16 ژوئیه 1976
«سایوز-21» به همراه «بوریس وولینف» و «ویتالی ژولوبف» به فضا پرتاب شد. این ناو یک روز بعد به «سالیوت-5» پیوست. طی حدود 50 روز فعالیت در آزمایشگاه مداری، کیهان‌نوردان به یک سری آزمایش‌‌های علمی و فنی و پژوهش‌‌های بیولوژیکی دست زدند. فضانوردان در مدت فعالیت خود بار‌‌ها با مشکلات مواجه شدند، در نتیجه این وضعیت ناراحت کننده عصبی، ویتالی ژولوبف دچار سردرد شدید شد و بعد مشکل بی خوابی هم پیدا کرد. این وضعیت باعث ایجاد اختلاف بین دو فضانورد شد و به دستور مرکز هدایت پرواز، کیهان‌نوردان سایوز-21 بدون پایان یافتن مأموریت دو ماهه در 24 اوت به زمین بازگشتند. سایوز-21 در فاصله بسیار زیادی از محل تعیین شده فرود آمد.
15 سپتامبر1977
«والری بیکوفسکی» و «ولادیمیر اکسیونف» با «سایوز-22» به فضا پرتاب شدند. آنها در ماموریت خود، یک سری وسایل و ادوات علمی جدید را آزمایش کردند. از جمله می‌توان به یک دوربین عکاسی ویژه ساخت آلمان شرقی سابق اشاره کرد. این دوربین به 4 لنز معمولی و 2 لنز مخصوص مادون قرمز مجهز بود و از عکس‌‌های برداشته شده توسط آن در زمینه‌‌های اقتصادی مثل راهسازی می‌شد استفاده کرد.
سایوز-22 پس از سفری که 7 روز و 21 ساعت و 52 دقیقه و 17 ثانیه طول کشید و 127 بار گردش در مدار زمین، روز 23 سپتامبر در 150 کیلومتری «تسلینوگراد» به آرامی فرود آمد.
14 اکتبر 1977
«سایوز-23» با دو کیهان‌نورد به نام‌های «والری روژدستونسکی» و «ویاچسلاو زودوف» برای انجام آزمایش‌‌های مشترک با «سالیوت-5» به فضا پرتاب شد که به علت بروز یک نقص فنی مجبور به بازگشت اضطراری شد. این سفینه در شرایط نامساعد جوی وارد زمین شد و طوفان آن را به سوی دریاچه «تنگیز» کشاند و برای اولین بار کیهان‌نوردان شوروی در آب فرود آمدند. هلی‌کوپترهای نجات بعد از چند ساعت تلاش توانستند در اوضاعی بسیار وخیم فضانوردها را نجات دهند. روژدستونسکی و زودوف جمعاً 48 ساعت در فضا بودند.
