پس از پایان المپیک مراسمی با حضور مدیران سازمان ورزش، کمیته‌ملی المپیک و رؤسای فدراسیون‌های ورزشی برگزار شد تا از میان 55 المپیکی حاضر در پکن از هادی ساعی و مراد محمدی، تنها مدال‌آوران کاروان ورزشی ایران تقدیر شود. در این میان حضور برخی نمایندگان مجلس در این جشن در حالی که گروهی دیگر از اعضای فراکسیون ورزش مجلس به شدت به سیاست‌های سازمان ورزش منتقدند جالب‌توجه به نظر می‌رسید.
علی‌آبادی اما در مراسم تقدیر از ساعی و مراد محمدی، در تحلیلی به نتایج کاروان ورزشی ایران در المپیک اشاره کرد و گفت: «در مرام ما چیزی به عنوان شکست وجود ندارد، مسلمان شکست نمی‌خورد و شکست را نمی‌پذیرد. هر حرکتی و هر تلاشی موفقیت است.»
رئیس سازمان ورزش با بیان اینکه ما باید وظیفه خودمان را انجام می‌دادیم و هیچ کم‌فروشی نکردیم سخنان خود را تکمیل می‌کند: «باید از داشته‌هایمان بهترین استفاده را برای جوانان ببریم.
کسی شکست خورده که برای جوانانش کم گذاشته است. کسی که می‌توانست همت بیشتری کند و با عشق بیشتری برای جوانان برنامه‌ریزی کند. از نظر من معصومی، سوریان و میراسماعیلی نیز برنده هستند چرا که دلشان برای ملت ایران می‌تپد.»علی‌آبادی که پیش از این در گفت‌وگو با ایسنا گفته بود در المپیک ناکام نیستیم با عذرخواهی از نتایج المپیک پکن گفت: «حذف نابهنگام رضازاده، آسیب‌دیدگی حدادی و عدم موفقیت مرد بزرگ کشتی، مردی که 3 بار عنوان قهرمانی جهان را از آن خود کرده و از نظر کارشناسان باید مدال طلای المپیک را برگردن می‌انداخت، عواملی بودند که پیش‌بینی آنها امکان نداشت.
نمی‌دانم چه شد که این اتفاق افتاد. تنها می‌توانم از مردم که منتظر نتایج خوب کاروان اعزامی ایران به المپیک بودند عذرخواهی کنم. ولی ما کوتاهی نکردیم و هرچه در توان داشتیم، گذاشتیم.»وی ادامه داد: «آنچه می‌خواهم این است که علل نتیجه نگرفتن کاملاً بررسی شود و دلایل آنچه که نتوانستیم به‌دست بیاوریم، مشخص شود. با تمام قوا برنامه‌ریزی می‌کنیم تا در مسابقات کشورهای اسلامی و بازی‌های آسیایی 2010 گوانگ‌جو چین حقوق ملت ایران را استیفا کنیم. یقیناً بررسی علل شکست وعدم موفقیت را همچون چراغی فراروی خودمان قرار می‌دهیم تا در آینده نتایج بهتر و ارزشمند‌تری را کسب کنیم.»
در این مراسم که به نظر می‌رسید گامی درجهت تلطیف افکار عمومی از نتایج ضعیف پکن بود به ساعی، قهرمان المپیک 110 میلیون تومان و مراد محمدی 55 میلیون تومان اهدا شد.
قراخانلو: همه در شکست پکن سهیم هستند
در کمتر از 24 ساعت از مراسم جشن سازمان ورزش برای تقدیر از تنها 2 مدال‌آور پکن، مثلث مدیران کمیته المپیک؛ قراخانلو، کفاشیان و سجادی به دفاع از عملکرد این کمیته پرداختند.
رئیس کمیته ملی المپیک با بیان اینکه سازمان ورزش و فدراسیون‌های ورزشی در نتایج المپیک همراه با کمیته المپیک هستند، گفت: «همانطور که در پیروزی‌های استثنایی دوحه همه سهیم بودند در شکست استثنایی پکن هم شریک هستند. البته ما با بیان این مسائل به دنبال این نیستیم که ناکامی‌های اخیر ورزش را پنهان و کوچک کنیم، می‌خواهیم در این بین سهم بیشتری را برعهده بگیریم.»
