بازیگری که یکی از چند نقش متفاوت «نجات سرباز رایان» استیون اسپیلبرگ را بازی کرده و خیلی سریع به عنوان قهرمان جدید اکشن سینما معرفی شد. طی این سال‌ها او در چند فیلم ناموفق هم بازی کرد، ولی موفقیت فیلم‌هایی مثل «سریع و آتشی» و «سه ایکس» 1 و 2 باعث شد تا جزو چهره‌های مطرح سینما باقی بماند. فیلم علمی-تخیلی و اکشن «بابیلون آ.دی» کار تازه این بازیگر بیشتر یک محصول مشترک اروپایی است که خط اصلی قصه‌اش درباره نجات جان آدمی است که منحصر به فرد است و توانایی نجات جهان را دارد.
وین دیزل در فیلم نقش یک مامور پرجنب‌وجوش را دارد که باید یک آدم استثنایی را از کشور روسیه به چین ببرد و محافظ او باشد؛ اما آدم‌های بدماجرا می‌خواهند در طول راه این موجود استثنایی را بدزدند تا به وسیله او بتوانند حاکم مطلق کره خاکی شوند. دیزل به دلیل پدر شدن در زندگی واقعی، مدتی از دنیای سینما دور بود و «بابیلون آ.دی» برایش حکم یک بازگشت موفقیت‌آمیز را دارد.
- در شدن چه تغییراتی در شما به وجود آورده است؟
پدر شدن باعث شده تا تلاش کنم آدم بهتری بشوم و بخواهم کارهای بهتری در زندگی شخصی و اجتماعی انجام دهم. می‌دانید که فیلم «آرام‌کننده» که یک کمدی خانوادگی نوجوانانه بود، همه چیز را در رابطه با من تغییر داد. مدت زمان زیادی با تعدادی کودک و نوجوان کار کردم و این نکته روحیه‌ام را خیلی تغییر داد. یکی از دلایلی که باعث شد تا بازی در این فیلم را قبول کنم، برادرزاده کوچکم بود. او همیشه به من می‌گفت: تو فیلمهای اکشن بازی می‌کنی و من دلم می‌خواهد در فیلمی حضور داشته باشی که من هم بتوانم آن فیلم را ببینم و بعد از آن که فیلم موفقیت خیلی زیادی کسب کرد او مدام از من می‌پرسد چه زمانی در یک «آرام کننده» دیگر بازی می‌کنی؟
- این چند سال کجا بودید؟ خبر کمتری از شما بود؟
مدتی در جمهوری دومینیکن بودم. جای فوق‌العاده‌ای است و تجربه خیلی خوبی از حضور در آنجا کسب کردم. حتما می‌دانید که چرا به این کشور رفتم. آنجا قسمت تازه‌ای از مجموعه فیلم اکشن ماجراجویانه «سریع و آتشی» را کار کردیم. قصه قسمت جدید قبل از ماجراهای قسمت اول اتفاق می‌افتد و نوعی پیش درآمد بر آن است. به ندرت اتفاق می‌افتد که یک فیلم جدید سینمایی در قسمت تازه خود، یک پیش‌درآمد بر قصه آن فیلم باشد. از این نظر، این اتفاق خوشایندی است که برای مجموعه فیلم «سریع و آتشی» رخ داده است. چند تا از هنرمندان سینمای آمریکای لاتین هم در این فیلم با ما همکاری دارند. حضور آنها گرمای خاصی به قصه و ماجراهای فیلم می‌دهد.
- جذاب‌ترین بخش کار در آنجاچه بود؟
این واقعیت که ما می‌توانستیم از وجود دانشجویانی استفاده کنیم که 3 سال قبل در مدرسه سینمایی که تاسیس کرده بودم ثبت نام کرده بودند. آن زمان نوجوانانی را که بیکار بودند دعوت به تحصیل در این مدرسه کردم. آنها آن زمان هیچ چیزی درباره سینما و فیلم نمی‌دانستند، ولی حالا هر کدام از آنها برای خودشان کسی هستند و با ما در یک پروژه بین‌المللی همکاری می‌کنند. نمی‌دانید چقدر لذت‌بخش است که آدم ببیند کاری که انجام داده به ثمر نشسته است.
