تلسکوپ فضایی هابل سازمان فضایی ناسا، از یک هم ترازی بسیار نادر بین دو کهکشان مارپیچی تصویربرداری کرده است. کهکشانی کوچک جلوی زمینه کهکشان بزرگتر قرار گرفته است. بازوهایی از غبار، دورتر از دیسک نورهای ستاره ای کهکشان کوچک‌تر به صورت دراز مشاهده می‌شوند.
ساختار‌هایی این چنین تاریک و غباری، در لبه کهکشان‌ها که به نظر می‌رسد مانند شاخه‌های بی‌ثمر تهی از ستاره باشند، به ندرت در کهکشان‌ها دیده می‌شوند ، زیرا معمولا پشت آنها چیزی نیست تا آنها را درخشان سازد. منجمین هرگز آنسوی لبه مرئی یک کهکشان، غباری ندیده بودند، آنها نمی‌دانند آیا این ساختارهای غباری، ترکیبی معمولی در کهکشان‌ها هستند یا نه؟
به خاطر تاثیر غبار روی نور کهکشان و تیره کردن رنگ آن ، اندازه گرفتن درخشندگی واقعی یک کهکشان بسیار سخت است. منجمان برای اندازه گیری درخشندگی واقعی ، می‌توانند فاصله کهکشان‌ها را از زمین محاسبه کنند.
به گزارش آسمان پارس به نقل از سایت هابل، آنها فاصله کهکشان زمینه ( بزرگتر ) را برابر 780 میلیون سال نوری محاسبه نموده‌اند، اما هنوز موفق به اندازه گیری فاصله بین دو کهکشان نشده‌اند. اگرچه که فکر می‌کنند این دو کهکشان به طور نسبی نزدیک هستند ، اما به قدری نزدیک نیستند که بتوانند اثرات متقابل داشته باشند.
کهکشان زمینه اندازه‌ای در حدود کهکشان راه شیری دارد و ده برابر بزرگتر از کهکشان جلویی است. بیشتر ستاره‌هایی که به صورت نقطه نقطه در تمام تصویر وجود دارند، متعلق به کهکشان NGC 253 هستند که بیرون تصویر در سمت راست است.
منجمین از دوربین پیشرفته هابل برای بررسی این کهکشان استفاده می‌کردند که به طور اتفاقی دو کهکشان را در پس زمینه دیدند. توسط تلسکوپ‌های زمینی ، این دو کهکشان به صورت یک لکه واحد نمایان بودند. اما چشمان تیزبین هابل ( دوربین پیشرفته ) این لکه را به دو کهکشان کوچک متمایز کرد. تصاویر روز 28 شهریور 1385 تهیه شده‌اند.
نتایج این پژوهش برای انتشار تقدیم مجله نجومی (Astronomical Journal) شده است.
