در این مراسم که طبق معمول با قرائت بیانیه هیات داوران ناهمگون جشنواره امسال همراه بود، برخلاف انتظار، 133 سکه به برگزیدگان بخش‌های مختلف اهدا شد تا جشنواره تئاتر ماه هم به زمره جشنواره‌های چرب و چیلی و پرطرفدار تبدیل شود.
از این تعداد 130 سکه از کیسه حوزه هنری بیرون آمده و 3 سکه نیز جایزه ویژه نیروی انتظامی به نمایشنامه برگزیده خود است. البته به همه اینها باید سکه‌های فرهنگسرای پایداری و رادیو را نیز اضافه کرد. جالب اینکه بیشترین سکه‌ها با نظر برگزارکنندگان و احیانا داوران، به بهترین نمایشنامه تعلق گرفت و رعایت ساختار خوب متن و شخصیت‌پردازی مناسب در نمایشنامه « باد که می‌نویسد» 20 سکه برای آرش عباسی به ارمغان آورد. بعد از او، بهترین بازیگران نقش اول زن و مرد، خوشحال‌ترین‌های دیشب بودند: 15 سکه به نادیا فرجی به‌خاطر بازی در نمایش «در خاک فراموشی» و 15 سکه به سیروس همت برای بازی در نمایش «روز سرباز».
با این حال هیات داوران ناهمگون جشنواره امسال، هیچ کارگردانی را شایسته عنوان کارگردان برتر ندانسته است و دست کم با 15 سکه صرفه‌جویی، 5 سکه بهار آزادی را به‌خاطر کارگردانی نمایش «کرب و بلا» به خسرو امیری تقدیم کرد. اما مرکز هنرهای نمایشی حوزه هنری برای اینکه دست و دل‌بازی را کامل کند، به بازیگران نقش مکمل مرد و زن نیز هر کدام 10 سکه اهدا کرد: سپیده پهلوان‌زاده، بازیگر نقش معصومه در نمایش «پشت کلانتری» و بهرام سروری‌نژاد، بازیگر نقش «عالی‌جناب» در نمایش بوبوک.
اما هنوز تعداد زیادی از سکه‌ها مانده است؛ 10سکه به گروه موسیقی نمایش «مثل کوچ کاکایی‌ها»، 10 سکه به سارا پژمان‌فر به خاطر طراحی صحنه نمایش «بوبوک» و 5 سکه به مازیار تهرانی برای طراحی پوستر و بروشور نمایش «الاویاتال». به علاوه 2 سکه به احمد علامه دهر فقط برای اینکه در جشنواره شرکت کرده است!
عزت‌الله انتظامی، حمیدرضا افشار، فریدون علیاری، شهرام گیل‌آبادی و حسین پارسایی، هیات داوران ناهمگون جشنواره امسال بودند که پس از دیدن 34 نمایش، سکه‌هایشان را این طور تقسیم کردند.
اما تئاتر ماه هم مثل بیشتر جشنواره‌های تئاتری دیگر، بخش خیابانی نیز داشت. حسین راضی، یدالله وفاداری و رحمت امینی، داوران این بخش بودند و دیروز در بخش‌های موسیقی، بازیگری زن و بازیگری مرد، کارگردانی و بخش ایده و طرح نمایشی برگزیدگان خود را معرفی کردند.
آرمین ریاضی فر به خاطر ساخت موسیقی «آرش2»، 2 سکه بهار آزادی گرفت، نرگس خاک کار، بازیگر نمایش «دختر دم‌بخت»، 3 قطعه سکه بهار به دست آورد و در بخش بازیگری مرد نیز 3 سکه بهار آزادی به حسین رفعتی، بازیگر نمایش این‌جورشو دیگه ندیده بودم اهدا شد. جایزه کارگردان برگزیده بخش خیابانی هم یعنی 5 سکه بهار آزادی به کارگردانان نمایش «آرش 2»، محمد عبدی و پژمان یاوری رسید. این نمایش ظاهرا خیلی خوب نظر داوران را به‌خود جلب کرده بود، چرا که علاوه بر این جوایز، جایزه ایده و طرح نمایشی را که 5 سکه بود به‌دست آورد.
به جز تئاتر ماه
اما از تئاتر ماه که بگذریم، شهرهای میزبان جشنواره مناطق تئاتر دانشگاهی هم معرفی شدند. براساس این خبر، دوازدهمین جشنواره بین‌المللی تئاتر دانشگاهی ایران، آذر و دی امسال در منطقه شمال به میزبانی دانشگاه گیلان21 تا 24 آذر، در منطقه جنوب به میزبانی دانشگاه شهید باهنر کرمان 4 تا 7 دی و در منطقه مرکز به میزبانی دانشگاه نبی‌اکرم تبریز 26 تا 29 آذر برگزار خواهد شد.
همزمان، معاون هنری وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی نیز در فاصله 9 روز مانده به برگزاری ششمین جشنواره تئاتر رضوی، برای این جشنواره پیام فرستاد و نشان داد که احتمالا قصد ندارد در افتتاحیه این جشنواره حاضر شود. کمی آن طرف‌تر، مدیر امور نمایش سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران نیز در نشست خبری صبح دیروز از اختصاص 2 سالن فرهنگسرای بهمن به‌عنوان 2 پایگاه تئاتر در تهران خبر داد. شهرام کرمی گفت: «مهم‌ترین برنامه ما برنامه ویژه‌ای با عنوان 30 سال 30 تماشاست که همزمان با سی‌امین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی برگزار می‌شود.
در این برنامه، 7 گروه آثار خود را در زمینه تئاتر خیابانی، کودک، آیینی سنتی، پانتومیم و... در فرهنگسراهای تهران در 2 ماه دی و بهمن اجرا می‌کنند.» علاوه بر این، دومین جشنواره تئاتر کودک و نوجوان سازمان فرهنگی‌هنری شهرداری تهران نیز پنجم آبان آغاز خواهد شد. مجید گیاهچی، دبیر جشنواره امسال نیز درباره این جشنواره گفت: «فرهنگسراهای ابن‌سینا، بهمن، خانواده، خاوران، دختران، هنر، خانه فرهنگ نور، تماشاخانه مهر حوزه هنری و سالن بوستان کانون پرورش میزبانان این دوره از جشنواره هستند که امسال برخلاف سال گذشته تا پایان اردیبهشت 88 ادامه خواهد داشت.
به‌جز اینها، ششمین دوره جشنواره سراسری تئاتر درمانی هم امروز با پیام رئیس مرکز هنرهای نمایشی وزارت ارشاد آغاز می‌شود. حسین پارسایی در بخشی از پیامش نوشته است: این شیوه از هنر نمایشی تلاشی است در مسیر بازآفرینی مجدد زندگی که تجلیگاه آن در وجهه ذاتی هنر نمایش یعنی پالایش روح و روان (کاتارسیس) است. حال که به همت فعالان عرصه تئاتر و روان‌شناسی این شیوه درمانی مسیر معرفی خود را بازشناخته است، بر اهل هنر است تا با تعامل و همفکری فعالان عرصه علم روان به کمک افراد نیازمندی بشتابند که بنا به هر دلیل از بخشی از توانمندی‌های خود باز مانده‌اند.
