به همین دلیل این روزها ادویهها فقط به میزان اندکی به غذاها اضافه میشوند و همین مورد ممکن است برای مدت کوتاهی بازار ادویهها را با کاهش تقاضا روبهرو کند اما باید این را نیز در نظر داشت در زمانی که آگاهی مصرفکنندگان از مضرات زیادهروی در مصرف روغن و نمک بالاتر رفته است استفاده از ادویهها (به میزان لازم) جایگزین خوبی برای این مواد شده تا طعم غذا زیاد هم به اصطلاح بیمزه نشود.
علاوه بر این، چندی پیش نیز انجمن ملی سرطان، ادویههایی همچون پونه، آویشن،رزماری، رازیانه، زردچوبه، زیره سیاه، گشنیز و بالاخره ترخون را به عنوان مواد ضدسرطان شناسایی و معرفی کرد.
بد نیست بدانیم ادویه را بخشی از یک گیاه معطر تشکیل میدهد که میتواند تنه درخت(دارچین)، میوه(فلفل سیاه) یا دانه (جوز هندی) باشد و به صورت خرد یا پودر شده برای عطر و رنگ بخشیدن به غذا استفاده شود. فلفل سبز و زعفران سیستم ایمنی بدن را تحریک میکنند و جوز هندی و میخک خاصیت میکروبزدایی دارند.
زنجبیل و فلفل قرمز هم از تشکیل تومورها جلوگیری میکنند و اثرات ضد سرماخوردگی فلفل سبز در حال بررسی است اما مشکلی که در مورد دارچین وجود دارد این است که در رژیم غذایی ما ایرانیها فقط در داخل شیرینیها یافت میشود.
این در حالی است که دارچین یک ادویه عالی برای طعم دادن به گوشت چرخکرده و سبزیجات است.
اسفناج خرد شده را میتوان با دارچین و کشمش تفت داد یا چوب دارچین را با چای دم کرده میل کنید.
دارچین ادویه خوبی برای طعم دادن به هلو، موز، سیب یا حتی ماست شیرین است. در هر صورت با مصرف ادویهها، هم میتوان از فواید آنها سود برد و هم بیشتر به غذاهای گیاهی تکیه کرد.