غیرقابل استفاده برای مصارف انسانی بوده و می‌توان با نظارت وزارت جهاد کشاورزی آنها را به کمپوست تبدیل کرد تا دوباره به چرخه مصرف وارد نشود.
دیدگاه اخیر رئیس سندیکای کارخانجات چای شمال در حالی مطرح می‌شود که نزدیک به 2 دهه گذشته وعده‌ها و تصمیم‌گیری‌های دولتمردان، راهکار مؤثری را برای رفع مشکلات صنعت چای به‌دنبال نداشته است.
ذکر چند نکته ضروری است:
1 - به اعتقاد کارشناسان، زیان ناشی از انبار شدن بیش از 250 هزار تن چای سنواتی فقط در فاصله سال‌های 76 تا 85 بیش از 700 میلیارد تومان بوده که به این زیان باید ورشکستگی کارخانه‌ها، نابودی اراضی کشاورزی و به خطر افتادن سلامتی مردم را نیز اضافه کرد.
2 - با وجود این، امسال نیز خرید تضمینی برگ سبز چای برای سومین‌بار گرچه با تاخیر انجام شد اما هنوز هیچ برنامه مشخصی برای فراوری و عرضه چای خریداری شده به بازار وجود نداشته و باوجود هشدارهای غیربهداشتی بودن، هنوز هم چای قاچاق وارداتی بخش عمده چای مصرفی خانواده‌ها را تشکیل می‌دهد.
3 - از چندی پیش رئیس‌جمهوری اختیارات ویژه‌ای را به استاندار گیلان تنفیذ کرده تا با تشکیل کار‌گروه راهبردی نسبت به رفع مشکلات صنعت چای اقدام کند، اما هنوز این کار‌گروه راهکار اجرایی مشخصی برای حل مشکل بازرگانی چای و تعیین سرنوشت چای سنواتی ارائه نکرده است.
4 - سرنوشت کنونی چای ایرانی واقعیت تلخی است که پس از تغییر ذائقه مصرف‌کنندگان در انتظار بسیاری از کالاها و محصولاتی نشسته که اخیرا روند واردات آن در سایه درآمدهای نفتی شتاب بیشتری گرفته است.
با این روند، تکرار این تراژدی در محصولاتی مانند میوه و مرکبات یا برخی دیگر از کالاهای صنعتی دور از ذهن نخواهد بود.