- کار فیلمبرداری قسمت جدید«سریع و آتشی» چقدر طول کشید؟
حدود 6 ماه و قرار نیست که قصه آن را لو بدهم. فقط بگویم که قصه بسیار سرگرم‌کننده و جذابی دارد، همه عوامل قسمت اول دوباره با این فیلم همکاری دارند. می‌دانید سفر از فیلمی مثل «بابیلون آ.دی» به این فیلم، خیلی جذاب بود. «بابیلون آ.دی» با وجود جنبه‌های اکشن و سرگرم‌کننده‌اش یک فیلم جدی است که برخی از مسائل و مشکلات اروپای امروز را مطرح می‌کند، ولی «سریع و آتشی» جدید کاملا سرگرم‌کننده است.
- برای بازی در «بابیلون آ.دی» نیازمند آن بودید که دوباره آمادگی بدنی و رزمی پیدا کنید؟
من یک نیویورکی‌ام و به همین دلیل همیشه با هر چیزی صادقانه برخورد می‌کنم. اکثر دوستانم در رشته هنرهای رزمی تعلیم دیده‌اند و من هم تحت تاثیر آنها هستم. از این نظر انجام کارهای اکشن وکونگ فویی برایم خیلی سخت نیست. البته مثل رزمی‌کاران حرفه‌ای نیستم که بتوانم هر کاری را انجام دهم. اما از عهده اجرای صحنه‌های اکشن و مبارزه برمی‌آیم. نوع نزدیک شدن به هر نقشی متفاوت است و برای بازی در فیلمهای سینمایی همیشه باید آمادگی ذهنی و بدنی داشت.
- از اینکه صحنه‌های زیادی از فیلم هنگام تدوین کوتاه شد ناراحت هستید؟
طبیعی است که هر بازیگری از وقوع چنین اتفاقی ناراحت می‌شود. ما با تلاش زیاد صحنه‌های سختی را بازی می‌کنیم و آنها در یک چشم به هم زدن در اتاق تدوین به دور ریخته می‌شوند. ولی چیزی که باعث شد تا این موضوع را تحمل کنم، حضورم در قسمت جدید «سریع و آتشی» بود که بلافاصله پس از «بابیلون آ.دی» بازی‌اش را شروع کردم.
همکاری دوباره با تهیه‌کنندگان این فیلم برایم اهمیت خیلی زیادی داشت. در همکاری مشترک قبلی‌مان - درام علمی –تخیلی «وقایع نگاری ریدیک»- آنها به من اجازه دادند تا طرح تازه‌ای برای قصه فیلم بدهم. آنها حتی پیشنهاد کارگردانی مشترک قسمت جدید «سریع و آتشی» را به من دادند. بازیگران معمولا درباره نوع رابطه‌شان با استودیوهای فیلمسازی حرف نمی‌زنند، اما من وحشتی از صحبت کردن در این رابطه ندارم. آنها همیشه با من روابط خوبی داشته‌اند. من یک فیلم مستند 20دقیقه‌ای از پشت‌صحنه «سریع و آتشی» جدید ساخته‌ام که در نسخه دی‌وی‌دی آن گنجانده خواهد شد. کار تدوین آن را هم خودم انجام دادم تا بتوانم کنترل کاملی بر کلیت کار داشته باشم.
- برای بازی دریک نقش، آن کاراکتر را چگونه تحلیل و پرورش می‌دهید؟
اولین نکته این است که شما باید تلاش کنید کاملا از کاراکتر قبلی خود که در فیلم دیگری بازی کرده‌اید فاصله بگیرید. سیر پیشرفت کار در این رابطه در هر بازیگری متفاوت است. هنگام بازی در یک نقش جدید، سعی می‌کنم درونیات و روحیات آن کاراکتر را درک کنم؛ اینکه او برای کارهایی که انجام می‌دهد چه دلایلی دارد؟ وقتی متوجه این نکته شدم، آن‌‌وقت بازی در آن نقش خیلی راحت می‌شود، زیرا می‌دانی که می‌خواهی چکار کنی. در این حالت، عناصری را که باعث می‌شود تا آن کاراکتر شکل بگیرد تو بهتر درک می‌کنی.
