با توجه به این امر و ظرفیت محدود یخچالها، فروشندگان ناچار می شوند برخی از جنسها را از یخچال خارج کرده تا جا برای اجناس دیگر باز شود.
این در حالی است که متاسفانه برخی از فروشندگان محصولاتی نظیر سالاد الویه آماده را هم از یخچال بیرون میگذارند.
توجیه آنها این است که این نوع سالادها مدت دار هستند و مانند شیرهای مدتدار نگهداری آنها در خارج از یخچال بلامانع است اما باید گفت که این اقدام به خصوص در گرمای تابستان بسیار خطرناک است و موجب فساد سالاد الویه میشود.
البته برخی از فروشندگان هم برای چند ساعت الویهها را خارج از یخچال نگهداری کرده و پس از باز شدن جا، آنها را به یخچال انتقال می دهند که این اقدام هم میتواند موجب مسمومیت مصرفکنندگان شود.
کادوهایی که باز میمانند
همیشه رسم هدیه دادن بر این بوده که هدیههای خود را پیچیده در کاغذ کادو به طرف مقابل بدهیم و معمولا فروشنده جنس، مسئولیت کادو کردن اجناس را بر عهده دارد اما گاهی کادوی پیچیده شده دور جنس در زمان کوتاهی باز میشود و در واقع کادوی باز شده به دست گیرنده هدیه میرسد.
دلیل این مشکل هم کیفیت نامرغوب برخی چسبهای نواری است که به خوبی نمیچسبند.
این نوع چسبها متداولترین وظیفه خود را که چسباندن کاغذ است، به خوبی انجام نمیدهند و باید به جای یک لایه، چندین و چند لایه چسب را روی هم چسباند تا کاغذ کادو از هم باز نشود.
خوب است که فروشندگان همانند سایر امور فروشگاه به کیفیت چسبهایی که برای کادو کردن اجناس استفاده میکنند نیز توجه داشته باشند.
دست زدن ممنوع
شاید اگر یک برچسب با مضمون «دست زدن ممنوع» روی شیشههای شهر نصب میشد چهره شهر کمی زیباتر میشد.
بیاغراق میتوان گفت اگر کارشناسان اداره تشخیص هویت، شیشه باجههای تلفن، بانکها و یا مغازهها را انگشتنگاری کنند دستکم روی هر کدام از آنها چند صدتایی اثر انگشت پیدا میشود.
این در حالی است که فرهنگ شهر نشینی ایجاب میکند بدانیم که شیشههای اطراف باجههای تلفن دستگیره یا دفتر یادداشت نیست.
همچنین شیشه درهای بانک و مغازهها نیز وسیله باز و بسته کردن آنها نیست زیرا برای باز و بسته کردن درها باید از دستگیرهها استفاده کرد.
البته در مورد درهای شفاف و پاکیزه برخی بانکها و فروشگاهها شاید برخی افراد میاندیشند با کثیف کردن درها جلوی برخورد شهروندان با شیشهها را میگیرند.
این در حالی است که به قول معروف این معضل قضیه دیگری است برای مسئولان بانکها و فروشگاهها که باید آنرا حلکنند؛بدین معنی که با نصب برچسبهایی شبرنگی به شکل ضربدر باید جلوی خطای دید مراجعان را بگیرند.
پرتاب کفش قلاب
گویا هر قدر برنامههای تلویزیون، بازیهای بومی و محلی را تبلیغ و احیا میکنند باز هم برخی کودکان و نوجوانان برای پر کردن اوقات فراغت خود به بازیهای به اصطلاح مندرآوردی مانند «کفش قلاب» و سنگ پرانی و غیره علاقه نشان میدهند.
این در حالی است که جاکفشیهایی که از این بازی روی سیمهای برق ساخته میشود میتواند در زمان بارشهای پاییزی که در چند روز آینده آغاز میشود به زمانبندی دقیق قطع برق حسابی لطمه زده و آنرا طولانی کند؛
بدین معنی که خیس شدن بندکفش، احتمال اتصالی سیمهای برق را تشدید میکند. البته این بازیهای خطرناک کودکانه و پر کننده اوقات فراغت به کفش قلاب ختم نمیشود.
برای نمونه بازی در اطراف دکلهای برق و حتی بالا رفتن از آنها یا سنگ پرانی به قطار، نمونههای دیگری از این بازیهاست که نیازمند تدوین برنامههای پیشگیرانه است.