قراخانلو ابعاد فنی حضور ایران در بازی‌های المپیک 2008 پکن را نیز این‌چنین تشریح کرد: «در بعد فنی با 14 رشته در المپیک حضور یافتیم. ورود ما به بازی‌های المپیک خوب و امیدوار‌کننده بود که نباید آن را بی‌ارزش کنیم. کشور ما برای اولین بار در 14 رشته در المپیک حضور می‌یافت. برخی از رشته‌ها اولین بار بود که حضور در پیکارها را تجربه می‌کردند که این نقطه امیدی است برای ورزش ما. در این بین حضور 3 خانم ورزشکار در المپیک نیز ارزشمند بود.»
قراخانلو تاکید کرد: «در جمع‌بندی کلی از مدال‌هایی که از ابتدا توسط جعفر سلماسی در المپیک کسب کرده‌ایم تا 12 سال گذشته تنها 2 رشته وزنه‌برداری و کشتی مدال‌آوران ایران از المپیک بودند تا 12 سال پیش که ورزش تکواندو نیز به جمع رشته‌های مدال‌آور ایران در این آوردگاه اضافه شد. این نشان می‌دهد که کشورمان تنها در 3 رشته توانایی کسب مدال در المپیک را دارد و وقتی که یک یا دو رشته از این رشته‌ها تحت تاثیر قرار می‌گیرند، معدل و میانگین عملکرد کاروان ورزشی ایران تحت تاثیر منفی قرار می‌گیرد. در این دوره کشتی ما با یک وضعیت عجیب و استثنایی در المپیک حضور یافت که تحلیل خود را می‌طلبد. ضعف این رشته ورزشی عملکرد کاروان ورزشی ایران را تحت تاثیر قرار داد.»
وی تاکید کرد: «در رده‌بندی مدال‌ها ما توانستیم جایگاه 51 را کسب کنیم. اگر یک مدال طلا به این مدال‌ها اضافه می‌شد به جایگاه 36 صعود می‌کردیم. اگر دو طلا بیشتر می‌گرفتیم جایگاه 27 را به خود اختصاص می‌دادیم که از المپیک آتن نیز جایگاه‌مان بهتر می‌شد.»
رئیس کمیته‌ملی المپیک مدال المپیک را راهنمای عمل برای ارزیابی ورزش یک کشور عنوان کرد و افزود: «در بین کشورهای آسیایی یازدهم شدیم و کشورهایی چون مغولستان، تایلند، کره‌شمالی، ازبکستان، اندونزی، هند و ... از ما بالاتر ایستاده‌اند. در این بین ما نیز جایگاه‌مان از کشورهایی چون سوئد، یونان و لیتوانی بالاتر بود. آیا این رده‌بندی‌ها نشان دهنده توسعه ورزش این کشورهاست؟»
قراخانلو کسب مدال در المپیک را به تنوع رشته‌ها و درخشش تک ستاره‌ها خلاصه کرد و گفت: «قویا تاکید می‌کنیم مدال المپیک بالاترین ارزش و شاخص مهم در ورزش است. مدال‌های المپیک ارزش زیادی در ورزش قهرمانی دارد که شامل رشته‌های مختلف و مسابقات گوناگون است که بازی‌های المپیک را نیز شامل می‌شود.»یکی از موضوعاتی که در این نشست از سوی خبرنگاران مطرح شد، میزان هزینه المپیک پکن در مقایسه با تعداد مدال‌های کسب شده بود.
سجادی گفت: «بسیاری از رقم‌هایی که این روزها گفته شده به واقعیت نزدیک نیست. بودجه کمیته ملی المپیک 02 میلیارد تومان که بیشتر نیست. تا امروز 30 درصد بیشتر را هم نداده‌اند. چگونه می‌توانیم 05 میلیارد تومان صرف کاروان اعزامی کرده باشیم.»
