اسکناس یک تومانی

که آن خانم حاضر شود برای برداشتن آنها خم شده  و آنها را بردارد و بعد هم با لبخندی دور شد.

نباید پول ملی کشورمان آنقدر بی‌ارزش باشد که شخص برای برداشتن آن حتی حاضر نیست  خم شود و پول خود را بردارد.

با کم ارزش شدن ریال طی چند دهه عملاً واحدهای فرعی پول کشورمان فاقد ارزش هستند.

خاطرات پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها که صحبت از حقوق‌های یکی، دو تومانی می‌کنند نیز در نوع خود جالب توجه است اما آیا واقعاً باید منتظر باشیم تا همین وضعیت ادامه پیدا کند و راه بهتری برای مبادلات مالی در زندگی روزمره نیست؟با پیدا شدن سروکله چک‌های مسافرتی جدید باز هم بر مشکلات مردم افزوده شد.

شخصی عنوان می‌کرد بعد از حدود نیم ساعت معطلی در صف بانک وقتی چک پول جدید را پشت نویسی کردم متصدی بانک گفت بهتر است برای بازخرید این چک به یکی از شعبه‌هایی که این چک توسط آن بانک صادر شده است بروید و ما چک پول شما را به‌دلیل پشت‌نویسی بازخرید نمی‌کنیم؛ اگر آن را پشت نویسی نکرده بودید آن را از شما قبول می‌کردیم.

چه بهتر که چک پول‌های جدید هم فراموش شوند. همه فکر می‌کنند که واحد پول ملی ما باید ارزش داشته باشد درصورتی‌که این چنین نیست و اجزای واحد پول می‌توانند در مبادلات روزمره و با مبالغ کم مورد استفاده قرار بگیرند؛

یعنی واحد پول ارزش بالایی داشته باشد و اجزای کوچکتر واحد پول ایران همانند سایر واحدهای پول از جمله یورو، دلار، لیر و... شامل یکصد واحد کوچکتر باشد.

در این زمینه پیشنهاد می‌شود با حذف چهار صفر از اسکناس ۱۰ هزار ریالی واحد پول کشورمان را از این به بعد تومان بنامیم؛ همانطور که می‌دانید واحد پول ریال در عربستان، قطر و عمان هم استفاده می‌شود و اصرار به ریال شاید خیلی جالب نباشد.

با حذف چهار صفر، واحد اصلی پول کشورمان یک تومان خواهد شد که امروزه بسیار مصطلح نیز هست و هر تومان را به یکصد واحد (قران) تقسیم می‌کنیم و با ضرب سکه‌های ۵، ۱۰، ۲۰ و ۵۰ قرانی عملاً اجزای تومان که همان قران هستند، ارزش پیدا می‌کنند و اسکناس‌های یک، ۱۰، ۵۰ و ۱۰۰ تومانی نیز برای مبادلات، جای چک‌های مسافرتی و بسته‌های اسکناس را خواهند گرفت.

تصور کنید در حال حاضر مشکل حمل‌ونقل پول نقد باعث شده است تا بزهکاران به راحتی به اهداف پلید خود برسند و حجم پول نقد زیاد همیشه مشکل ساز بوده است و از طرفی کارکنان بانک به‌جای مشتری مداری و ارتباط سازنده با مشتریان، بیشتر زمان خود را با اسکناس‌ها و دستگاه‌های شمارش اسکناس سپری می‌کنند.

اگر حذف ۴ صفر از اسکناس‌ها ممکن شود، عملاً سکه‌های ۵، ۱۰، ۲۰، ۵۰ قرانی ارزش ۵، ۱۰، ۲۰ و ۵۰ هزار ریالی فعلی را خواهند داشت و اسکناس‌های پیشنهادی ۱، ۱۰، ۵۰ و ۱۰۰ تومانی، ارزش ۱۰، ۱۰۰، ۵۰۰ هزار و یک میلیون ریال را خواهند داشت و مردم کمتر برای انتقال وجه نقد مشکل اساسی خواهند داشت.

شاید تصور شود با وجود تغییر واحد پول کشور تورم ایجاد خواهد شد اما عملاً این قضیه بی‌تأثیر خواهد بود، با پیشنهاد فوق کوچک‌ترین سکه 5 قرانی درواقع معادل 50 تومان حال حاضر ارزش خواهد داشت.

هم اینک هم عملاً سکه‌های کمتر از ۵۰ تومان ارزشی ندارند، اما اگر بخواهیم نقش سکه‌های ۲۵ تومانی فعلی را هم در مبادلات روزمره لحاظ کنیم، می‌توانیم در واحد پولی جدید با ضرب سکه ۲ قرانی که معادل ۲۰۰ ریال پول فعلی ارزش دارد این مشکل را هم بر طرف کنیم و به این ترتیب گو اینکه در حال حاضر مبادلات با ارقام کمتر از ۲۵ تومان ممکن نیست ولی در واحد پول جدید با سکه ۲ قرانی (معادل ۲۰ تومان) فعلی ممکن خواهد شد.

سکه‌ها هم باید به اندازه کافی کوچک باشند تا مشکلات سکه‌های بزرگ گذشته که از آنها برای مقاصدی جز مبادلات بهره‌گیری می‌شد، برطرف شود.

از محاسن دیگر اینگونه تغییر واحد پولی کشور این است که واحد اصلی پول کشورمان تومان (معادل ۱۰ هزار ریال فعلی) مابین دو نرخ ۲ ارز مهم خارجی یعنی یورو و دلار قرار خواهد گرفت و ان‌شاءالله در کشورهای همسایه از این به بعد شاهد خواهیم بود که صرافی‌ها ارزش برابری تومان ایران را در برابر ارز کشور خود قرار خواهند داد و مسافران و تاجران نیازی به تبدیل پول خود در ایران به یورو و یا دلار نخواهند داشت.

چون در حال حاضر در کشورهای همسایه تبدیل ریال ایران به پول رایج کشور همسایه به سختی صورت می‌گیرد تصمیم بانک مرکزی در انتشار چک پول‌های جدید و یا سکه ۱۰۰تومانی هم نمی‌تواند چاره‌ساز باشد.

همانگونه که بیان شد در حال حاضر سکه با ارزش کمتر از ۲۵ تومان ارزشی ندارد و فقط تعداد صفر اسکناس‌ها زیاد است. مطمئناً با تغییر واحد پولی هیچ اتفاق خاصی نخواهد افتاد.