همشهری آنلاین _ مهدی اسماعیل‌پور: ساکن منطقه ۲۱ و محله «تهرانسر» اکنون تنها ورزشکار ایرانی است که در تاریخ ورزش ایران موفق شده است در رشته تیراندازی طلای المپیک را کسب کند. همچنین او رکورد المپیک را در کسب امتیاز شکسته است. فروغی علاوه بر ورزش از اعضای کادر درمان نیز است. فرصتی دست داد تا با این قهرمان المپیک درباره ورزش، محله و «کرونا» گفت‌وگویی انجام دهیم. جواد فروغی متولد ۲۰ شهریورماه ۱۳۵۸ در دهلران ایلام و قهرمان تیراندازی تیم‌ملی است. او فارغ‌التحصیل رشته پرستاری است که تیراندازی را از ۳۰ سالگی در باشگاه کوچک بیمارستان بقیه الله(عج) آغاز کرد و در سن ۴۱ سالگی به مدال طلای المپیک توکیو دست یافت.
- از تهرانسر تا توکیو
جواد فروغی نزدیک به ۵ سال است که به تهرانسر آمده و ساکن محله شهرک «انصار» است. دارنده مدال طلای المپیک توکیو درباره دلیل حضورش در این محله و ویژگی‌هایی که سبب شده تا این بخش از شهر تهران را برای سکونت انتخاب کند، به همشهری محله می‌گوید: «تا پیش از سال ۱۳۹۵ ساکن محله «پیروزی» بودیم و پس از آن به شهرک انصار تهرانسر نقل مکان کردیم. دلیل انتخاب این محله برای سکونت به سبب دسترسی خوبی است که به دیگر نقاط شهر دارد. همچنین نزدیکی محله به فدراسیون تیراندازی است. ما اهل «ایلام» هستیم و زیاد به این شهر سفر می‌کنیم. از تهرانسر و بزرگراه «آزادگان» به جاده «ساوه» نزدیک‌تر است و رفت‌وآمد به ایلام برایمان آسان است. در شمال نیز اقوام و دوستانی داریم که از تهرانسر سفر به شهرهای شمالی هم راحت است. همچنین یکی دیگر از ویژگی‌های خوب این محله، آب‌وهوای تمیز و مطلوب آن است که نسبت به دیگر نقاط شهر تهران از آلودگی کمتری برخوردار است.»
- صدای هواپیماها آزاردهنده است
از دیدگاه این ورزشکار طلایی المپیک، تهرانسر مشکلات و ضعف‌هایی نیز دارد که به برخی از مهم‌ترین آنها اشاره می‌کند: «یکی از مشکلاتی که محله تهرانسر دارد، سر و صدای زیاد هواپیماها است. یکی دیگر از مشکلات محله به کمبود جای پارک خودرو به‌ویژه در بلوار اصلی بر می‌گردد. متأسفانه تعداد مغازه‌ها و پاساژها با فضای پارکی که در نظر گرفته شده است متناسب نیستند و این موضوع سبب می‌شود تا مردم در حاشیه خیابان به شکل دوبله پارک کنند و این سبب تشدید ترافیک در محله می‌شود. یکی دیگر از کمبودهای این محله تعداد اندک مساجد است. به غیر از مسجد «جامع»، مسجد فعال دیگری در تهرانسر ندیده‌ام. هنگام غروب از خانه که بیرون می‌رویم، صدای اذان را در خیابان‌ها نمی‌شنویم، به گمانم این موضوع برای محله ما خوب نیست. یکی دیگر از مشکلات این محله حمل‌ونقل عمومی آن است. نزدیک‌ترین ایستگاه مترو به تهرانسر ایستگاه «استادیوم آزادی» است که برای رسیدن به آن مجبور هستیم با یک وسیله نفلیه دیگر تا این ایستگاه برویم. اگر در تهرانسر ایستگاه مترو ایجاد شود، تردد شهروندان آسان‌تر می‌شود.»
