همشهری- حمیدرضا رسولی: علی داوودی یکی از جوان‌ترین ورزشکاران کاروان ورزشی ایران در المپیک توکیو به شمار می‌رفت اما عملکردش از ورزشکاران باتجربه و عنوان‌دار درخشان‌تر بود. او با بلندکردن ۲۱۰ کیلوگرم در یک‌ضرب و ۲۴۱ کیلوگرم در دوضرب، مدال نقره المپیک را به گردن آویخت و با بهبود این رکوردها، دیر یا زود به قوی‌ترین مرد جهان بدل خواهد شد؛ پدیده وزنه‌برداری که گفته می‌شود کم‌هزینه‌ترین مدال ایران در المپیک توکیو را گرفت، قبل از شروع این بازی‌ها گفته بود با وجود لاشا تالاخادزه، نابغه گرجستانی دنیای وزنه‌برداری برای مدال نقره می‌جنگد، حالا می‌گوید برای تصاحب عنوان قوی‌ترین مرد جهان تلاش می‌کند.
- بعد از بازی‌های المپیک توکیو برخی رسانه‌ها مدعی شدند که شما کم‌هزینه‌ترین مدال ایران در این بازی‌ها را کسب کردید. اصلا متر و معیاری برای تعیین هزینه مدال‌ها وجود دارد؟
حقیقت ماجرا این است که من هم این خبر را در چند رسانه داخلی و خارجی خواندم و اصلا نمی‌دانم ماجرا چیست. شاید آنها هم متر و معیار خودشان را دارند و تمرینات بی‌سروصدایی را که در دوره شیوع کرونا داشتم ملاک قضاوتشان قرار داده‌اند.
- خودتان چه نظری دارید؟ فکر می‌کنید صرف‌نظر از تمرینات طاقت‌فرسایی که در ماه‌ها و سال‌های قبل از المپیک پشت سر گذاشتید به لحاظ مادی برای مدال نقره مسابقات وزنه‌برداری دسته فوق‌سنگین المپیک که ارزش زیادی دارد، هزینه چندانی نشد؟
به هر حال آماده‌سازی یک ورزشکار برای حضور در مسابقات بین‌المللی هزینه دارد اما هزینه حضور در بازی‌های المپیک به‌مراتب بیشتر است. قبل از شروع بازی‌های المپیک و به‌خاطر شیوع کرونا، شرایط ایجاب می‌کرد که در یک مقطع کوتاهی به تنهایی و در سکوت خبری تمرین کنم. خودم برای مدال گرفتن در المپیک هزینه‌های سنگینی را متحمل شدم و فدراسیون وزنه‌برداری هم هزینه‌ها و اردوهایی که برای همه ملی‌پوش‌ها کرده بود برای من درنظر گرفت.
- به هر حال برخلاف تصور عموم، وزنه‌برداری ورزش گران‌قیمتی است. به لحاظ مادی چقدر برای این مدال هزینه کردید؟
بخش عمده هزینه‌ها در ورزش وزنه‌برداری به خرید و مصرف مکمل‌های به‌روز و مجاز مربوط می‌شود. قیمت مکمل هم به قیمت ارز بستگی دارد و به‌خاطر گرانی سرسام‌آور قیمت ارز، تهیه مکمل هم به‌کار سختی تبدیل شده. علاوه بر این، مبلغی را باید صرف خرید و نگهداری ملزومات این ورزش کنیم و به همین دلیل می‌توانم بگویم وزنه‌برداری از خیلی ورزش‌های دیگر گران‌تر است. البته در همه روزهای سال مکمل مصرف نمی‌کنیم اما قبل از شروع مسابقات بین‌المللی لازم است و باید برایش هزینه کنیم. به‌طور کلی هرماه چیزی حدود ۱۰ میلیون تومان برای خرید مکمل هزینه می‌کنم.
