دعای روز بیست و چهارم رمضان

خدایا ! در این ماه از تو آنچه خشنودت ‌سازد، می‌خواهم
و نسبت به آنچه تو را بیازارد، به حضرتت پناه می‌برم
و در این ماه از تو توفیق فرمانبرداری و عدم سرپیچی می‌خواهم،
ای بخشنده نیازمندان.

طلب رضای حق

در بخش اول دعا توفیق انجام آن‌چه که مورد رضای الهی است از خداوند تقاضا می‌کنیم.

قرآن کریم در آیات بسیاری از رضایت خداوند سخن گفته و به مصادیق و موارد رضای خداوند تصریح یا اشاره فرموده است؛

در بین این آیات، در چهار آیه علاوه بر وعده بهشت و تصریح به رستگاری بزرگ، تعبیر «رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَ رَضُوا عَنْهُ؛ خداوند از آنها خشنود است، و هم آنها از خدا خشنودند» آمده است که از عظمت مصادیق ذکر شده در آن آیات خبر می‌دهد که به آن‌ها اشاره می‌کنیم:

اول آیه 22 سوره مجادله است که ایمان به خدا و روز قیامت و نیز دوستی با خدا و رسول او و دشمنی با دشمنانشان را عامل رضایت خداوند و رستگاری معرفی کرده و اینان را حزب خود دانسته است.

دوم آیه 7و8 سوره بینه است که علاوه بر ایمان، عمل صالح و خوف و خشیت پروردگار را نیز عامل رضایت خدا دانسته است.

سوم آیه 119 سوره مائده است که صداقت بندگان خدا را عامل نجات آن‌ها در روز قیامت و عامل ورود آنان به بهشت و ازهمه مهم تر عامل جلب رضایت خداوند معرفی کرده است.
چهارم آیه 100 سوره توبه است که هجرت در راه خدا و نصرت و یاری خدا و رسولش را عامل رضایت پروردگار دانسته است.

اسباب اذیت خداوند

در بخش دوم دعا به خدا پناه می‌بریم از این که کاری کنیم که موجب اذیت خداوند متعال شود. قرآن کریم در سوره احزاب آیه 57 کسانی که خدا و رسولش را اذیت می‌کنند، لعنت کرده و عذاب خوارکننده را به آنان وعده داده و در آیه بعد نیز اذیت به مردان و زنان مؤمن را بدان عطف کرده و در واقع آن لعنت و عذاب را شامل اذیت کنندگان به مؤمنان نیز دانسته است.

در روایات فراوانی آمده است که اذیت رسول خدا، اهل بیت او و مؤمنان در واقع اذیت کردن خدا است.

در روایتی امام صادقع فرمود: کسی که مؤمنی را اذیت کند، قطعاً خدا را در عرش او اذیت کرده است و خدا از کسی که به او ظلم کرده انتقام می‌گیرد.