چلسی این روزها با اسکولاری ترسناک‌تر از هر زمان دیگری است، حتی روزهایی که ژوزه مورینیو روی نیمکت آن می‌نشست. چلسی که با مصدومین زیادی به میدلزبورو سفر کرده بود، نیمه اول را با تک‌گل سالومون کالو به پایان برد. توفان چلسی در ابتدای نیمه‌دوم شروع شد که در 16 دقیقه توانست 4 بار دیگر دروازه میزبان را باز کند. زیباترین گل بازی بی‌تردید شوت 30 متری بلتی بود و 3 گل بعدی را به ترتیب کالو، لمپارد و مالودا به ثمر رساندند.
این بهترین پیروزی خارج از خانه چلسی در 4 سال اخیر بود تا چلسی بدون شکست با
20 امتیاز و تفاضل گل 16 در صدر جدول بایستد. با این وجود سرمربی برزیلی چلسی تأکید می‌کند که خیلی زود است تا این تیم را مدعی اصلی قهرمانی نامید. در حالی که هنوز 30 هفته تا پایان لیگ باقی مانده،او معتقد است این عنوان فشار مضاعفی را روی بازیکنانش وارد می‌کند: «ما مدعی نیستیم. ما بازی‌های زیادی در پیش داریم و باید یکی‌یکی به آنها بپردازیم.»
چلسی در 10 ماه اخیر بدون شکست بوده، ولی اسکولاری می‌گوید تنها زمانی تیمش را مدعی می‌داند که تا هفته‌های پایانی در صدر جدول باشد: «اگر بعد از 35 یا 36 هفته، 6 امتیاز جلوتر باشیم، می‌توانم بگویم که مدعی هستیم. ولی قبل از آن، باید هر بازی را آخرین بازی فصل‌مان فرض کنیم و ببینیم چه پیش می‌آید، چراکه هنوز راه درازی باقی مانده است.» چلسی در این بازی 7 بازیکن اصلی‌اش را در اختیار نداشت که یکی از آنها دروگبا بود. مهاجم ساحل عاجی به بازی لیگ قهرمانان مقابل رم هم نمی‌رسد، ولی برای بازی حساس یکشنبه هفته آینده مقابل لیورپول آماده خواهد بود.
سناریوی تکراری در آنفیلد
تصور می‌شد لیورپول مقابل ویگان بازی آسانی در پیش داشته باشد، ولی میهمان موفق شد با 2 گل امرزکی، ستاره مصری‌اش در مقابل تک‌گل درک کویت نیمه‌اول را با برتری 2 بر یک به پایان ببرد. ویگان نیمه‌دوم را با دفاعی بسته شروع کرد تا هواداران آنفیلد با دلهره اولین شکست فصل روبه‌رو شوند. ولی اخراج والنسیا، هافبک اکوادوری ویگان روی یک خطای بی‌مورد موجب شد تا برنامه‌های این تیم به هم بریزد. لیورپول از این برتری عددی به خوبی استفاده کرد و توانست در دقایق پایانی با گل‌های ری‌یرا و کویت به پیروزی دراماتیکی برسد. این دقیقاً مشابه سناریویی بود که در بازی قبلی لیورپول در زمین منچسترسیتی اتفاق افتاد و این تیم پس از 10نفره شدن حریف توانست شکست 2 بر یک را به پیروزی 3 بر 2 تبدیل کند. لیورپول با این پیروزی 20 امتیازی شد تا به دلیل تفاضل گل کمتر نسبت به چلسی در رده دوم باقی بماند.
کویت که در این بازی در غیاب تورس در نوک حمله بازی می‌کرد، زننده 2 گل بود تا بنیتس در پایان به تمجید از او بپردازد: «گفته می‌شود که کویت در لیگ‌برتر به اندازه کافی گل نمی‌زند، ولی او شخصیت خوبی نشان داد و ثابت کرد می‌تواند گلزنی کند.»
بنیتس بابت چنین بازگشتی، شخصیت تیمش را تمجید می‌کند، ولی ترجیح می‌دهد که دیگر شاهد چنین سناریویی نباشد: «کل تیم شخصیت بالایی نشان داد تا بتوانیم برگردیم. این مشابه چیزی بود که در ورزشگاه منچسترسیتی انجام دادیم، ولی من دوست دارم روی نیمکت آرام‌تر باشم. باید از پزشکم بپرسید که با این وضعیت تا چه زمانی می‌توانم دوام بیاورم ولی این نشان می‌دهد که اعتماد بالایی به خودمان داریم و پیروزی را باور داشتیم.»
استیو بروس، سرمربی ویگان هم از آلن وایلی، داور بازی به خاطر اخراج والنسیا انتقاد کرد: «در رختکن همه خشمگین بودند، چون تصمیم داور اشتباه بود.» نکته مثبت تیم ویگان، درخشش امرزکی مهاجم قرضی مصری بود که در 8 بازی لیگ‌برتر زننده 7 گل بوده است. گل دوم او که یک قیچی برگردان بود به قدری زیبا بود که هواداران لیورپول هم او را تشویق کردند.
بحران مصدومیت در آرسنال
آرسنال در پایان نیمه اول با شکست یک بر صفر مقابل اورتون به رختکن رفت تا در آستانه دومین شکست خانگی متوالی قرار بگیرد تا جایی که فریاد اعتراض هواداران هم شنیده می‌شد ولی مردان ونگر در نیمه‌دوم متحول شدند و با گل‌های نصری، فان پرسی و والکات به پیروزی 3 بر یک رسیدند. آرسنال با این پیروزی در 4 امتیازی چلسی و لیورپول باقی ماند، در حالی که هنوز با هیچکدام از 6 تیم برتر فصل گذشته بازی نکرده است.
ونگر می‌گوید که در صورت شکست در این بازی، امیدهای آرسنال برای قهرمانی از بین می‌رفت: «این بازی برای ما سرنوشت‌ساز بود و نمی‌توانستیم شکست دیگری را بپذیریم. نمایش خوب و بازگشت ما در نیمه‌دوم، نشان‌دهنده شخصیت تیم ما بود. من در بین 2 نیمه عصبی نبودم، چون باور داشتم که می‌توانیم پیروز شویم.» نگرانی بزرگ ونگر در آستانه بازی در خانه فنرباغچه مصدومیت کولو توره و سمیر نصری است و آنها هم به فهرست مصدومین تیم شامل گالاس، سانیا، بنتنر و جورو اضافه شدند. منچستریونایتد هم با پیروزی 4 بر صفر مقابل وست‌برام به رده چهارم صعود کرد.
