- دومین جشنواره شعر و موسیقی مازندران را با چه پشتوانه ای برگزار می کنید؟
دو سال پیش در ۲۶ اردیبهشت ماه، همایشی تحت عنوان «شبی با شعر و موسیقی مازندران» در تالار وحدت برگزار کردیم که با استقبال خوب مازنی های مقیم تهران روبه رو شد. این تجربه به ما آموخت، اقوام مختلف ایرانی علی رغم حضور در پایتخت، تعلقات فرهنگی مربوط به قوم خود را همچنان دارند و اگر بستر مناسبی پدید آید، استقبال می کنند. به همین دلیل تصمیم گرفتیم با همکاری خانه‌ها و انجمن‌های فرهنگی مازندران، دومین دور آن را باشکوه بیشتر و در مکانی بزرگ تر برگزار کنیم.
- انگیزه شما از برگزاری نخستین جشنواره شعرو موسیقی مازندران چه بود؟
در عصر حاضر با فشار روز افزون رسانه های جدید، فرهنگ سنتی اقوام ایرانی آسیب های فراوانی را دیده و در نتیجه به سرگشتگی نسل جدید دامن زده است. چنین رویکردی در واقع برای ما به منزله روزنه امیدی برای بازگشت به خویشتن خویش و البته بدون تعصب های خشک بود ،که فکر می کنم در صورت استمرار می تواند الگوی خوبی برای احیای فرهنگ اقوام ایرانی باشد.
- محتوای این جشنواره با برنامه پیشین چه تفاوتی دارد؟
به طور طبیعی مفصل تر خواهد بود. چه این که اولاً در مکان بزرگ تری اجرا می شود و ثانیاً دو شب متوالی و بدون تکرار است. در جشنواره اخیر علاوه بر گروه موسیقی شواش به سرپرستی احمد محسن پور که دو سال پیش هم در خدمتشان بودیم، گروه موسیقی "مشتاق حسن" به سرپرستی محمدرضا اسحاقی اجرای برنامه دارند. همچنین برنامه تکخوانی امیری توسط استادان علیزاده و بختیاری پیش بینی شده است.
علاوه بر این ها، سنت طشت زنی، سرنا نوازی به همراه دهل و تکنوازی لَله وا را در برنامه داریم. گروه کر پارپیرار نیز با سرپرستی حسن مصطفی پور و خوانندگی کیامهر اولادزاد به همراه نونهالان مازندرانی برنامه ای منحصر به فرد را اجرا خواهند کرد. اما شاید تفاوت عمده این دور از شب شعر و موسیقی مازندران، اجرای برنامه منحصر به فرد هنرمند گرامی سید عبدالحسین مختاباد باشد. چنان که می دانید ایشان در حوزه موسیقی سنتی مشهورند و تا کنون کمتر به عنوان یک خواننده مازندرانی معرفی شده اند. آقای مختاباد با همراهی گروه موسیقی "طالبا" به سرپرستی جمال محمدی قرار است تعدادی از تصانیف محلی مازندران را اجرا کنند.[اجرای مختاباد در دومین جشنواره شعر و موسیقی مازندران]
- به جز موسیقی چه برنامه هایی خواهید داشت؟
یکی از دغدغه های من و همکارانم در مرکز فرهنگی هنری پارپیرار، توجه معنوی به فرهنگ مداران است. بارها شاهد بودم خیلی از اهالی فرهنگ، به صرف این که مورد توجه واقع نمی شوند، از ادامه فعالیت فرهنگی خویش دلسرد شده اند. به همین دلیل تجلیل از اهالی فرهنگ و هنر یک اصل برای ماست تا در هر فرصتی بدان بپردازیم.
گرامی داشت فرهنگ مداران نواحی مختلف ایران گر چه گاه در سطح ملی انجام می گیرد ولی ما به عنوان مازندرانی های مقیم مرکز، وظیفه ای جداگانه در قبال ایشان داریم که انشاءا... در این جشنواره از تعدادی شاعر و موسیقیدان مازندرانی تجلیل خواهیم کرد. پیشکسوتانی همچون آقایان ستوده، یوسفی نیا، علی اصغر جهانگیری، غلامرضا کبیری، ولگه سری و ... فعلاً بدین منظور انتخاب شده اند.
