به گزارش همشهری آنلاین، ناصر امانی در محله گردی خود از شمیران نو ضمن تشریح مشکلات ریز ودرشت این محله پایتخت گفت: اولین مشکل، بنبست بودن محله است. شمیران نو از شمال به جنگل لویزان، از طرف جنوب به خیابان شهید صبوری از طرف غرب به دیوار نیروی دریایی و از طرف شرق به نارمک شمالی (خیابان هنگام) محدود میشود.
او ادامه داد: دیوار پادگان نیروی دریایی، مسدودسازی دسترسی غربی محله و واگذار شدن محیط آن به اصناف مختلف خود ابتدای بخش اعظمی از مشکلات محله است. اهالی میگفتند «بعضی شبها اینجا زباله میسوزانند و دود زباله از پنجره و دریچه کولر به داخل خانه میآید یا گاهی زبالههایشان را به این طرف دیوار و داخل کوچه رها میکنند.»
اوضاع وخیم نظافت خیابانها
عضو شورای اسلامی شهر تهران اضافه کرد: اوضاع نامناسب جمعآوری زباله و بد بویی جویهای آب هم هرچند بارها از زبان اهالی نقل شد اما کاملا به چشم میآمد و تعداد زیاد زبالهگردها باعث تعجب است. ضمن اینکه اهالی محله از شرایط اسفبار نظافت خیابانها و مقابله ضعیف با حیوانات موذی گلایه زیادی دارند.
عضو کمیسیون برنامه و بودجه شورای شهر تهران با بیان اینکه ابر معضل اهالی شمیران نو فاقد سند بودن املاک این محله و تخلفات بزرگ ساخت و ساز است، تاکید کرد: بررسی میدانی در سطح محله نشان میدهد با گذشت ۴۰ سال از شکلگیری محله، هنوز هم ۶۲درصد از املاک شمیراننو سند نداشته و قولنامهای خرید و فروش میشوند.
او ادامه داد: این شرایط سبب بروز تخلفات بزرگ ساخت و ساز در محله شده است. از پشتبام فروشی تا زیرزمینفروشی. برخی خانهها چند مالک دارند، یکی مالک پشتبام است، یکی زیرپله، دیگری زیرزمین و برخی فروشندهها ملک، پشتبام، راهرو، زیرزمین و حیاط را جداگانه میفروشند. در نگاه اول متوجه ساختوساز نامتقارن، خانههای فرسوده و ساختمانهای غیراستاندارد که یکشبه مانند قارچ از زمین سر برآوردهاند و تغییر کاربری فضاهای مسکونی به تجاری خواهید شد.
ریزدانگی و فرسودگی بافت محله
امانی با بیان اینکه بیسند بودن املاک سبب معضل ریزدانگی و فرسودگی بافت محله شده است، ادامه داد: به گفته مدیرتوسعه محله؛ حاصل همه سازوکارهای غیرقانونی این است که ۹۵درصد از کالبد محله فرسوده و ۸۳درصد آن تخریبی است و کوچههای با عرض کم و ساخت و سازهای غیرمعمول در این محله شکل گرفتهاند با زمین لرزه بیشتر از ۵ ریشتری سازه ها فرو ریخته و با وجود تراکم جمعیتی در این بافت، شاهد بروزفاجعه خواهیم بود.
این عضو شورا اضافه کرد: از آنجا که ساختوسازها بر اساس اصول مهندسی صورت نگرفته، هرکسی با هدف اینکه خانه بزرگتری بسازد، بخشی از معبر را اشغال کرده و معابر هم غیراصولی شکل گرفتهاند و ترافیک سنگین یکی دیگر از معضلات بیسند بودن املاک است. به گفته اهالی محل ۹۸ درصدخانههای محله پارکینگ ندارند و در خیابانها دوبله و سوبله پارک میکنند. ماشینهایی که به دلیل ناامنی دزدیده شده و نهایتا بخشی از بدنه خودرو در گوشهای رها میشوند.
تبدیل مرکز سلامتی به پاتوق معتادان
امانی ادامه داد: نبش خیابان قباد محله در «شمیران نو» مرکز سلامتی با عنوان صاحبالزمان(عج) به صورت مخروبه باقی مانده است. به گفته ساکنان محل، معتادان از حصار فرو ریخته پشت ساختمان وارد مرکز شده و در اتاقهای بی در و پیکر آن مخروبه جا میگیرند. ساختمان این مرکز به دلیل فرسودگی تخریب شد و قرار بود در مدت کوتاهی بازسازی شود اما همچنان به صورت ویرانه رها شده است. زمین درمانگاه وقفی است اما برای کاربری درمانی به دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی واگذار شده است اما به گفته شورایاران با وجود مکاتبات چند باره برای بازسازی و استفاده از آن، پاسخی دریافت نکردهاند.