- کمتر کسی تصور می‌کرد یک جوان ۲۲ ساله در المپیک که شرایط خاص خودش را دارد مدال نقره بگیرد. این مدال برای خودتان هم غیرمنتظره بود یا می‌دانستید در حضور نابغه‌ای مثل لاشا تالاخادزه گرجستانی، دست‌کم برای کسب مدال نقره شانس دارید؟
هر ورزشکاری قبل از اعزام به مسابقات بین‌المللی به مدال فکر می‌کند و با قاطعیت می‌توان گفت هیچ ورزشکاری برای کسب تجربه به بازی‌های المپیک نمی‌رود. من هم با آمادگی ذهنی وارد این مسابقات شدم اما چون ۲۲ سال دارم و جزو جوان‌ترین ورزشکاران کاروان ایران بودم برای خیلی‌ها دور از انتظار بود که روی سکو بروم و در نخستین حضورم مدال نقره المپیک را بگیرم. لطف خداوند بود و در توکیو مزد تمرینات سخت و زحماتی را که در این چند سال اخیر تحمل کرده بود گرفتم. البته خیلی‌ها برای این مدال زحمت کشیدند و زحمات‌شان دیده نمی‌شود؛ از مربیان تیم ملی و کارمندان فدراسیون گرفته تا تیم تدارکات که همیشه پشت صحنه مسابقات است.
- در توکیو بهترین وزنه‌ها را زدید و جز یک حرکت، همه وزنه‌هایی که انتخاب شده بود را بالای سر بردید. رکورد ۲۱۰ کیلوگرم در یک‌ضرب و ۲۴۱ کیلوگرم در دوضرب را در تمرین هم زده بودید یا بهترین رکوردها را روی تخته مسابقات وزنه‌برداری المپیک ثبت کردید؟
هیچ وزنه‌برداری نمی‌توانست در المپیک توکیو رکوردهای لاشا تالاخادزه را تکرار کند و معتقدم این وزنه‌بردار رکوردهای افسانه‌ای را از خودش به جا گذاشت. با وجود چنین نابغه‌ای برای مدال نقره با چند ورزشکار دیگر رقابت می‌کردیم و این رقابت به جایی نکشید که لازم باشد رکوردهای بهتری را ثبت کنم. این توانایی را داشتم که وزنه‌های سنگین‌تر را مهار کنم اما کار به آنجا نکشید.
- یک جایی گفته بودید که حریف شما بهترین وزنه‌بردار تاریخ است. فکر می‌کنید وزنه‌بردار گرجستانی شکست‌ناپذیر است؟
خودش فکر می‌کند بهترین وزنه‌بردار تاریخ است و انصافا توانایی بالایی دارد اما اگر بخواهیم امکانات را مقایسه کنیم یک‌دهم تالاخادزه هم برای من هزینه نشده است. امکاناتی که در اختیار این ورزشکار قرار می‌دهند و رسیدگی‌ای که به او می‌کنند با شرایط امثال من قابل‌مقایسه نیست اما با تمام وجود برای پرچم کشورمان می‌جنگیم. این وضعیت شامل حال همه ورزشکاران ایرانی می‌شود. با وجود همه مشکلاتی که وجود دارد تلاشم را می‌کنم به رکوردهای تالاخادزه نزدیک‌تر شوم.
- می‌توانیم امیدوار باشیم که عنوان قوی‌ترین مرد جهان یک‌بار دیگر به یک وزنه‌بردار ایرانی تعلق بگیرد؟
من از نخستین روزهایی که در وزنه‌برداری استارت زدم روی برآورده کردن توقع‌هایی که از خودم داشتم پافشاری کردم. بعد از نایب‌قهرمانی المپیک، یکی از برنامه‌هایم برای آینده، نزدیک شدن به رکوردهای تالاخادزه و رقابت با این وزنه‌بردار خواهد بود. اگر مسئولان بیشتر توجه کنند قطعا نتیجه بهتری می‌گیرم.