در کنار این ها، شعر خوانی شاعران نامی مازندران، برگزاری نمایشگاه‌های مختلف بومی شامل صنایع دستی، نقاشی، عکس و غیره هم در محل برگزاری جشنواره پیش بینی شده است. تهیه و تدوین کتاب ویژه نامه جشنواره با محتوای مشاهیر و رجال مازندران و همچنین نقطه نظرات صاحبنظران از دیگر اقدامات ماست.
- فکر نمی‌کنید انتقال چنین برنامه ای از تالار وحدت به سطح تالار بزرگ کشور کمی بلند پروازانه است؟
خیر، این گام بزرگی برای اعتلای فرهنگ بومی است. حتی اگر چنین باشد که شما می گویید، ایرادی ندارد. ما اعتقاد راسخ داریم که فرهنگ ملی، مجموعه ای به هم تنیده از عناصر بومی است و هیچ موردی ندارد که پرداختن به چنین فرهنگ ارزشمندی در بزرگ ترین تالار کشور صورت بگیرد. ضمن این که از تجربه پیشین تالار وحدت به این جمع بندی رسیدیم در چنین نشست های معتبر، با دعوت از مدیران میانی کشور و نمایندگان مجلس شورای اسلامی، می توان نگاه ایشان به عرصه فرهنگ را با آن چه هم اینک می اندیشند، تغییر داد. به نظر من چنین همنشینی های اهالی سیاست با هنرمندان، به درک بیشتر و متقابل ایشان می انجامد.
- به نظر شما تجربه برنامه تالار وحدت برای برداشتن گام بزرگ تری چون جشنواره پیش رو که در تالار کشور برگزار می شود، کافی است؟
نه، کافی نیست ولی خوشبختانه ما پس از آن برنامه نخستین در تالار وحدت، بیکار ننشستیم و به فاصله هشت ماه، برنامه مشابهی با عنوان "شبی با شعر و موسیقی بختیاری" برگزار کردیم. ده روز بعد باز هم برنامه مشابهی تحت عنوان "شبی با شعر و موسیقی گیلان" داشتیم. چند ماه بعد نیز جشنواره "آب در شعر ایران زمین" را با همکاری شرکت آب و فاضلاب استان تهران تجربه کردیم. فکر می کنم این ها پله های مطمئنی برای صعود به تالار بزرگ کشور باشند.
- پیش از این در اخبار آمده بود که موسسه شما در خصوص پژوهش موسیقی نواحی ایران برنامه هایی پیش رو دارد. می توانید جزئیاتی را عنوان کنید؟
بله، تا کنون "موسیقی ایل قشقایی" با پژوهش خانم پروین بهمنی را آماده انتشار کردیم و همچنین یک مجموعه تحت عنوان "موسیقی در ایل بختیاری" با پژوهش پیمان بزرگ نیا در دست تدوین است. علاوه بر این ها دایرة المعارف موسیقی مذهبی ایران شامل 5 جلد کتاب و یکصد و پنجاه حلقه CD صوتی توسط جهانگیر نصری اشرفی به پایان رسیده و به زودی کار تدوین آن انجام آغاز می شود.
اما مهم ترین و بزرگ ترین طرح پژوهشی مرکز فرهنگی هنری پارپیرار اقدام به تهیه دایره المعارف موسیقی بومی فلات ایران شامل 12 جلد اثر مکتوب و یکصد حلقه CD صوتی موسیقایی ضمیمه آن است که پژوهشگران و نویسندگان متعددی در شکل گیری آن نقش دارند و آقای جهانگیر نصری اشرفی به عنوان سر مولف، ریسمان کلی طرح را در دست دارد.[دانشنامه موسیقی ایران در مرحله تدوین نهایی]
برای این کار حتی سفرهایی به کشورهایی که به لحاظ فرهنگی با ما در یک دایره قرار می‌گیرند، انجام شد که آخرین آنها سفر به تاجیکستان بود.[گفت وگو با سرمولف دانشنامه موسیقی درباره سفر تاجیکستان]
