اما متأسفانه در کشور ما آمار جامعی از میزان لکنت وجود ندارد. با این حال کارشناسان معتقدند حدود یک میلیون لکنتی در ایران وجود دارد که البته با توجه به شرایط امروز جامعه، فشارهای اقتصادی و اجتماعی و... روند افزایش لکنت و وخیم‌تر شدن شدت لکنتی‌ها، امری بدیهی است.
با این حال، رئیس انجمن گفتار درمانی در آستانه روز جهانی آگاهی از لکنت با بیان اینکه اغلب کودکان در سنین 2 تا 4 سالگی با ناروانی طبیعی در گفتار روبه‌رو هستند و خانواده‌ها باید از هرگونه بازخورد نسبت به کودکان پرهیز کنند، چون ممکن است این ناروانی طبیعی به لکنت ماندگار تبدیل شود، گفت: حدود 50 تا 80 درصد مبتلایان به لکنت پس از سپری کردن دوره‌های توانبخشی، روان‌شناختی و گفتاردرمانی مناسب بهبود می‌یابند.
بابک وثوقی افزود: لکنت زبان در قسمت مربوط به ناخودآگاه فرد که هنوز از بیماری خود آگاهی ندارد تحت عنوان ناروانی طبیعی مطرح می‌شود. اغلب کودکان در سنین 2 تا 4 سالگی این مرحله را طی کرده و به‌دلیل ناآگاهی کافی خانواده‌ها با بازخوردهای اشتباه مواجه می‌شوند.
به این ترتیب این ناروانی طبیعی تبدیل به لکنت بینابینی یا گاهی لکنت اساسی و ماندگار تبدیل می‌شود.
وی در تعریف ناروانی طبیعی عنوان کرد: در این مورد کودک حداکثر در 10 درصد موارد دچار ناروانی بوده، به آرامی با تنش‌ها و اضطراب‌های هنگام صحبت برخورد کرده و کل کلمه یا قسمتی از عبارت را تکرار می‌کند.
در مجموع در ناروانی طبیعی فرد از این ناروانی آگاهی ندارد. این امر وضعیت نرمالی است که اغلب کودکان آن را طی می‌کنند.
این کارشناس ارشد گفتاردرمانی با اشاره به اینکه در ناروانی‌های طبیعی خانواده‌ها باید از هرگونه تنبیه، تشویق، متوقف کردن گفتار، ایجاد کلمه، ایجاد فضای تشنج یا دلسوزی‌های بی‌جا پرهیز کنند، ادامه داد: در منابع متفاوت انواع و اقسام مختلفی از لکنت قید شده است.
در مجموع در ناروانی غیرطبیعی یا لکنت برای گفتار تلاش و تقلا شده، در گفتار مکث می‌شود و فرد از ناروانی خود آگاهی دارد. این امر بیشتراز 10 درصد موارد را در کلام فرد شامل می‌شود.
به گفته وثوقی، متأسفانه در جامعه ما نگرش صحیحی از این ناروانی غیرطبیعی وجود ندارد و اغلب به این افراد به دیده یک بیمار مبتلا به افسردگی یا بیماری‌های روانی مزمن نگریسته می‌شود.
این افراد معمولا از اعتماد به نفس پایینی برخوردارند. این درحالی است که اکنون در کشورهای پیشرفته افراد لکنتی، بسیاری از کارهای مهم را برعهده دارند. وی با بیان اینکه برای درمان لکنت باید رویکردهای مختلفی را در نظر گرفت، تصریح کرد: در ایران معمولا درمان‌ها به‌صورت تک بعدی پیش می‌رود.
اما باید دانست که داروهای ضد‌افسردگی اثر معکوس در افراد مبتلا به لکنت داشته و لکنت را تشدید می‌کند. همچنین درمان با دیدگاه روان‌شناختی هرچند رویکرد مناسبی است، اما تک‌بعدی است.
به عقیده رئیس انجمن گفتار درمانی در مجموع تعامل اجتماعی و ارتباط افراد لکنتی با دیگران باید تقویت شود؛ چرا که این افراد به‌دلیل وجود مشکلاتی در جامعه، از سوی معلم، دوستان و آشنایان، مورد ترحم، تنبیه و تشویق‌های اشتباه قرار گرفته‌اند و اعتماد به نفس‌شان کم شده است.