- اهالی محله من را شرمنده خود کردند
اهالی تهرانسر استقبال خوبی از هم‌محله‌ای قهرمان خود داشتند و از اینکه قهرمان المپیک همسایه و بچه‌محل آنها است، بسیار خوشحال هستند. جواد فروغی از برخورد و استقبال اهالی تهرانسر تعریف و تمجید می‌کند: «ساکنان تهرانسر همگی انسان‌های خوب و شریفی هستند و تاکنون مشکلی با هیچ یک از شهروندان محله نداشتم. پس از موفقیتی که در المپیک کسب کردم، استقبال مردم محله واقعاً خوب بود و من را شرمنده محبت‌شان کردند. برای انجام‌کاری به یکی از مراکز خرید محله مراجعه کردم و برخورد مردم با من بسیار خوب بود. من خودم را نه تنها متعلق به اهالی محله تهرانسر بلکه متعلق به همه کشور می‌دانم.»
- تیراندازی را در فدراسیون آغاز کردم
فروغی ورزش تیراندازی را از سن ۳۰ سالگی در فدراسیون تیراندازی آغاز کرد. او می‌گوید هنگامی که این رشته ورزشی را شروع کرده، تهرانسر امکاناتی برای تیراندازی نداشته است، اما امروز شرایط و امکانات خوبی دارد: «تیراندازی را حدود ۳۰ سالگی و از سال ۱۳۸۹ در باشگاه کوچک بیمارستان «بقیه الله» (عج) شروع کردم. خیلی اتفاقی وارد ورزش تیراندازی شدم، اما به مرور علاقه‌ام به این رشته بیشتر و بیشتر شد. تا سال ۱۳۶۹ به‌صورت غیرحرفه‌ای و مبتدی تیراندازی می‌کردم، اما پس از آن به‌صورت حرفه‌ای این ورزش را دنبال کردم.
متأسفانه آن زمان در تهرانسر امکانات ورزشی مناسبی برای رشته تیراندازی وجود نداشت و تمرینات من فقط در فدراسیون تیراندازی انجام می‌شد. البته به تازگی در شهرک انصار باشگاه تیراندازی کوچکی راه‌اندازی شده است که چند جلسه‌ایی در آن تمرین کرده‌ام. شنیده‌ام باشگاه تیراندازی دیگری هم در تهرانسر تأسیس شده که اتفاق خوبی است.»
او به هم‌محله‌ها پیشنهاد می‌کند که ورزش مهیج تیراندازی را تجربه کنند: «در تهرانسر بستر لازم برای فعالیت در رشته تیراندازی فراهم شده است. به همه کسانی که در محله خودمان و محله‌های هم‌جوار سکونت دارند، پیشنهاد می‌کنم که اگر علاقه‌مند به ورزش تیراندازی هستند به فدراسیون تیراندازی مراجعه کنند. این فدراسیون دارای مرکزی است که می‌توان در آنجا هم به‌صورت تفریحی تیراندازی و هم استعدادها را در آنجا کشف کرد.»
- علاقه و پشتکار مهم‌تر از استعداد
از نظر او در رشته تیراندازی یا دیگر رشته‌ها بیش از آنکه استعداد و استایل بدنی مهم و تأثیرگذار باشد، این علاقه و پشتکار است که اهمیت دارد: «تیراندازی استعداد خاصی نمی‌خواهد. تشخیص اینکه استعداد تیراندازی دارید یا نه، برعهده مربی است. برای کشف استعداد با انجام تستی راهنمایی می‌شوید که برای فعالیت در چه رشته‌ای مناسب‌تر هستید. نمی‌گویم استعداد و استایل مهم نیست، اما به گمانم علاقه و داشتن پشتکار، مهم‌ترین فاکتور در انتخاب و ادامه دادن رشته تیراندازی است. برای مثال، اگر کسی مرا حدود ۱۰ سال پیش می‌دید، شاید می‌گفت به درد تیراندازی نمی‌خورم. همچنین افرادی در تیم‌ملی هستند که اگر زمان به عقب باز می‌گشت شاید به آنها گفته می‌شد استایل آنها به درد رشته تیراندازی نمی‌خورد، اما شاهد هستیم که اینها امروز در تیم‌ملی هستند و به مسابقات مختلف از جمله المپیک نیز اعزام شده‌اند. در مجموع می‌توانم بگویم که درست است که ویژگی‌ها و آیتم‌های تعریف شده‌ایی برای هر رشته داریم، اما تنها اینها تعیین‌کننده نیستند. انگیزه و علاقه سبب می‌شود نواقص و ضعف‌های موجود کنار برود و فرد در هر رشته ورزشی از جمله تیراندازی بهترین عملکرد را داشته باشد.»
نظر شما