کم‌کم آن کاراکتر تبدیل به خود تو می‌شود و تو می‌توانی در درون آن نفس بکشی. هنگام همکاری با سیدنی لومت یک بار او از من پرسید پروسه تبدیل شدن به کاراکتر جدید چگونه است؟ من پسر یک معلم بازیگری هستم و زیر نظر او بزرگ شدم. پس از همان دوران کودکی با متدهای مختلف بازیگری آشنا شدم. همین نکته کمک می‌کند تا بتوانم هم در یک فیلم تجاری بازی کنم و هم در فیلمی از یک کارگردان غیرمتعارف مثل سیدنی لومت. این یک جور حس درونی است. مسئله اصلی جابه جایی یک کاراکتر با کاراکتر دیگر است که من راه آن را خیلی خوب می‌دانم.
- چه چیزی شما را جذب کاراکتر توروپ در «بابیلون آ.دی» کرد؟
اولین مسئله این بود که خیلی دوست داشتم در یک فیلم اکشن متفکرانه بازی کنم که کارگردانش یک هنرمند مؤلف فرانسوی (یعنی ماتیو کاساویتیس) بود. حس خوب و بی‌نظیری بود. خود کاراکتر توروپ هم جذاب بود و شخصیت‌پردازی درستی داشت. احساس می‌کنم بخش‌هایی از شخصیت او در همه ما وجود دارد. تجربه بازی درچنین نقشی مرا به هیجان می‌آورد. اما در همین حال یک سؤال مطرح می‌شود؛ چرا ما نقش‌هایی را قبول می‌کنیم که همه فکر می‌کنند باید آنها را انتخاب کنیم؟ وقتی بازی در نقشی را قبول می‌کنم، یک مجموعه عوامل دست به دست هم می‌دهند تا آن را بپذیرم.
- آیا مهم‌ترین دلیلش خود ژانر سینمای اکشن نیست که برای شما ژانری موفق و کارساز بوده است؟
خیر. این نکته اهمیت اصلی را ندارد. من آنقدر آدم خوش‌شانسی بوده‌ام که با فیلمسازان غیرمتعارفی مثل سیدنی لومت هم کار کنم. در عین حال، فرصت حضور در ژانرهای متفاوت را هم داشته‌ام و محدود به بازی در فیلمهای اکشن نبوده‌ام. کمتر بازیگری در هالیوود چنین موقعیتی را دارد. من در هر فیلمم نوع تازه‌ای از سینما را تجربه کرده‌ام که تازه‌ترین آنها همین فیلم فرانسوی «بابیلوی آ.دی» است.
- چه عاملی باعث می‌شود تا به کارگردان فیلم اعتماد کنید؟
همیشه سؤالات خوبی وجود دارد که الزاماً نمی‌توان جواب ساده‌ای برایشان پیدا کرد. من چطور به یک کارگردان اعتماد می‌کنم؟ این یکی از همان سؤالات حساس و شیطنت‌آمیز است که تو هیچ‌وقت نمی‌توانی جواب راحتی برایش پیدا کنی. وقتی کار بازیگری را شروع کردم احساس می‌کردم می‌توانم یک فیلم مستقل را کارگردانی کنم. علتش هم این است که از سن 5سالگی امکان بازی در فیلم‌ها را داشته‌ام. همیشه از خودم پرسیده‌ام چرا باید خودم را در معرض دید کارگردانی قرار دهم که به من نگفته بیا و در فیلم من بازی کن؟
رابطه من با کارگردانی که سرصحنه درباره زاویه دوربین حرف نمی‌زند و یا نمی‌گوید در اتاق تدوین چه خبر است، باید چگونه باشد؟ می‌دانید، شما وقتی فیلمی را تماشا می‌کنید می‌دانید که آن فیلم محصول کار یک نفر (یعنی کارگردان) نیست. تو نمی‌توانی به‌راحتی بگویی: «آره، این فیلم متعلق به کارگردانش است!» فیلمسازی یک کار مشترک جمعی است و نمی‌توانی آن را ثمره کار فقط یک نفر بدانی. همه ما دور هم جمع می‌شویم تا فیلمی را به سرانجام برسانیم و هر یک از ما سعی می‌کند همه تلاش خود را در این‌رابطه به‌کار گیرد و جادو کند.