این عضو شورای شهر تهران اضافه کرد: حضور معتادان در زمینی در حاشیه خیابان قبادی، جایی که زمانی قرار بود محل بزرگراه زینالدین باشد اما بعد از تغییر محل بزرگراه و عقبنشینی و تخریب خانهها، رها شده است. ساکنان مقابل این زمین آزرده خاطر هستند؛ ضمن اینکه روشنایی محله نیز مطلوب نیست و فضا را برای بروز ناامنی و فروش مواد مخدر در غالبهای مختلف فراهم میکند.
امانی تاکید کرد: به گفته شهردار منطقه، فقط دو پلاک ۱۵۰۰ متری از این زمین متعلق به شهرداری است و مابقی مالک شخصی دارند. تکلیف زمینهای شخصی قولنامهای هم باید از سوی سازمان ثبتاسناد و شهرداری پیگیری شود. به اضافه اینکه زمینهای رها شده، محل تخلیه نخالههای ساختمانی نیز شده و درختان خشکشده کنار خیابان هرچند با آبیاری اهالی محل شرایط بهتری از خانه باغ سالمندان خیابان قباد دارند اما کمک اهالی کفاف آنها را نمیدهد و ضرورت دارد شهرداری نظارت دقیقی بر آبیاری فضای سبز داشته باشد.
سرانه ورزشی نامناسب
او با اشاره به زمینهای سوخته و رها شده فوتبال در اثر اختلاف مدیرسابق محله و شورایاری گفت: شمیران نو شرایط مطلوبی از جهت سرانه ورزشی نیز ندارد و اساسا به جای حضور جوانان محله، معتادان، فضای مناسبی برای حضور پیدا کرده و نبود نظارت از سوی شهرداری، اوضاع را هر روز وخیمتر کرده است.
امانی با بیان اینکه یکی دیگر از مشکلات شمیراننو ترافیک خیابان وارباز است، تاکید کرد: خیابانی که ورودی محله و حد فاصل خیابان هنگام تا میدان پاکدامن است و در دو طرفش صدها مغازه و پاساژ و مرکز تجاری قرار دارد. وجود این راسته تجاری باعث ترافیک شده است. همین که مغازهها باز میشود تا پاسی از شب بار ترافیک محله سنگین است.
عضو کمیسیون برنامه و بودجه شورای شهر تهران گفت: به گفته اهالی «در این خیابان صدها مغازه وجود دارد و مغازهدارها از صبح تا شب خودروهایشان را در حاشیه خیابان پارک میکنند. مشتریها هم که میآیند چون جای پارک پیدا نمیشود دوبله پارک میکنند و همین موضوع موجب تشدید ترافیک محله میشود.»
سد معبر وانتبارهای میوهفروش
امانی ادامه داد: تاجایی که مطلع شدم؛ قرار بود شهرداری در وسط خیابان رفیوژ نصب کند تا خودروها نتوانند دوبله پارک کنند؛ اما این طرح اجرا نشده است. سد معبر وانتبارهای میوهفروش در اطراف میدان پاکدامن تا انتهای خیابان غفاری از دیگر موضوعاتی است که به ترافیک و راه بندان این محله دامن زده است. به گفته یکی از کسبه «برخی از وانتیها مواد مخدر نیز میفروشند.»
این عضو شورا اضافه کرد: شورایاریها محله همچنین از پارکینگی میگفتند که برای مدتها از محل اجاره آن برای هزینهکردهای محله استفاده میکردند اما شهرداری منطقه پارکینگ رو از شورایاران گرفته و به اجاره داده است.
امانی با بیان اینکه بخشی از مشکلات محله مربوط به مدیریت شهری میشود و مابقی باید در تعامل با سایر نهادها و حوزهها حل و فصل شود، گفت: مشکل نظافت خیابانها و جمعآوری زباله، تامین روشنایی در محیطهای مربوط به شهرداری، کنترل زبالهگردی، حفاظت از زمینهای فوتبال، آبیاری فضای سبز، جلوگیری از بروز تخلفات ساختمانی، حل بخشی از مشکلات ترافیکی و سد معبر از جمله اقداماتی که شهرداری باید به جد در دستور کار قرار داده و اوضاع را سامان دهد.
او ادامه داد: سند دار کردن املاک، نوسازی بافتهای فرسوده، رفع بنبست بودن محله با تغییر کاربری پادگان نیروی دریایی «کوهک» از جمله مشکلاتی است که باید در تعامل با سازمان ثبت اسناد، وزارت راه و شهرسازی، ارتش و بنیاد مستضعفان به سرانجام برسد. بر همین اساس من به عنوان نماینده مردم از طریق مذاکرات، نامهنگاری و جلسات مختلف با این نهادها پیگیری ویژه خواهم کرد.
نظر شما