- برای رقابت با رکورددار جهان و المپیک باید از رکوردهای حسین رضازاده هم عبور کنید. اصلاً این که با حسین رضازاده مقایسه می‌شوید برایتان ناخوشایند نیست؟
به هر حال حسین رضازاده و بهداد سلیمی را باید جزو مفاخر ورزش ایران حساب کنیم. من نیتم خیر است و هدفم شاد کردن دل مردم. ان‌شاءالله که خدا هم کمک می‌کند تا رکوردهایی را که می‌خواهم بزنم. البته از وقتی وزنه‌برداری را شروع کردم هیچ وقت نخواستم شبیه کسی باشم. آن موقع برادرم وزنه‌بردار بود و من هم با تماشای تمرینات برادرم به این ورزش علاقه‌مند شدم.
- برای وزنه‌های سنگین‌تر باید وزنتان را بیشتر کنید. برای اضافه وزن آمادگی دارید؟
الان ۱۷۰ کیلو وزن دارم اما وزنه‌برداری به وزن و قد نیست و تکنیک بلند کردن وزنه حرف اول و آخر را می‌زند. اضافه وزن هم باید اصولی باشد؛ یعنی با عضله‌سازی وزن را زیاد کنید تا عضله‌ها به مهار وزنه‌های سنگین‌تر کمک کنند. البته این هم شامل مرور زمان می‌شود و همت هم می‌خواهد. افزایش وزن در وزنه‌برداری از کاهش وزن به‌مراتب سخت‌تر است اما اگر این اتفاق بیفتد عملکرد هم بهتر می‌شود.
- پس باید برنامه غذایی عجیب و غریبی داشته باشید.
برای عضله‌سازی باید همه نوع مواد غذایی مصرف کرد و بیشتر پروتئین لازم است اما به‌طور کلی تغذیه عجیب و غریبی ندارم و وعده‌های غذایی‌ام مثل مردم عادی است با این تفاوت که مکمل هم مصرف می‌کنم.
- مدال گرفتن در المپیک هر ورزشکاری را به اوج شهرت می‌رساند. بعد از المپیک توکیو چنین احساسی دارید یا هنوز در سکوت خبری زندگی می‌کنید؟
بعضی از ورزشکارها دوست دارند در کانون توجه باشند اما اخلاق من طوری است که اصلا دنبال شهرت‌طلبی نیستم و ترجیح می‌دهم در آرامش زندگی کنم. البته مردم خیلی به من لطف دارند و در کوچه و خیابان احوالپرسی می‌کنند اما یک جاهایی هنوز مرا نمی‌شناسند. همین چند روز قبل با یکی از نهادهای ورزشی تهران تماس گرفتم و خودم را معرفی کردم اما گفتند شما را نمی‌شناسیم؛ خیلی جاها این اتفاق برایم افتاده. انتظار ندارم همه مردم و مسئولان مرا بشناسند. تنها درخواستم از مسئولان شهری این است که برای من که تنها مدال‌آور تهرانی در المپیک توکیو بودم امکانات بهتری فراهم کنند. من در ورزش هدف‌های بلندتری دارم و اگر بیشتر توجه کنند در آینده اتفاقات بهتری رقم می‌خورد.
- جز وزنه‌برداری معمولا مشغول چه کارهای دیگری می‌شوید؟
وزنه‌برداری همه وقتم را پر کرده و می‌توانم بگویم شغلم و همه زندگی‌ام وزنه‌برداری است. بنابراین فراغت چندانی ندارم و باور کنید حتی برای مسافرت یا موسیقی گوش‌کردن هم وقت ندارم. من از ۱۲ سالگی وزنه‌برداری را شروع کردم و نوجوانی‌ام را پای این ورزش گذاشته‌ام. فکر می‌کنم تا ۱۰ یا ۱۵ سال آینده هم اوضاع همین گونه باشد.
- فکر می‌کنید تا همین ۱۰ تا ۱۵ سال آینده قوی‌ترین مرد جهان خواهید شد؟
تمام توانم را به‌کار می‌گیرم تا قبل از ۳۵ سالگی این اتفاق رخ بدهد.
نظر شما