اگرچه او این روزها همراه کیهان کلهر، طبق برنامه از پیش تعیین شده‌ای برای اجرای کنسرت در خارج از کشور به سر می‌برد.
اما این جشن به پایان رسید بدون اینکه پیامی از مدیرعامل خانه موسیقی در این شب خوانده شود.
جای خالی مسئولان ارشاد
پیرنیاکان سخنان خود را با انتقاد از حضور نیافتن مسئولان هنری به پایان برد و گفت: «در این گردهمایی می‌بایست وزیر فرهنگ و ارشاد و معاون هنری ایشان دعوت ما را لبیک می‌گفتند.
موسیقی در این کشور یکی از هنرهای اصیل و والاست که کم احترامی به آن کم‌احترامی به هنرمندان برجسته این آب و خاک است.»
به گفته دبیر جشنواره، راه پرفراز و نشیب باعث شده که برای برخی باور پذیر نباشد که این خانه بتواند روزی 7 هزار نفر عضو داشته باشد و به‌عنوان تخصصی‌ترین و صنفی‌ترین پایگاه هنری مطرح بشود.
پیرنیاکان افزود: هیأت‌مدیره کنونی در کنار هیأت‌مدیره‌های ادوار گذشته در جهت بهروزی و بهبودی موسیقی کشور در این سال‌ها گرد هم آمده‌اند و این، بار 9ساله را به دوش کشیده‌اند.
اینک در آستانه دهمین سال، عشق به یکدیگر، احترام متقابل، شایسته‌سالاری، توجه به فرهنگ پیشینیان و... بیشتر از هر زمان احساس می‌شود.
بدون معرفی برنده نهایی
نهمین جشن خانه موسیقی با حمایت شورای‌عالی خانه موسیقی و هیأت‌مدیره برگزار شد که به گفته پیرنیاکان این جشن نسبت به سال‌های قبل تغییرات چشمگیری داشته که از آن جمله برگزاری بخش مسابقه، انتخاب بهترین آثار برگزیده و ارسال فراخوان بوده است.
به‌‌دنبال اعلام فراخوان، 44 اثر به دبیرخانه جشن ارسال شد، اما برنده نهایی و برگزیده اعلام نشد. پیرنیاکان اضافه کرد: با توجه به محدودیت آثار رسیده و تعداد انگشت‌شمار برخی آثار امکان بررسی همه جانبه نبوده و این خانه ضمن ارج نهادن به هنرمندانی که آثارشان را در اختیار دبیرخانه قرار داده‌اند، تندیس زرین را به هنرمندانی اهدا می‌کند که علاوه بر شأن و حرمت، پیشکسوت بودنشان نیازی به هیچ توضیحی ندارد.
جایگاه این استادان بی‌نیاز از هر ارزیابی است؛ بر این اساس تندیس‌های امسال به بزرگان موسیقی اهدا خواهد شد.
بزرگانی که نبودند
حضور امیرخانی و محمدرضا شجریان روی سن و هفت تندیس خانه موسیقی نوید بخش برنامه تقدیر از هنرمندان بود.
به پاس یک عمر آموزش در زمینه موسیقی کلاسیک، تندیس زرین خانه موسیقی و لوح تقدیر را به هوشنگ استوار اهدا کردند که به‌دلیل حضور نداشتن این پیشکسوت موسیقی مصطفی کمال پورتراب جوایز وی را دریافت کرد.
پس از پخش نماهنگی از زندگی استوار، تندیس زرین و لوح تقدیر به فرامرز پایور به خاطر یک عمر فعالیت موسیقایی اهدا شد که متأسفانه این نوازنده سنتور نیز به‌دلیل بیماری در این مراسم حضور نداشت و سعیدثابت به نیابت از وی جوایزش را دریافت کرد.
پس از اهدای این تندیس نماهنگی از زندگی فرامرز پایور پخش شد و به خاطر نشر آثاری در زمینه موسیقی ملی و نیم قرن فعالیت اثرگذار، تندیس زرین و لوح تقدیر به جلیل شهناز اهدا شد که باز هم به‌دلیل نبودن این نوازنده امیررضا شهناز نوه ایشان این جایزه را دریافت کرد.
تندیس زرین و لوح تقدیر خانه موسیقی در این بخش به حسن کسایی اهدا شد که باز هم ایشان در برنامه حضور نداشتند و میرجلالی جایزه او را دریافت کرد.
به پاس فعالیت منسجم در موسیقی و راهبری گروه، تندیس زرین خانه موسیقی و لوح تقدیر به هوشنگ کامکار اهدا شد که خوشبختانه او در جشن شرکت داشت و با پای خود به روی سن آمد و تندیس خانه موسیقی را به یادگار گرفت.
دو تندیس دیگر تا آخر جشن روی میز ماند و این آرزو را در ذهن‌ها متبلور کرد که ای کاش در دوره بعدی از کسانی تقدیر شود که پای آمدن به سن تالار وحدت را داشته باشند.
به یاد قیصر
یادی از قیصر امین پور که در این روزها اولین سالگرد این شاعر برگزار خواهد شد، بخش دیگری از برنامه بود.
سپس محمدرضا شجریان که در روزهای گذشته همراه با ارکستر ملی و گروه کامکارها در جشن به اجرای برنامه پرداخته بودند، به روی صحنه آمد و از دو ساز ابداعی خود صراحی و
بم تار سخن گفت.
سپس به‌منظور معرفی این دوساز سینا جهان آبادی صراحی و رامین صفایی بم تار نواختند.
در انتهای جشن، داریوش طلایی نوازنده تار به همراه آرش فرهنگ‌فر نوازنده تنبک برای اجرای دونوازی به روی صحنه آمدند و مرکب‌نوازی در راست پنجگاه را به‌صورت بداهه اجرا کردند.
