به گزارش همشهری آنلاین به نقل از ایسنا، در خانه ماندن اجباری کودکان و والدین و دور ماندن از روابط اجتماعی و نبود تفریحات سالم و مکان‌هایی برای تخلیه هیجانات کودکان در روزگار کرونایی سبب بروز آثار روانی منفی در آنها شده است.
بزرگ و کوچک نمی‌شناسد؛ این روزها همانقدر که بزرگسالان دچار ترس و استرس و اضطراب ناشی از کرونا و قرنطینه شدن‌های گاه به گاه هستند کودکان نیز به همان اندازه به دلیل منع شدن از تفریحات و دیدن دوستان خود بار عاطفی و روانی بسیاری را متحمل شده‌اند.
احاطه شدن والدین توسط ترس و استرس و اضطراب در این روزها سبب شده است که اکثر والدین از توجه به سلامت روحی و روانی کودکان خود غافل شوند، اثراتی که تاثیرات آن ممکن است بیش از عوارض خود ویروس کرونا باشد.
یک مشاور روانشناختی در کردستان با اشاره به اینکه به وجود آمدن موجی از نگرانی‌ها و اضطراب‌ها در شرایط فعلی امری طبیعی است؛ گفت: از آنجایی که هر فردی برای سلامت خود و اعضای خانواده ارزش زیادی قائل است باید سعی در کنترل و تسلط بر هیجانات خود داشته باشد تا بتواند اموری را که برای پیشگیری از بحران نیاز است به خود و خانواده القا کند.
شیوا ابراهیمی اظهار کرد: فارغ از همه خطرات و آسیب‌هایی که کرونا به دنبال دارد، کرونا شرایطی را برای بیشتر باهم بودن خانواده‌ها فراهم کرده است که می‌بایست از این شرایط سخت در راستای ایجاد فضایی شاد و آرام در خانواده در روزهای قرنطینه گام برداریم.
وی عنوان کرد: بدون شک والدین الگوهای رفتاری داخل خانواده هستند از این رو در درجه اول باید والدین سعی در کنترل استرس خود داشته باشند.
ابراهیمی با تاکید بر این مسئله که کودکان قادر به درک استرس و اضطراب در والدین خود هستند افزود: این تفکر که کودکان قادر به درک استرس و اضطراب موجود در والدین خود نیستند کاملا اشتباه بوده و حتی گاها رفتارهای واقعی و تظاهری والدین را در برخورد با خود که ممکن است توام با آرامش واقعی یا ظاهری باشد به راحتی تشخیص دهند.
شیوا ابراهیمی با اشاره به ضرورت در خانه ماندن اعضای خانواده در روزهای اوج‌گیری کرونایی گفت: خانواده‌ها باید با انجام تکنیک‌های کنترل استرس و ریلکسیشن یا حرکت‌های آرام‌سازی سعی در کنترل استرس و مانع هجوم افکار منفی به ذهن خود شوند.
وی با اشاره به اینکه کلمات از قدرت جادویی خارق‌العاده‌ای برخوردارند و قادرند فرد را در هم شکسته و یا آرامش را در وی حاکم سازد؛ تصریح کرد:خودگویی‌های مثبت و استفاده از کلمات تاکیدی و مثبت در جمع خانواده به ویژه در برخورد با کودکان بسیار موثر و سبب کنترل استرس در خانواده خواهد شد.
ابراهیمی تاکید کرد: والدین ضمن واقع‌بینی و درک حقیقت با خودگویی مثبت و استفاده از کلمات امیدبخش می‌توانند این حس را به کودک القا کنند که ضمن پذیرش شرایط پیش آمده توانایی پیشگیری و کنترل اوضاع بحرانی را نیز دارند.
به عقیده این مشاور روانشناختی، خودگویی‌های مثبت و استفاده از کلمات مثبت در مواقع بحرانی ابزار قدرتمندی برای ایجاد تحول سلامت روانی انسان است.
وی با تاکید بر پرهیز از دنبال کردن اخبار و اطلاعات منفی در نزد کودکان افزود: از آنجایی که کودکان از قوه تحلیل ضعیفی برخوردار هستند؛ ممکن است با مشاهده حوادث، استرس و احساسات منفی به آنها هجوم آورده و احساس ناتوانی و ترس کنند.
این روانشناس بر ایجاد فضای شاد خانوادگی در این شرایط بحرانی تاکید و اظهار کرد: گاه فیلم‌های کمدی، جوک و مطالب خنده‌دار سبب ایجاد فضای شاد و محیطی نسبتا آرام خواهد شد.
شیوا ابراهیمی عنوان کرد: منشا بسیاری از بیماری‌های روان‌تنی، عصبی-فکری است و با بیماری جسمی کاملا متفاوت است و به شدت به اینگونه افراد حضور در فضاهای شاد توصیه می‌شود.
وی خاطرنشان کرد: در این روزهای بحرانی برای رهایی فرزندان از تنهایی و انزوا باید با سپردن مسئولیت‌هایی هرچند کوچک آنها را سرگرم و از گوشه‌گیری و انزوا برهانیم؛ مشاعره، نقاشی، بازی‌های بومی محلی، کارهای آموزشی و ایجاد سینمای خانگی در سرگرم کردن افراد خانواده نقش بسزایی دارد.
وی بر تخلیه انرژی و هیجانات کودکان تاکید کرد و یادآور شد: کودکان در هر حال و در هر زمانی نیازمند تخلیه هیجانات خود هستند لذا با انجام بازی‌های مناسب کودکان سعی در سرگرم کردن آنان داشته باشیم.
ابراهیمی خاطرنشان کرد: همچنین با دریافت نکات بهداشتی به‌روز و بیان آن به شیوه‌ای کودکانه و جذاب سعی در آموزش رعایت نکات بهداشتی به کودکان به شیوه‌ای که استرس را به آنها القا نکند، داشته باشیم.
شیوا ابراهیمی در پایان بر تاثیر موسیقی بر روح و روان آدمی تاکید و یادآور شد: گوش سپردن به موسیقی و یا انجام ورزش‌های خانگی همراه با موسیقی از جمله مواردی است که در ایجاد فضایی شاد و آرام در خانواده نقش بسزایی دارد.
نظر شما