به گزارش همشهری آنلاین حرف از حسین (ع) که میشود، هرکس با هر جایگاه و عقیدهای که دارد، در عمق جانش غمی احساس میکند که با همه غمهای عالم فرق میکند؛ غمی که نه قرنها فاصله توانسته کمی از عمق آن کم کند، نه مسافت شهرها و خانههای ما با کربلا. غم حسین (ع) و یاران وفادارش در واقعه عاشورا، در جسم و روحمان رخنه کرده و باعث شده تا هر کدام در هر زمینهای که فعالیت داریم، این روزها سیاه بپوشیم و از پسر فاطمه (س) بگوییم.
در جامعه هنرمندان این اتفاق نمود بیشتری دارد؛ کسی که بازیگر است، اگر کار عاشورایی و محرمی به او پیشنهاد شود، نه نمیگوید. کارگردانها با عشق و ارادت دلشان میخواهد فیلمی ماندگار از واقعه عظیم کربلا بسازند. خوانندهها در این روزها و شبها از شهید کربلا میخوانند.
نویسندهها درباره شعور حسینی و درسهای بزرگترین و تأثیرگذارترین قیام دنیا مینویسند. شاعرها از فرهنگ عاشورایی میگویند و حتی ورزشکاران هم در حد توان خودشان با برپایی مراسم عزای سرور و سالار شهیدان، پرچم امامحسین (ع) و یارانش را بالا نگهمیدارند.
در این گزارش کوتاه سراغی از چهرههای شاخص فرهنگی، هنری و ورزشی کشور گرفتهایم تا برایمان از عشق و ارادتشان به شهید کربلا، آثاری که در این حوزه خلق کردهاند و راهکارهایی که برای برپایی هر چه بهتر مراسم عزای امام حسین (ع) بهنظرشان میرسد، بگویند.
شهرام اسدی: در «روز واقعه» همه عاشق بودند
مگر میشود نامی از محرم برده شود و از فیلم سینمایی «روز واقعه» یادی نکنیم؟ کارگردان این فیلم ماندگار و محبوب، شهرام اسدی است؛ کارگردانی که ۲۷ سال پیش و در روزگاری که کمتر کسی دردسر ساخت فیلم تاریخی و مذهبی را بهخودش میداد، اثری ارزشمند خلق کرد.
او درباره شکلگیری روز واقعه و دلایل موفقیت این اثر میگوید:«حقانیت راه امام حسین (ع) و ظلمستیزی و ایستادگی او در برابر ظالمان زمانهاش، همیشه مرا بهسوی خودش میخواند. همین باعث شد که سالها قبل متن بینظیر بهرام بیضایی را کارگردانی کنم و نتیجه روز واقعهای شود که از نقطه نظر معنوی مخاطبهایش را اقناع میکند، بدون این که به ورطه شعار بیفتد. لحظه به لحظه فیلم روز واقعه آکنده از احترام به تماشاگر است و احساسات مخاطب را در بنبستهای هیجانی کاذب گرفتار نمیکند. همه فیلم مانند یک سمفونی است؛ یکپارچه و یکدست و همچنین لبریز و مالامال از ایمان و باور راستین به حسین(ع) و راه بیبدیل او. در ساخت روز واقعه همه همدل بودند؛ کسی به قصد خودنمایی آنجا نبود، کسی نیامده بود که به سرعت کارش را انجام بدهد و به سراغ کار دیگر برود، کسی دنبال سیمرغ نبود، همه عاشق بودند و این اصلیترین دلیل موفقیت روز واقعه است».