کفاشیان در این رابطه گفت: «فدراسیون از کانال‌های مختلفی بودجه می‌گیرد. در آبان 83 وقتی مسئولیت را به عهده گرفتیم، بودجه کمیته ملی المپیک را از7 میلیارد تومان به 22 میلیارد تومان افزایش دادیم. چون در مسابقات آسیایی دوحه خوب عمل کرده بودیم بودجه ما به 17 میلیارد تومان رسید و امسال کل کمیته 20 میلیارد تومان بودجه داشت.»
قراخانلو در تکمیل این صحبت‌ها گفت: «در مورد بودجه بیشترین تلاش ما این بود که به صورت هدفمند عمل کنیم. به اعتبارات کمیته ملی المپیک مراجعه کنید و به صورت مکتوب ببینید که چقدر هزینه شده است.
لطف کنید با چند کشور مرجع، میزان هزینه‌هایی که در ورزش قهرمانی می‌شود را با ما مقایسه کنید. سازمان و کمیته و فدراسیون‌ها برای پولی که مصرف می‌کنند، مسئولیت دارند و اگر یک ریال را به هدر بدهند، باید پاسخگو باشند. بدنه ورزش قهرمانی این کشور بزرگ جای جذب چندین برابر پول را دارد. نمی‌پذیرم که فدراسیون‌ها پول را به هدر می‌دهند. یزدانی‌خرم می‌گوید باید این2میلیارد بودجه را به 4 میلیارد افزایش دهیم. اگر می‌خواهید در ورزش به پیشرفت برسید، باید از ابزار مسائل مادی هم استفاده کنیم.»
قراخانلو اما در پاسخ به سئوال همشهری در مورد جلسه خود با رئیس سازمان ورزش برای بررسی نتایج المپیک و همچنین انتقاد برخی فدراسیون‌های ورزشی از کمیته المپیک گفت: «متأسفانه کسانی از کمیته المپیک انتقاد می‌کنند که فدراسیون‌های کوچکی هستند و برای خودنمایی و نشان دادن ضعف‌های خود سخن می‌گویند. از سوی دیگر ما جلساتی با آقای علی‌آبادی داشتیم. انصافاً جلسات خوب و فشرده‌ای بود. باید بگویم رئیس سازمان یکی از نفراتی بود که برای المپیکی شدن زحمات زیادی کشید و به ما کمک کرد.»
در ادامه این نشست، رئیس کمیته المپیک با انتقاد شدید از رئیس فدراسیون وزنه‌برداری تلویحاً به او هشدار داد که برای دبیرکلی کمیته المپیک نامزد نشود: «در مورد وزنه‌برداری مثال می‌زنم. یکی از فدراسیون‌ها که به طور زننده ناظر ما را بیرون کرد، فدراسیون وزنه‌برداری بود.
من خودم براساس گزارش ناظر، بارها گفتم که مربی چینی به درد وزنه‌برداری ما نمی‌خورد. از دو ماه قبل فدراسیون وزنه‌برداری دبیر نداشت و حالا هم ندارد. وزنه‌برداری ما ویرانه است. یک خط سرباز دارد که پشتش خالی است. شخصاً با داود ملکی و حکمت‌پور جلسه گذاشتم، پول دادم که بر روی جوانان کار کنند اما رئیس فدراسیون اصرار کرد که این سیستم مناسب نیست.
ما که نمی‌توانیم در کار فدراسیون‌ها دخالت کنیم. افشارزاده گفت که می‌خواهیم آشپزخانه بسازیم تا مشکل تغذیه وزنه‌برداری حل شود. وساطت کردیم که این مشکل حل شود. من به عنوان رئیس کمیته ملی المپیک تا کجا می‌توانستم ورود کنم. از 6 ماه قبل از انصراف رضازاده، براساس گزارش هایی می‌دانستیم که او به المپیک نمی‌رسد.
دارم درد دل می‌کنم، فرافکنی نکنید. دو سال است که این افراد بر وزنه‌برداری ما مستقر شدند. از آنها می‌خواهم هدف جای دیگری به سرشان نزند و وزنه‌برداری را ویرانه نکنند. من برای وزنه‌برداری چه کار کنم؟ خودم وزنه بزنم؟»
المپیک با ناکامی تمام شد. توجیه نتایج آن هم با این عذر خواهی ها پایان می یابد؟
