حمید بهبهانی همچنین به ایسنا گفته است: توسعه راه‌های روستایی وظیفه ماست و اگر انجام ندهیم کوتاهی کرده‌‌ایم.
توسعه اقتصادی هر کشور یا استان منوط به توسعه زیرساخت‌هاست و اگر ما بخواهیم یک واحد اقتصادی در هر جای این کشور داشته باشیم باید 5/1 تا 3 واحد در توسعه زیر‌ساخت‌‌ها که شامل راه‌آهن و حمل‌ونقل است، سرمایه‌گذاری کنیم.
این اظهارات و اینکه وزارت راه به راه‌های روستایی و امکانات دسترسی مناطق محروم توجه دارد بسیار مهم و قابل دفاع است ولی این سخنان با توجه به ناتوانی این وزارتخانه در مدیریت و تامین مالی مهم‌ترین طرح راه‌سازی کشور سؤال‌برانگیز است.
طرح بزرگراه تهران - شمال که تحول جدی اقتصادی و کاهش خسارت‌های جانی و مالی و اتلاف سوخت در مسیر شمال کشور را درپی دارد و روستاهای بسیاری را از دسترسی بهتر و کارآمد‌تر برخوردار می‌کند چرا به تاریخ می‌پیوندد؟
تا زمانی که دولت به‌عنوان کارفرما و پیمانکار بزرگ عمل می‌کند نمی‌توان امیدوار بود که طرح‌هایی که از اهمیت برخوردار هستند و بازده اقتصادی دارند، به نتیجه برسد.
بی‌شک هزار طرح کوچک بهتر از یک طرح بزرگ است و چون کوچک است پایان می‌یابد و از نظر آماری چشم‌های بیشتری را خیره می‌کند.
