همشهری - پیروز حناچی؛ شهردار تهران: همزمانی انتخابات شوراها با انتخابات ریاست‌جمهوری این مشکل را دارد که سایه سنگین سیاست‌ها و جناح‌بندی‌ها بر انتخابات شوراها نیز می‌افتد و ناخواسته تأثیر می‌گذارد. این در حالی است که در چند سال گذشته تمام تلاش ما این بوده است که مدیریت شهری را از سیاست‌زدگی دور نگه داریم و به بدنه باسابقه شهرداری تهران با همه گرایش‌ها و علائق‌شان توجه کنیم؛ بدنه‌ای که همیشه هستند و خط اصلی خدمات‌رسانی با آنها بوده است و گذشت آنها را در مراحل مختلفی دیده‌ایم؛ از حوادثی چون آتش‌سوزی تا کارزار شهرداری تهران برای مقابله با کرونا که در کنار همه فعالیت‌ها ده‌ها تن از همکاران عزیزمان در این مسیر جانشان را از دست دادند.
کلانشهری مثل تهران موضوعات و چالش‌های کلان دارد و همواره مدیران شهری برای دیده شدن و نمایش مدیریت خود مجبور بوده اند به پروژه‌های کلان پناه ببرند تا موفقیتشان به چشم آید و بعضا بین مؤثر بودن و دیده شدن، دیده شدن ولو با صورت مسئله غلط اولویت یافته است.
پروژه‌های کلان هزینه‌های کلان می‌خواهد و بسیاری از چالش‌ها و نیازهای روزمره و مسائل ریز را در سایه و حاشیه خود قرار می‌دهد، درحالی‌که تهران اگر قرار است شهری زیست‌پذیر باشد باید همین مسائل ریز و روزمره را که بستر زیست مردمان است مورد توجه قرار دهد.
پروژه‌های کلان با نگاه صرفا سیویل، به ابرساختمان‌ها و بزرگراه‌ها و خودروها توجه می‌کنند و همه شهر در خدمت خودرو و سرمایه قرار می‌گیرد و طبیعتا در کلان پروژه‌ها حواشی و شبهات هم بسیار است. شوآف و نمایش بسیار است تا شهرداری و مدیریت شهری پلکانی برای کسب مقام‌های دیگر باشد، درحالی‌که برای ما شهر یک باور بود، شهر یک مسئله بود و همه مسائل کلان حاکمیتی نیز که شهرداری کنترل آنها را وظیفه خود نمی‌دانسته هم مسئله بوده است؛ شهری که بتواند علمی اداره و دور از جنجال‌ها و خودنمایی‌های رسانه‌ای اداره و برنامه‌ریزی شود، اما نه هر شهری، شهری زیست‌پذیر که در جهت توسعه پایدار حرکت کند.
شهر باید انسان‌محور باشد و بیش از خودرو باید امکان زیست شهروندان از قدم زدن، دیدار کردن، آرامش و تماشای شهر فراهم شود، باید به جای افزایش وسایل نقلیه آلاینده به وسایل نقلیه پاک و راحت عمومی بیشتر توجه شود. ایجاد مسیرهای دوچرخه، افزایش اتوبوس و یا مسیرها و امکانات قطار شهری همگی نمونه‌هایی از این موضوع هستند که به‌تدریج و بدون هیاهو، شهری را به آرامی به سمت شهر زیست‌پذیر می‌برند. شهر آرام باید بدون هیاهو ساخته شود، بدون جنجال‌ها و تنش‌هایی که آرامش را از شهر می‌گیرد.
در این سال‌ها بیشتر بر آن بودیم که بیشتر اعتماد کنیم و با پروژه‌های کوچک‌مقیاس فراگیر امکان بهره‌برداری برابر را برای همه شهر و همه شهروندان فراهم‌سازیم. نه به سمت ساخت هایپرمال‌ها در مناطق پرتلاطم مسکونی رفتیم که شهر را آنها بخورند و منافع زیاد به جیب افراد و گروه‌های خاص برود و نه خارج از طرح تفصیلی تراکم فروختیم که ایجاد رانت کرده باشیم.
وقتی می‌گوییم شهری برای همه یا شهر انسان‌محور باید اقشار مختلف همچون معلولان و همه کسانی که به مناسب‌سازی فضای شهری نیاز دارند را درنظر بگیریم. اینگونه بوده است که تلاش کرده‌ایم مناسب‌سازی را در استانداردها و ضرورت‌های همه پروژه‌ها قرار دهیم و تعیین و تأیید مناسب‌سازی هم با خود معلولان باشد. وقتی می‌گوییم شهری برای مردم یعنی همه‌چیز باید در اطلاع مردم باشد و ما چیزی از مردم پنهان نکردیم. کارگاه‌های پنهان نساختیم بلکه سعی کردیم کارگاه‌هایی که فضاهای عمومی شهر را تسخیر کرده بودند آزاد کنیم و برای رفاه مردم در اختیار همگانی قرار دهیم؛ ایجاد پلازاهای شهری ازجمله این اقدامات بود.
تهران مدت‌هاست تلاش دارد تا از تغییرات مدام و از حواشی‌ای که در پس خود فساد و کاهش نظارت را دارد، فاصله بگیرد و در این زمان کوتاه تلاش شده تا امکان نظارت و شفافیت فراهم شود.
وقتی شهر هوشمند می‌شود و همه فعالیت‌ها و مجوزها همچون طرح ترافیک یا تراکم در سامانه هوشمند قرار می‌گیرد و همه قراردادها در معرض اطلاع‌رسانی باشد، امکان فساد و عبور از قانون کاهش می‌یابد.
در این سال‌ها بستر لازم برای این اقدامات فراهم شده است و اینک تهران در آغاز قرن پانزدهم در مرحله پوست‌اندازی قرار گرفته است که می‌تواند از رویکردهای سیاسی و یا منافع سیاسی و گاه نظرات سلیقه‌ای یا غرض‌ورزانه تحت‌تأثیر منافع شخصی فاصله گیرد و چنین کلانشهری که کلان‌چالش‌های بسیار داشته و دارد، همین چالش‌ها می‌تواند حال تهران و حال زندگی اهالی تهران را ناخوش کند.
ما برای رسیدن به شهری بهتر و برای این که تهران شهری برای همه باشد، باید همگی نسبت به آن مطالبه‌گری کنیم، نسبت به مدیریت آن بی‌تفاوت نباشیم و حال شهرمان را با حال سیاست گره نزنیم. شاید بهتر باشد راه و چشم‌انداز مشترک شهرمان را انتخاب کنیم. در این زمانه که همه از خط‌کشی‌های سیاسی خسته شده‌ایم، باید به شهری پناه ببریم که برایمان آرامش بسازد. شهر با همه شهروندان ساخته می‌شود. بیایید یک‌بار دیگر شهرمان را ببینیم و مرور کنیم و یک بار دیگر رویکردهای شهری را به یاد بیاوریم. ما باور داریم این راهی که آغاز شده است با شفافیت، با انسان‌محوری و با شهرنفروشی امکان زیست بهتری را برای فردای تهران فراهم می‌کند و امیدواریم این راه متوقف نشود تا روزگاری دیرتر حسرت زمان از دست رفته را بخوریم. باید صبور باشیم و ادامه دهیم.
نظر شما