محمد قهرمانی - تهیه‌کننده سینما و تلویزیون: فیلم هایی که تا الان اکران شده اند این پیام را برای مردم دارد که جمهوری اسلامی نمی‌تواند مشکلات آن ها را برطرف کند.
فیلم های اکران شده در دو بخش یکی ژانر اجتماعی که عمدتاً به آسیب‌های اجتماعی می‌پردازد و این پیام را به بیننده القا می‌کند که در کشور آنچه وجود دارد فقر و مشکلات اجتماعی است فیلم های مانند علف زار، مرد بازنده، شادروان و ملاقات خصوصی یا آثار دیگری که نمایش داده شده تاکنون این گونه است.
در آثاری مثل علفزار که در جهت اثبات پاکدست بودن یک قاضی است عمدتاً فقر، بدبختی، پارتی بازی و فساد سیستمی را تبلیغ و ترویج می کند. در مرد بازنده نیز تقریباً همین گونه است؛ ناامنی و مسائلی از این دست برای بیننده به نمایش گذاشته شده است.
در آثار دیگری هم که تا الان نمایش داده شده فیلم شادروان هم فقر و تنگدستی مردم و نا هنجارهای اجتماعی را عمدتا به تصویر کشیده است. ملاقات خصوصی هم که سرتا پا نشان می‌دهد که فساد تا بند سلول‌های زندان هم کشیده شده و از داخل زندان است که دختران و یا زنان را به فساد و قاچاق می‌کشانند.
ژانر دیگری که تا امروز به نمایش درآمده دسته دختران با موضوع دفاع مقدس است. هر چند این فیلم به لحاظ تکنیکی اشکالات اساسی دارد که جای پرداختن به آن در این مقال نیست. این اثر کاملا ضد جنگ و دفاع مقدس است، بیننده با دیدن این فیلم از جنگ و دفاع مقدس بیزار می‌شود یعنی اگر این مأموریت داده شده باشد که اگر دشمن به این کشور حمله کرد و فرمان دفاع از کشور داده شد بیننده چنانچه این گونه فیلم‌ها را دیده باشد قاعدتاً در مقابل دشمن دفاعی صورت نخواهد داد زیرا نتیجه آن این خواهد شد که یا خودم از بین می‌روم یا موجب این همه بدبختی و فلاکت و آوارگی و خرابی و کشتار خواهد شد.
اساسأ این گونه آثار با واقعیات دوران قبل از اشغال خرمشهر منطبق نیست. خانم هایی که در زمان اشغال خرمشهر مشغول دفاع بودند هیچ کدامشان از شوهرشان قهر نکرده بودند یا پدر و مادرشان آنها را از خانه بیرون نیانداخته بودند یا اینکه دنبال نامزدشان نمی گشتند. این اثر بر مبنای تخیلات نویسنده، تهیه کننده و کارگردان تولید شده است.
خلاصه می شود برآورد داشته باشیم که ماموریت دولت تدبیر و امید در واقع این بوده که مردم را ناامید می کند و به عنوان ستون پنجم دشمن در کنار تحریم ها و جنگ فرهنگی مأموریت داشتند که با تولید این گونه آثار در سینما و هنر هفتم و نمایش آن روی پرده نقره‌ای یاس و ناامیدی را به مردم القا کنند که در این کشور به غیر از آسیب‌های اجتماعی چیزی وجود ندارد، این کشور زیبایی ندارد، سرمایه اجتماعی ندارد و مردم هیچ دل خوشی ندارند و ناامیدی و گرفتاری در کشور خیمه زده است.
راهکار این است که نیروهای ارزشی و انقلابی و هنرمند پای کار بیایند. همچنین سازمان سینمایی و دیگر سازمان‌های وابسته به نهادهای انقلابی در این دولت مردمی که قول داده شده ان شاالله کارهای شایسته انجام بشود برای جشنواره آینده نقش پررنگی ایفا کنند تا تصاویری واقعی و عقلانی از کشور با تزریق امید و نشاط نمایش داده شود.
برای بیانیه گام دوم بعد از سه سال از صدور این بیانیه هنوز هیچ تولید سینمایی و حتی موسیقی صورت نگرفته است. امیدوارم که دست اندرکاران در این زمینه با نگاه انقلابی و جهادی بتوانند برای جشنواره سال آینده آثار درخور شان و دفاعی داشته باشند. نکته آخر اینکه ظاهراً هیئت محترم انتخاب دستشان خالی بوده که این آثار به بخش مسابقه راه پیدا کرده است!؟
نظر شما