علی پروین: نیت کردم نوکری اهلبیت (ع) را بکنم
اسطوره فوتبالیها، بهخصوص پرسپولیسیهاست، اما ماه محرم که از راه میرسد، با تواضع جلوی در حسینیهای که خودش ساخته میایستد و به همه عزاداران حسینی خوشآمد میگوید. علی پروین را میگوییم؛ سلطان فوتبال که میگوید از نوجوانی نیت کرده نوکری اهلبیت (ع) را بکند؛ «ریشههای مذهبی من به دوران کودکیام برمیگردد. مامان نصرت و پدرم که به او «کل احمد» میگفتیم در گوش ما خوانده بودند که باید سالم زندگی کنیم و با اهلبیت (ع) مانوس باشیم. به همین دلیل من از نوجوانی آرزو داشتم یک حسینیه در خانهام تاسیس کنم. تا اینکه این آرزو در سال ۱۳۸۱ برآورده شد و با خرید زمینی در لواسان، حسینیهای برای عزاداری امام حسین (ع) دایر کردم. وقتی مجلس اهلبیت (ع) در این حسینیه برقرار شد، حس کردم همه آرزوهایم برآورده شده است. اعتقادات مذهبی و توسل به ائمه (ع) همیشه به داد من رسیده و از این که هر سال با افتخار نوکری امامحسین (ع) را میکنم، بسیار خوشحالم.»
اسطوره پرسپولیس ادامه میدهد: «من معتقدم هر بچهای که با اهلبیت (ع) مانوس شود و در محیط ورزش هم باشد، تا آخر عمر به بیراهه نخواهد رفت. برای همین همیشه دعا میکنم اعتقادات مذهبی در سر جوانها باشد».
محمد فیلی: مراقب باشیم شمر نشویم!
سریال «مختارنامه» بازیگر زیاد دارد و هرکس در نقش خودش سعی کرده گوشهای از واقعه عاشورا را به تصویر بکشد. یکی از این بازیگران محمد فیلی است؛ مرد مهربان و خوشقلب سریالهای تلویزیونی و فیلمهای سینمایی که در سریال مختارنامه او را در هیبت یکی از منفورترین چهرههای تاریخ میبینیم؛ شمربنذیالجوشن!
او درباره چرایی پذیرش این نقش و تأثیر آن در وجود خودش میگوید: «ابتدا اصلا دلم نمیخواست این نقش را بازی کنم. اما وقتی تصمیمم را گرفتم، بهخودم گفتم برای این نقش سنگ تمام میگذارم و سعی میکنم شقاوت و رذالت شمر را بهطور کامل در بازیام نشان بدهم. امیدوار بودم با این کار بتوانم گوشهای از بزرگترین واقعه ظالمانه تاریخ را به مردم نشان بدهم و به همه از مظلومیت امامحسین (ع) و یارانش بگویم. بازی در این نقش باعث شد تا مطالب جدیدی از عاشورا بیاموزم. موضوع خیلی مهمی که وجود دارد این است که شمر در رکاب امام علی (ع) بود، اما با وسوسه پست و مقام و قدرت حاضر شد مقابل پسر مولایش بایستد و حتی او را به شهادت برساند! خیلی باید مراقب باشیم که وسوسههای دنیا به مرور و بدون اینکه خودمان متوجه شویم، از ما انسان دیگری نسازد».
سیدمهدی شجاعی: کسی برای حلبی، بدل نمیسازد!
اگر فقط کمی در دنیای کتابهای محرمی و عاشورایی قدم زده باشید، حتما نام سید مهدی شجاعی را شنیدهاید؛ نویسندهای که سالهای سال است از اهلبیت (ع) بهویژه امامحسین (ع) و واقعه کربلا نوشته و کتابهای «پدر، عشق و پسر»، «آفتاب در حجاب»، «سقای آب و ادب»، «از دیار حبیب» و... تنها بخشی از تلاشهای او برای نشان دادن حقانیت راه حسین (ع) برای نسل امروز است. این نویسنده نامآشنا درباره موضوع تحریفات عاشورا میگوید:«دلیل وجود این همه تحریف، وجود امام حسین (ع) و عظمت و زیبایی بیبدیل عاشورا و کربلاست. هر چه عنصر گرانبهاتر، تلاش برای ساختن بدل از آن بیشتر و گستردهتر است. کسی برای حلبی بدل نمیسازد. طلاست که رغبت و حرص بدلسازان، طالبان و خریداران آن را زیاد میکند. متأسفانه اینکه در چند دهه اخیربرخی مراسمماه محرم از سخنران و خطیب و واعظ خالی شده و محور کلی این مجالس فقط، مداحی است، باعث شده تا همان چهار کلامی که پیش از این توسط محقق و خطیب و سخنران به مردم میرسید، نرسد و بازار تحریفها داغتر از پیش شود. این روزها گوش مردم بیشتر به مداحی است که جایگاه و کارکرد و حتی ادعایش، انتقال و ارتقای کامل معارف نیست. برای رفع این مشکلات باید فضای بیشتری دراختیار پژوهشگران و محققان عاشورایی قرار بگیرد».
