بعدها که بیشتر فکر کردم احساس کردم که نه تنها تعجب من از برگزاری یک کنگره شعر مذهبی به‌گونه‌ای مردمی، محلی از اعراب ندارد بلکه اصولا باید از برگزاری دولتی این کنگره‌ها بیشتر تعجب کرد. متأسفانه در سال‌های پس از انقلاب به این باور رسیده‌ایم که ادبیات دو تکه است؛ ادبیات متعهد و ادبیات روشنفکری. چندی نگذشت که نهادهای دولتی در مسیر حمایت از ادبیات متعهد شروع به حرکت کردند که یکی از مهم‌ترین آنها برگزاری همایش‌های ادبی مذهبی بود و پس از مدتی ماجرا چنان پیش رفت که دیگر همه احساس می‌کردند برگزاری همایش‌های ادبی مذهبی از وظایف تعریف شده دولت‌هاست.
این ذهنیت به‌خودی خود ایرادی نداشت اما دو نکته تاریک در این بین خودنمایی می‌کرد؛ یکی عملکرد سلیقه‌ای مدیران در مسائل اجرایی همایش‌ها بود که سبب شد هر سال و با عوض شدن هر مدیر شاکله کنگره زیر و رو شود. به‌گونه‌ای که به رسم برنامه‌ریزی‌های مرسوم کشور ما، حتی بسیاری از مدیران پس از منصوب شدن، همایش‌هایی که در زمان مدیر قبلی آغاز شده بودند را به تعطیلی کشاندند تا مبادا باقیات‌الصالحاتی باشد برای ایشان.
همین تفکر سبب شد که تقریبا هیچ کدام از همایش‌های ادبی مذهبی دولتی از چهار دوره بیشتر ادامه پیدا نکنند.اما ایراد بزرگتر آن بود که دبیران علمی این کنگره‌ها معمولا خود را نماینده نظام جمهوری اسلامی در ادبیات می‌دانند و به‌خود حق می‌دهند که در محدوده کنگره کاملا سلیقه‌ای عمل کنند و حتی به گمان خود شعر پیر و جوان کشور را به راه راست هدایت کنند و همین ذهنیت سلیقه‌ای سبب می‌شود که تقریبا هیچ کدام از کنگره‌های شعر دولتی نتوانند در کنار خود سلایق متنوع را جمع کنند.
امسال و در روزهای ولادت، «حضرت علی اکبر(ع)»، فرزند رشید امام حسین(ع) که به شایستگی روز جوان نام‌گذاری شده، نخستین کنگره سراسری شعر «آیینه نبی» با موضوع زندگی و شخصیت این شهید والامقام کربلا در شهرستان مرودشت که با نام تخت جمشید عجین شده، برگزار شد؛ کنگره‌ای که با سرمایه مردمی در مهدیه مرودشت برگزار شد و با حضور پرشور مخاطبان همراه بود.
در برگزاری این کنگره حضور پرشور «محمد برزگر»، از شاعران جوان و خوش ذوق مرودشتی، در جایگاه دبیر اجرایی و «سید محمد امین جعفری حسینی»، شاعر نام آشنا و توانای شیرازی، در جایگاه دبیر علمی بسیار مؤثر بود و شاید بتوان گفت برگزاری این کنگره مدیون این دو جوان است.
در این کنگره دو روزه، شاعران باسابقه‌ای چون «حمید سبزواری»، «سعید بیابانکی»، «سید اکبر میرجعفری»، «عبدالرضا کوهمال جهرمی» و «علیرضا احرامیان پور» در کنار شاعران جوانی چون «مرتضی حیدری آل کثیر»، «سید اصغر صالحی»، «مجتبی صادقی»، «مرتضی کاردر»، «مجید صالحی»، «عالیه مهرابی»، «منیر عسگرنژاد»، «فروغ تنگاب جهرمی» و «ام‌البنین باباخانی» به شعرخوانی پرداختند.
همچنین ابتکار زیبا و ستودنی این کنگره آن بود که بنا را بر این گذاشت که از سال آینده، در کنار شخصیت حضرت علی اکبر به یکی از امامان بپردازد که کمتر در طول شعر فارسی مورد مدح شاعران قرار گرفته است و برای دومین کنگره سراسری شعر «آیینه نبی»، شخصیت و زندگانی امام هفتم شیعیان، حضرت امام موسی کاظم(ع) معرفی شد که در طول سال‌های آینده می‌تواند حرکتی زیبا و جریان ساز در ادبیات مذهبی ما باشد.
به این امید که این کنگره نیز مانند 2 کنگره مردمی دیگر کشورمان یعنی شب‌های شعر عاشورا و میلاد آفتاب به استمرار و تاثیرگذاری مطلوب برسد تا این باور به درستی در میان جامعه ماندگار شود که ارزشمندی و ثواب برگزاری یک کنگره ادبی به نیت عرض ارادت به اهل‌بیت کمتر از برگزاری جشن و سرور و هیئت برای ایشان نیست که صد البته با نگاه به تاثیر عمیق‌تر هنر و ادبیات ارزشمندتر است.
