثل شیر می‌مانم و مدال را اگر سالم باشم، از دهان شیر هم بیرون می‌آورم.»
