به گزارش همشهری آنلاین، این روزها با گسترش تکنولوژی بازی‌های محلی از رونق افتاده‌اند و جای آنها با بازی‌های دیجیتالی و کامپیتوری به‌ویژه موبایلی پر شده است. اما بی‌شک حرکتی که در بازی‌های محلی وجود داشت سبب ترشح اندروفین و به تبع شادمانی می‌شد. بیشتر ما با چند نوع از این بازی‌ها که تحرک در آنها حرف اول را می‌زند مثل اتل متل، قایم باشک، هفت سنگ، طناب کشی و ... آشنایی داریم. در ادامه درباره چند بازی محلی کمتر شناخته شده در استان‌های مختلف را می‌خوانید.
جولاتوتما
جولاتوتما یکی از بازی‌های محلی آذربایجان غربی است. در این بازی به دلخواه روی زمین بازی چاله‌هایی را می‌کنند. اندازه چاله‌ها باید طوری باشد که یک توپ کوچک یا گردو در آن جا شود. در داخل هر چاله تعدادی سنگ‌ریزه می‌ریزند. بازیکنان به‌نوبت، توپ را به‌طرف چاله‌ها قل می‌دهند. اگر توپ در چاله‌ای افتاد به جای آن یکی از سنگ‌ریزه‌های داخل چاله را برمی‌دارند. این کار را آنقدر ادامه می‌دهند تا سنگ داخل چاله‌ها تمام شود. سپس سنگ‌ها را می‌شمارند. سنگ هرکس بیشتر باشد آن شخص برنده نهایی است.
کِلاورِوان
کِلاورِوان بازی محلی ایلام است. بازیکنان به دو دسته مساوی تقسیم می‌شوند و روی زمین دایره‌ای می‌کشند. یک گروه در دایره به حالت ۴ دست و پا قرار می‌گیرد که هر یک کلاهی به سر دارند. دسته دوم باید بدون آنکه ضربه پای تیم مقابل را بخورند، یکی از کلاه‌ها را بردارند. در حین فرار صاحبان کلاه باید سعی کنند او را بگیرند. هم‌بازی‌های وی به او کمک می‌کنند و ممکن است کلاه دست به دست شود. اگر کلاه به مقصد برسد، یک امتیاز می‌گیرند و اگر کلاه را پیش از رسیدن به محل پس بگیرند، تیم مقابل در دایره قرار می‌گیرد و بازی از نو شروع شود.
ماچلوس
ماچلوس از بازی‌های محلی کرمان است. بازیکنان به ۲ گروه تقسیم می‌شوند. یک گروه (گروه بالا) دور دایره‌ای که با گچ روی زمین کشیده اند، می‌ایستند و گروه دیگر وسط دایره قرار می‌گیرند. یک نفر از گروه بالا گرگ می‌شود و پای خود را بلند کرده و به صورت «لی لی» دنبال افراد وسط دایره می‌دود. گرگ دستش را به هر کدام از آنها بزند، آن بازیکن می‌سوزد و کنار می‌رود. وقتی همه سوختند، ۲ گروه جای خود را با هم عوض می‌کنند. این بازی را به صورت دونفره هم می‌توان انجام داد.
نظر شما