ساعت به ساعت ۲۲ بهمن ۵۷ چگونه سپری شد؟

به گزارش همشهری آنلاین به نقل از ایرنا، اگر روی نقشه جغرافیا ایران نگاه کنید و تازه عینک‌های ناسیونالیستی هم به چشم نداشته باشید خواهید دید که ایران درست در قلب جهان جای گرفته است.

جایی که دقیقا ۴۳ سال پیش همه مردم دنیا صدای ضربان بلند آن را شنیدند. ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ روزی است که طبق گفته همه تحلیلگران دنیا یکی از بزرگترین و مهمترین برگ‌های کتاب تاریخ در جهان ورق خورد.

انقلابی که بعد از ۴ دهه همچنان علی رغم  همه فراز و نشیب‌هایش، شروع ودوام و بقای آن معاملات خیلی از سیاستمدارها و قلدرهای جهان را به هم ریخته است. مردم ایران طبق صفحات تقویم هجری خورشیدی حالا ۴۳ سال است که روز ۲۲ بهمن را به نام روز پیروی انقلاب اسلامی ثبت کرده اند و در سالروزش جشن می‌گیرند. انقلابی که مردم این کشور آن را از پس روزهای سیاه استبداد، شکنجه و ظلم و به امید روزهای روشن، به ثمر نشاندند.

به همین مناسبت اینجا سراغ روایتی کوتاه و گذرا از اتفاقات مهم این روز رفتیم تا ببینم در ساعت به ساعت این مناسبت تاریخی بر شهرو خیابان و مردمان این سرزمین چه گذشت.

حوالی ساعت ۵ صبح

پادگان حشتمیه تهران با وجود داشتن چیزی حدود  ۱۳۰۰ نیرو در خود، مورد هجوم مردمی که حالا مسلح شده‌اند قرار می‌گیرد؛ مردم ظرف نیم ساعت این پادگان را تحت محاصره قرار می‌دهند.

بعد از حمله به این مقر فرمانده پادگان، شخصی به نام سرهنگ ارمی به نیروهای خود دستور مقاومت می‌دهد، با این فرمان درگیری‌ها بالا می‌گیرد. در نهایت نیروهای انقلابی ساعت یک بعد از ظهر پادگان حشتمیه را تصرف می‌کنند. بد نیست بدانید که مواد غذایی و مهمات آن هم توسط مردم به مسجد محل تحویل داده می‌شود

حوالی ساعت ۱۰ صبح

شور مردم انقلابی به بالاترین حد خود می‌رسد. حوالی ساعت ۱۰ صبح جمعیت معترض برای آزاد کردن مبارزان انقلابی راهی زندان قصر می‌شوند. آنها کمتر از یک ساعت این زندان را تصرف می‌کنند. جایی که روزی بزرگترین زندان کشور لقب می‌گرفت و حالا محل به بند کشیدن جمعیت زیادی از انقلابیونی شده بود که سالها در این زندان تحت شکنجه ماموران رژیم پهلوی قرار گرفته بودند.

حوالی ساعت ۱۰:۳۰ صبح

یکی از مهمترین نقاط عطف واقعه ۲۲ بهمن در حوالی ساعت ۱۰:۳۰ صبح رقم می‌خورد.

مردم انقلابی که حالا مسلح هم شده‌اند در سراسر خیابان‌های شهر حضور پیدا کرده‌اند؛ بنابراین با ادامه دار شدن این شرایط و با جلو رفتن این اتفاق، شورای عالی ارتش با شرکت رئیس ستاد، وزیر جنگ و اکثر فرماندهان تشکیل جلسه می‌دهد. سرانجام  پس از مذاکرات طولانی،ارتش  طی اعلامیه‌ای بسیار مهم بی‌طرفی خود را اعلام می‌کند. بازرگان به عنوان نخست وزیر دولت موقت در یک نطق تلویزیونی علاوه بر مردم از اعلام بی‌طرفی ارتش تشکر می‌کند

حوالی ساعت ۱ بعد از ظهر

همسوی تسخیر پادگان حشمتیه در پایتخت، مردم از سویی دیگر پادگان باغ شاه را نیز محاصره می‌کنند. تا جایی که کمیته مشترک که محل جنایت و شکنجه‌های دردناک ساواک به شمار می‌رفت مورد هجوم ملت ایران قرار می‌گیرد.

ماموران ساواک در این رویارویی با مردم درگیر می‌شوند اما ساعت ۴ بعد از ظهر با ورود یکی از تانک‌های غنیمتی، زندان ساواک توسط مردم فتح می‌شود

حوالی ساعت ۲ بعد از ظهر

با اعلام بی‌طرفی نیروهای نظامی و ارتش، بختیار به عنوان نخست وزیر رژیم پهلوی فرار را بر قرار ترجیح دهد.

طبق اخبار مطبوعات وقتی مردم در ۲۲ بهمن دفتر نخست وزیری طاغوت را محاصره می‌کنند او خود را به دانشکده افسری رسانده و سپس با بالگرد اقدام به فرار می‌کند تاجایی که بعد از ۶ ماه زندگی مخفیانه سرانجام از کشور خارج می‌شود.

حوالی ساعت ۴ بعد از ظهر

مردمی که ساختمان نخست وزیری را تحت محاصره خود در آورده‌اند، وقتی متوجه می‌شوند که شاپور بخیتار گریخته، بدون هیچ درگیری سنگینی وارد این محل شده و ساختمان نخست وزیری را به عنوان یکی از آخرین پایگاه‌های رژیم پهلوی تسخیر می‌کنند. مردمی که حالا به وضوح می‌توانند صدای انقلاب خود را در ساعت‌های پایانی روز ۲۲ بهمن ۵۷ را در سراسر کشور بشنوند

حوالی ساعت ۶ عصر

جمعیت مردم روانه رادیو و تلویزیون شده‌اند، ماموران سازمان دیگر دلیلی برای مقاومت و ایستادگی مقابل مردم نمی‌بینند،تاجایی که این نهاد هم بدون درگیری عجیب و غریبی دوباره به دست مردم می‌افتد، بسیاری تصرف صدا و سیما را فتح  آخرین سنگر توسط مردم انقلابی توصیف می‌کنند. بعد از تسخیر رادیو و تلویزیون سر انجام گوینده رادیو پیامی را که از جانب آیت الله طالقانی به دست او رسیده می‌خواند: «امروز به همت مردانه ملت، آخرین دژهای استبداد فروریخت. اینجا تهران است، صدای راستین ملت ایران، صدای انقلاب...»