یکی از آنها مجمع عمومی پرهیاهوی دمکرات‌ها با حضور فعالان حزبی و سخنرانان پرحرارت حزب دمکرات بود که در تحسین باراک اوباما سخن می‌گفتند و از دورنمای پایان یافتن دوران بوش و چنی تا ۴ ماه دیگر شادی می‌کردند.
دیگری که در حقیقت پشت پرده برگزار شد، در واقع فضایی دشوارتر داشت. این گردهمایی در حقیقت گردهمایی طرفداران هیلاری کلینتون بود که هنوز نمی‌توانستند باور کنند رای‌دهندگان حزب دمکرات، نامزد باتجربه و آزموده آنها را با یک تازه‌کار خوش سخن عوض کرده است.
با وجود تلاش‌های بزرگان حزب دمکرات برای نشان دادن چهره یک حزب یکپارچه و متحد در مقابل دوربین‌ها، شکاف عمیق و دردناک درون حزب دمکرات قابل انکار نبود و نیست.
باراک اوباما هفته گذشته هنگام معرفی جو بایدن به‌عنوان معاون پیشنهادیش، نشان داد که خانم کلینتون را اصلا به‌عنوان یکی از گزینه‌ها برای این سمت در نظر نداشته‌است.
بعد از معرفی بایدن، بعضی طرفداران هیلاری توانستند ناامیدی و سرخوردگی خود را در این باره پنهان کنند اما بعضی نتوانستند و حتی زحمت این کار را هم به‌خود ندادند.
در این زمینه واکنش و رفتار بیل کلینتون قابل تامل است. او چنین فکر می‌کند که ستاد تبلیغاتی اوباما به‌صورت سیستماتیک در حال نادیده گرفتن و رد کردن دستاوردهای دولت اوست.
دولت بیل کلینتون به نژادپرستی متهم می‌شود و سیاست‌های دولتش به این خاطر زیر سؤال می‌رود. از سوی دیگر کلینتون از اینکه اوباما به ندرت مشورت یا توصیه کلینتون را طلب می‌کند، گلایه دارد.
بیل کلینتون که در اوایل فصل انتخابات، اوباما را مناسب این سمت نمی‌دانست، اکنون هم نمی‌تواند به این راحتی موضع خود را عوض کند.
او هفته گذشته در جلسه‌ای با چند تن از کارشناسان سیاست خارجی، از نامزدهای انتخاباتی چند پهلویی سخن گفت که با هر چه دیگران بگویند موافقت می‌کنند اما نمی‌توانند از پس هیچ کدام برآیند.
او بلافاصله به حرف‌هایش این را هم اضافه کرد که البته منظور او وضعیت کنونی نیست و حرف‌هایش ربطی به انتخابات کنونی ندارد. اگر مشکل، تنها اعضای محفل داخلی هیلاری کلینتون بود، اوباما می‌توانست به راحتی آنها را نادیده بگیرد.
اما بعضی نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد که کمتر از نیمی از کسانی که به کلینتون در انتخابات درون حزبی دمکرات‌ها رأی داده‌اند، در انتخابات سراسری ریاست‌جمهوری رای خود را به اوباما می‌دهند.
بسیاری در این زمینه نامطمئن هستند و نزدیک به یک چهارم می‌گویند که رای خود را به مک کین می‌دهند. مک کین هم در تبلیغات انتخاباتی خود از این موضوع بهره گرفته‌است.
تحلیل و تعبیر این نظرسنجی‌ها دشوار است و اگر معنی آن واقعا همین قدر که گفته می‌شود ساده باشد، کار برای اوباما بسیار دشوار خواهد بود. بعضی طرفداران کلینتون بر این باورند که در ایالاتی مانند تگزاس آرای او به نفع اوباما مصادره شده‌است.
در طول هفته گذشته همه تلاش ستاد تبلیغاتی اوباما بر این بود که طرفداران کلینتون را جذب کند. میشل اوباما اولین سخنران گردهمایی حزب دمکرات در دنور در سخنان خود خانم کلینتون را ستود. همچنین هیلاری یکی از سخنرانان اصلی این گردهمایی بود.
او هم در سخنان خود گفت که رای همه طرفداران دمکرات‌ها باید باراک اوباما باشد و او رئیس‌جمهور آمریکا خواهد بود.
جمهوریخواهان پیش‌بینی کرده‌بودند که آرای باراک اوباما بعد از گردهمایی دمکرات‌ها ۱۵ درصد افزایش خواهد یافت.
این برای اوباما که بعد از معرفی معاونش هیچ درصدی به حامیانش در نظرسنجی‌ها اضافه نشده رقم بالایی است. اما هنوز اوباما وظیفه دشوار متقاعد کردن طبقه متوسط جامعه و رأی‌دهندگان به هیلاری را پیش رو دارد.
اکونومیست- 29 اوت 2008
