مصطفی کارخانه قبل از قهرمانی پیکان در باشگاه‌های آسیا در آلماتی قزاقستان و تیم جوانان ایران در مسابقات آسیایی تهران نیز به اندازه انگشتان دو دست افتخار و مقام برای والیبال ایران به دست آورده که او را بدون کمترین تردید در زمره مربیان برجسته آسیا قرار می‌دهد.
اما معلوم نیست چرا این سرمربی موفق در رده‌های پایه درست ساعاتی پس از قهرمانی سوم خود در این رده در آسیا و چهارمین عنوان قهرمانی ایران در این بازی‌ها به جای صحبت‌کردن از آینده این تیم در مسابقات جهانی پیش‌رو از اتمام مأموریتش در سطح ملی و در گفت‌وگو با سایت‌های خبری خبر داد. البته او پیش‌تر در گفت‌وگو با همشهری اعلام کرده بود که پایان مسابقات جوانان آسیا پایان خط همکاری او با فدراسیون والیبال در سطوح مربیگری تیم‌های ملی خواهد بود، اما در آن مقطع خیلی‌ها این تصمیم را ناشی از نادیده‌گرفتن توانایی‌های او مبنی بر جایگزینی‌اش به جای گائیچ در رأس تیم‌ملی بزرگسالان تلقی کرده و اعتقاد داشتند که این موضوع حرف دل او نیست چراکه قبلاً هم پس از قهرمانی با تیم‌های مختلف او چند بار صحبت از خداحافظی از همراهی با تیم‌های ملی کرده بود.
کارخانه در حالی که در گفت‌وگو با مهر با طرح بی‌عدالتی‌ها از ترک نیمکت تیم جوانان ایران در مسابقات جهانی گفته است، در بخش دیگری از صحبت‌هایش نیز اعلام کرده که با خواست مردم همچنان در خدمت والیبال ملی خواهد بود.
البته او در گفت‌وگو با همشهری صحبت‌های متفاوتی با روزهای قبل انجام داده است که می‌خوانید:
- آقای کارخانه خیلی‌ها بحث خداحافظی شما از والیبال ملی را ناشی از دشواری تکرار مقام سومی تیم جوانان در دوره قبلی مسابقات جهانی در مراکش می‌دانند؟
این چه حرفی است؟ شما می‌دانید که من همه موفقیت‌هایم را در وهله نخست مرهون توکل به خدا و بعد ریسک‌پذیری‌ام هستم. به مصطفی کارخانه این تهمت‌ها نمی‌چسبد، هرگز مربی ترسویی نبودم چراکه اگر چنین بود، این همه موفقیت و عنوان در کارنامه مربیگری‌ام در عرصه آسیا و جهان به ثبت نمی‌رسید. من مأموریتم براساس حکم فدراسیون والیبال همراهی تیم در مسابقات آسیایی بود، ضمن آنکه هم نیاز به استراحت و رسیدگی به امورات خانواده‌ام را دارم و هم با توجه به سرمایه‌گذاری باشگاه پیکان باید انرژی‌ام را صرف آماده‌سازی این تیم در لیگ‌برتر و احتمالاً حضور در مسابقات باشگاه‌های جهان نمایم.
- پس در صورت صدور حکم جدید برای مسابقات جهانی همچنان با تیم جوانان خواهید بود؟
من فکر می‌کنم وظیفه ام را به والیبال ادا کرده‌ام، حالا نوبت دیگران است که این راه را تجربه کنند. خیلی‌ها دوست دارند به نیمکت این تیم برسند و من قصد دارم راه را برای این دسته از مربیان باز کنم. نمی‌خواهم مانعی در راه رشد مربیان دیگر باشم و آنها هم همگی به عنوان همکارانم در موفقیت‌هایم در والیبال نقش داشته‌اند.
- قهرمانی سوم خود را با تیم جوانان در آسیا با 2 دوره قبلی در سال‌های 1998 و 2002 چگونه مقایسه می‌کنید؟
این دوره به نظر من دشوارتر از 2 دوره قبلی بود. شاید در 14 تا 15 سال گذشته، هیچگاه تیم‌های مدعی قهرمانی کیفیتی نزدیک‌تر از این دوره به هم نداشته‌اند.
- سخت‌ترین حریف ایران در جام چهاردهم کدام تیم بود؟
هند، چراکه بازیکنان تیم جوانان قبلاً در لباس تیم نوجوانان در مسابقات جهانی مکزیک با وجود قهرمانی به این تیم باخته و به نوعی از این تیم هراس داشتند و به همین دلیل حتی چند روز قبل از بازی با آنان دلهره را در چهره بازیکنان می‌دیدم. خوشبختانه هند را راحت‌تر از آنچه که فکر می‌کردیم شکست دادیم.
- آیا تفاوتی بین تیم جوانان فعلی با تیمی که قهرمان نوجوانان جهان شد، می‌بینید؟
این تیم از هر نظر رشد قابل‌توجهی نسبت به آن تیم پیدا کرده است، این نکته را خیلی از بازیکنان از جمله مجتبی شبان هم اذعان داشتند. این تیم سال پیش در یک رده پائین‌تر هم به چین باخته بود و هم به کره‌جنوبی و هم به هند. اما دیدید در رده جوانان به راحتی آن شکست‌ها مبدل به پیروزی‌های بزرگ شد.
- آیا این تیم توانایی تکرار مقام سومی جوانان جهان در مراکش را در مسابقات جهانی آینده دارد؟
این تیم برای این بازی‌ها، تدارکی در اندازه مسابقات آسیائی داشت. برای مسابقات جهانی این تیم نیاز به ترمیم در بعضی از پست‌ها و همچنین نیاز به حضور در تورنمنت‌های بزرگی دارد. تکرار مقام سومی دوره قبل با دیدارهای تدارکاتی با تیم‌های داخلی و امکانات کم میسر نیست و باید برنامه‌ای همپا با تدارکات تیم‌های مطرح جهان داشت.
