به گزارش همشهری آنلاین به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان، هر فردی ممکن است در طول عمر خود با فراموشیهای گاه به گاه و لحظهای مانند فراموش کردن اسامی، جا گذاشتن وسایل شخصی و فراموش کردن مسیرها و مکانها مواجه شده باشد، که به آن عارضه فراموشی گفته میشود.
برای آنکه بتوانیم کاری را بهخوبی انجام دهیم، باید تمام توجه خود را به طور کامل معطوف به آن کار کنیم. پژوهشهای علمی اثبات کردهاند که بازه توجه انسان محدود است و در آن واحد به تعداد کمی از محرکات محیطی میتواند معطوف باشد. در نتیجه برای انجام کارهای پیچیده لازم است تمام توجه خود را متمرکز در یک نقطه کنید.
گاهی حواسپرتیها آنقدر زیاد میشود که ممکن است زندگی فرد را مختل کند؛ و باید به فکر درمان حواسپرتی خود باشیم.
یکی از عواملی که ممکن است بسیاری از افراد را از رسیدن به دستاوردها و اهداف خود بازدارد، عاملی آزاردهنده به نام حواسپرتی است.
محمدمهدی بدیعی روانپزشک درباره حواسپرتی و فراموشکاری گفت: حواسپرتی به این معناست افراد کاری را که قرار بود انجام دهند، کاملا فراموش کنند و در ذهنشان نباشد. فراموشکاری آن تکالیفی است که قبلا در ذهنمان سپردهایم و در حافظه بلندمدت آنها را ذخیره کردهایم و بعد از مدتی به فراموشی سپرده شده است.
وی بیان کرد: بین حواسپرتی و فراموشکاری یک تفاوتی وجود دارد. حواسپرتی را در مورد مسائل روزمره و مواردی که در طول یک روز یا هفته برای خودمان برنامهریزی کردهایم به کار برده میشود، نه در مورد مسائلی که در گذشته یا در طول زمان طولانی اقدام کردهایم. به عنوان مثال، فراموش کردن متن نماز میتواند جزء فراموشکاری باشد، ولی اگر حواسمان پرت شود که وقت نماز گذشته است این نوع میتواند حواسپرتی به شمار آید.
حواسپرتی یا فراموشی مشکلی است که افراد بسیاری را درگیر خود میکند و میتوان آن را یک شکایت رایج در زندگیهای امروزی به حساب آورد. حواسپرتی میتواند دلایل متعددی داشته باشد که حافظه افراد را درگیر میکند. بعضی از فراموشیها کاملا عادی است و احتمال دارد برای هر انسانی با قویترین حافظه اتفاق بیفتد. ضعف حافظه ممکن است برای همه پیش آید.
بدیعی تصریح کرد: حافظه هر فرد با فرد دیگر از جنبههای ژنتیکی و ارثی تفاوت دارد. برخی از افراد حافظه تصویری قوی و برخی حافظه شنیداری و بعضی حافظه ریاضیاتی قوی و ... دارند. بهتر است که افراد خودشان را کشف کنند تا از حواسپرتی جلوگیری کنند. یکی از علل حواسپرتی میتوان به دغدغهها، مشغلهها و پرکاری بیش از اندازه ذهنی فرد باشد. یکسری از بیماریها مانند افسردگی منجر به حواسپرتی نیز میشود.
از جمله عواملی که میتواند حواسپرتی را با خود همراه داشته باشد، ابتلا به اختلال کمبود توجه و بیشفعالی در دوران بزرگسالی است. این اختلال در دوران کودکی تشخیص داده میشود. به عبارت دیگر، فقط زمانی میتوان یک فرد را در بزرگسالی مبتلا به این اختلال دانست که علائم آن در دوران کودکی وجود داشته باشد.
این روانپزشک برای پیشگیری از حواسپرتی گفت: وقتی فردی مشغله ذهنی بیش از اندازهای دارد که مانع از ثبت رسیدن در حافظه ذهنی میشود اولین کاری که باید انجام دهند این است که تعداد موضوعاتی که برایشان دارای اهمیت است را تفکیک یا کم کنند. یکی از روشهای جلوگیری از حواسپرتی، نوشتن کارهای روزمره است. قبل از لیست کردن برنامهها، فرد باید اولویت کارهایش را نیز مدنظر داشته باشد.
وی ادامه داد: کارهایی که باید همان موقع انجام دهیم را به ساعات و یا روزهای دیگر موکول نکنیم. باز بودن پرونده کاری فرد، باعث حواسپرتی او نیز میشود. افراد باید تمام کارها را دستهبندی کنند و مدیریت زمانی را مدنظر داشته باشند.
رهایی از حواسپرتی و ایجاد تمرکز حواس در افراد مختلف، متفاوت است و به حالت درونی، تجربهها مکان و موقعیت آنها بستگی دارد. برخی از افراد اظهار میدارند که من آدم کاملا حواسپرتی هستم و برخی دیگر میگویند نمیتوانم تمرکز حواسم را به روی کاری حفظ کنم. در حالی که این تفکر غلط است و هیچکس نباید خود را فردی کاملا حواس پرت یا فاقد تمرکز حواس بداند.
یکی از علتهای عدم تمرکز و حواسپرتی، کار کردن در شرایطی که نگرانی وجود دارد است. امکان دارد مرور دائمی نگرانیها و یا کلا افکار آزاردهنده باعث شود که فرد نتواند بر مسائل فعلی خود تمرکز پیدا کند.
زمانی که فرد مدام کارهای یکنواخت و خستهکننده انجام میدهد، ممکن است فراموشکار شود و در برخی از مواقع نتواند بهخوبی تمرکز کنند و از نهایت دقت خود استفاده کند.
نظر شما