شدت تراکم جمعیت این نوع آلمانی‌ها در ایالت‌های مختلف آلمان، متفاوت است.
کشور آلمان سال‌ها خود را کشوری غیرمهاجرپذیر می‌خواند. بر این نکته به‌ویژه احزاب سوسیال مسیحی و دموکرات مسیحی تأکید می‌ورزیدند. این احزاب برای حفظ "هویت و فرهنگ آلمانی" و جاری ماندن "خون خالص آلمانی" در رگ‌های شهروندان آلمانی هوادار خود، قوانین و مقررات سختی برای ورود به این کشور، اخذ اجازه اقامت، مهاجرت و تابعیت وضع کرده بودند. تا این‌که در سال ۲۰۰۰ میلادی، دولت ائتلافى "سرخ و سبز" که از احزاب سوسیال دموکرات و سبزها تشکیل می‌شد، قوانین جدیدى در رابطه با مهاجران تدوین کرد و از جمله شرایط احراز "تابعیت آلمانی" را برای آنان آسان ساخت. از آن‌جا که تصویب این قانون با آرای احزاب اپوزیسیون وقت، یعنى سوسیال مسیحی و دموکرات مسیحی ممکن شد، این احزاب نیز پس از آن، از موضع سرسختانه خود اندکی عدول کردند. برخی از نمایندگانشان در گفت‌وگوها و بحث‌ها، دیگر ویژگی غیرمهاجرپذیری آلمان را برجسته نساختند، و تلویحاً اصل "مهاجرپذیری" این کشور را در برنامه‌های حزبی خود گنجاندند.
پیری تهدید‌کننده
این تغییر سیاسی و قانونی منجر به استقبال غیرآلمانی‌ها به مهاجرت به این کشور یا پذیرش تابعیت آلمانی از سوی مهاجران مقیم این کشور نشد. در سال ۲۰۰۶ شمار کسانی که به آلمان مهاجرت کردند، در مقایسه با کسانی که این کشور را ترک نمودند، تنها ۲۳ هزار تن بیشتر بود. این آمار تا حدودی چگونگی روند مهاجرت را در سال ۲۰۰۷ هم نشان می‌دهد.
از سوی دیگر، حد متوسط سن جمعیت آلمانی این کشور، بدون احتساب مهاجران آن، به سرعت بالا می‌رود. از این‌رو آلمان را "سرزمین پیرها" و ملت آن را، "ملتی که در حال انقراض است"، می‌نامند.
نتایج گزارش همه‌جانبه‌ای در این راستا که در ماه مه امسال به مجلس آلمان ارائه شد، نگرانی شدید مسئولان امر را برانگیخت. رودیگر وِیت، کارشناس امور مهاجرت در حزب سوسیال دمکرات آلمان در این مورد گفت: «این طور که در گزارش آمده، اگر ما تدبیرهای لازم را در تغییر وضعیت جمعیتی کشور به کار نبریم، در سال ۲۰۵۰ بیش از یک چهارم جمعیت‌مان را از دست خواهیم داد.»
جمعیت کنونی آلمان در حال حاضر، از آلمانی‌های "اصیل" و آلمانی‌هایی با پیشینه مهاجرتی تشکیل می‌شود. بر اساس آمار "اداره مرکزی آمار آلمان"، پدر یا مادر ۲۷ درصد از حدود ۶ / ۸ میلیون خانواده در آلمان، یا غیرآلمانی است یا از مهاجرانی است که به تابعیت این کشور در آمده‌است. آلمانی‌هایی که به‌طور عمده در کشورهای اروپای شرقی زندگی می‌کردند و اکثراً در سال‌های دهه ۱۹۸۰به آلمان آمده‌اند نیز شامل این افراد می‌شوند.
خانواده‌های پربچه غیرآلمانی‌نسب‌ها
شمار کودکان خانواده‌های "خالص آلمانی" از تعداد فرزندان صغیر خانواده‌های بچه‌‌دار با پیشینه مهاجرتی کمتر است. بر مبنای آمار یادشده، خانواده‌های گروه دوم، به‌طور متوسط دارای ۷۴ / ۱ فرزند و گروه اول، صاحب ۵۶ / ۱ بچه هستند. روی‌هم‌رفته، در سال ۲۰۰۷، ۴ میلیون کودک در آغوش ۳ / ۲ میلیون خانواده غیرآلمانی‌نسب پرورش یافته‌اند و در خانواده‌های آلمانی که شمارشان حدود ۲ / ۶ میلیون است، ۸ / ۹ میلیون کودک. به این ترتیب، تقریباً از هر سه کودک در آلمان، یکی "آلمانی ناخالص" است.
دویچه‌وله