رضا صادقی:«ما رأیت الا جمیلا»، مهمتریناصل کربلاست
رضا صادقی، خواننده نامآشنا و صدالبته محبوب سبک پاپ است که نامش با محرم و امام حسین (ع) گره خورده است. او که در کارنامه هنریاش چندین قطعه در رثای شهدای دشت کربلا دارد و هر سال در روزهای تاسوعا و عاشورا در جمع بچه محلهایش در بندرعباس مرثیهخوانی میکند، درباره عشق و ارادتش به امامحسین(ع) میگوید:«من در خانوادهای بزرگ شدهام که کار برای ابا عبدالله الحسین (ع) یک تعهد قلبی بهحساب میآید؛ چرا که به اعتقاد ما امام حسین (ع) الگوی تفکر و اندیشه، باور و اراده است. من از ۸ سالگی به عشق امام حسین (ع) خواندهام و در نوجوانی یک جمله از حضرت زینب (س) شنیدم که درباره واقعه عاشورا گفته بود: «ما رأیت الا جمیلا؛ چیزی جز زیبایی ندیدم.» همین یک جمله کافی بود تا من را به مسیر درک حقیقت واقعه کربلا هدایت کند. در این شبها دعا میکنم همه ما بیشتر از آن که درگیر شور حسینی باشیم، دچار شعور حسینی باشیم و روزی برسد که آگاهی ما از این مرد بزرگ بیشتر از عزاداریهایمان باشد. بهنظر من جمله «ما رأیت الا جمیلا» کد بسیار مناسبی برای دنبال کردن اصل قصه کربلاست و امیدوارم هیچوقت این کد را فراموش نکنیم».
محمود حکیمی: مکتب امامحسین (ع)، مکتبی تربیتی است
محمود حکیمی بدون شک یکی از فعالترین پژوهشگران عرصه عاشوراست. این را میتوان از کارنامه پربارش با بیش از ۱۸۵ عنوان کتاب و صدها مقاله که بخشی از آنها با پژوهش و تحقیق در حوزه عاشورا بهدست آمده، دریافت.
او که بهدلیل فعالیتهای پیرامون عاشورا، از سال ۱۳۸۱ عنوان «خادم فرهنگ عاشورایی» را نیز از آن خود کرده، درباره چگونگی شروع این راه پر از عشق میگوید:«پدر و مادرم به آموزههای دینی و اهلبیت (ع) علاقه بسیاری داشتند و نخستین الگوهای رفتاری در زندگی من بودند. پدرم بذر عشق و محبت به اهلبیت (ع) را در قلب من کاشت و مادرم آنها را آبیاری کرد. حالا پس از سالها مطالعه، درک کردهام که مکتب امام حسین (ع) پیش از آنکه یک مکتب احساسی و عاطفی باشد، یک مکتب تربیتی است؛ مکتبی که مردمان در آن به نیکوترین و والاترین تربیت نبوی و علوی دست مییابند. بر این باورم که در جهان امروز انسانها از هر نژاد، مذهب و زبان به شناخت درست از نهضت عاشورا نیاز دارند؛ زیرا پیام نهضت جاویدان، پیامی برای آزادی همه انسانهاست. به همین دلیل معتقدم فقط صرف شرکت در عزاداریها کافی نیست و برای درک واقعی واقعه عاشورا بهتر است زمانی را هم برای مطالعه در زمینه نهضت عاشورا اختصاص دهیم».
نظر شما