به گزارش همشهری آنلاین به نقل از بیزنس اینسایدر پنج هزار «خرس آبی» ذره‌بینی با سفینه فضایی دراگون بدون سرنشین شرکت اسپیس‌ایکس در ساعت ۱:۲۹ بعدازظهر روز پنج‌شنبه به وقت ساحل شرقی آمریکا از مرکز فضایی کندی ناسا در ایالت فلوریدا به سوی ایستگاه فضایی بین‌المللی پرتاب شد و روز شنبه ساعت ۵:۰۹ صبح به وقت شرق آمریکا (۰۹۰۹ به وقت گرینویچ) در «زنیت» یا طرف رو به فضای مدول «هارمونی» ایستگاه فضایی به طور خودکار پهلو گرفت. به این ترتیب در حال حاضر دو سفینه دراگون روی ایستگاه فضایی بین‌المللی قرار دارد.
سفینه دراگون علاوه بر صفحه‌های خورشیدی جدید به همراه تن‌ها تجهیزات پژوهشی تازه و ملزومات ناسا که هر چند ماه یکبار به ایستگاه فضایی فرستاده می‌شود، خرس‌های آبی ذره‌بینی را هم با خود به آنجا رساند.
خرس‌های آبی برای بررسی در فضا بسیار مناسب هستند، زیرا در میان سخت‌جان‌ترین مخلوقات قلمرو جانوری هستند. این موجودات کوچک که طولی کمتر از ۲ صدم سانتی‌متر دارند- قبلا سه بار به خارج از سیاره زمین پرتاب شده اند و نشان داده‌اند که می‌توانند حتی در شرایط خلا در فضا تولید مثل کنند. سایر پژوهش‌ها نشان داده‌اند که خرس‌های آبی می‌توانند بیش از ۱.۵ کیلومتر زیر زمین در یک دریاچه قطب شمال زنده بمانند و و سه دهه بعد از منجمد شدن دوباره به فعالیت طبیعی بازگردند.
هدف از این پژوهش روی خرس‌های آبی در ایستگاه فضایی بررسی سازگاری آنها با زندگی در مدار کره زمین است.
کارشناسان می‌گویند پرواز فضایی محیطی واقعا چالش‌برانگیز است و یکی از چیزهایی که دانشمندان بسیار علاقه‌مندند بدانند این است که چطور خرس‌های آبی در چنین محیطی زنده می‌مانند و تکثیر می‌کنند آیا می‌توانند از شگردهایی که این موجودات به کار می‌برند، چیزی آموخت و برای محافظت از فضانوردان به کار برد یا نه.
سفینه دراگون همچنین حامل ۱۲۸ بچه ماهی مرکب بوب‌تیل است که لومینانس (درخشش) زیستی دارند و زیست‌شناسان می‌خواهند اثر کاهش نیروی گرانش بر باکتری‌هایی را که به درخشش این ماهی‌های مرکب در تاریکی کمک می‌کنند، دریابند.
بیشتر بخوانید:
نظر شما