و تنظیم آئین‌هایی در این ارتباط، هنوز با گذشت 2سال از این زمان اتفاق خاصی در این زمینه نیفتاده و کارشناسان معماری و شهرسازی همچنان از استفاده بی‌رویه از نمای شیشه‌ای در ساختمان‌های شهر خبر می‌دهند.
هرچند آنها مخالف استفاده از شیشه در نمای ساختمان نبوده و گاه آن را موجب زیبایی نمای شهر می‌دانند اما اغلب بر این نکته متفق‌القول هستند که این موضوع باید قانونمند شود و در چارچوب قوانین از شیشه‌های استاندارد و ایمن برای نمای ساختمان استفاده شود.
چرا که براساس صحبت‌های آنها چنانکه در تهران زلزله‌ای اتفاق بیفتد حتی اگر ساختمان‌ها بر سر مردم آوار نشوند نماهای شیشه‌ای بر سر رهگذران خرد خواهد شد و این موضوع تبعات سوء بسیاری به دنبال خواهد داشت، طوری که علی عبدی کارشناس استاندارد با انتقاد از استفاده از شیشه خام در نمای ساختمانی می‌گوید: در اکثریت قریب به اتفاق کشورهای دنیا، شیشه به شکل خاصی که ما استفاده می‌کنیم مورد استفاده قرار نمی‌گیرد چرا که در آن کشورها ایمن‌بودن شیشه و استاندارد بودن آن از نظر کیفیت بسیار مهم بوده و مالکان ساختمان براساس ضوابط و قوانین خاصی اقدام به استفاده از شیشه در نمای ساختمان خود می‌کنند.
او می‌افزاید: شیشه‌هایی که در آن کشورها به ویژه کشورهای پیشرفته صنعتی مورد استفاده قرار می‌گیرند به هر نحوی که بشکنند چه زلزله چه دیگر عوامل، خطرات کمتری برای ساکنان ساختمان داشته و کمتر فاجعه به بار می‌آورند، به طوری که در صورت تماس با افراد جراحت کمتری دارند و در برابر بسیاری از ضربات وارده مقاوم‌ترند.
از دیدگاه این کارشناس استاندارد، استفاده از نمای شیشه‌ای به این شکل در مرحله اول به ضرر خود مالکان ساختمان است چرا که از یک سو ضررهای مالی به همراه دارد و از سوی دیگر موجب اتلاف انرژی و گرم شدن خانه مسکونی می‌شود؛ موضوعی که محمدهادی حیدرزاده مشاور شهردار تهران در امور محیط‌زیست به آن اذعان داشته و معتقد است که بازتاب نور خورشید در نماهای شیشه‌ای ساختمان‌ها در تهران گرمای منازل را تشدید می‌کند و با وجود این هر روز به تعداد متقاضیان نماهای شیشه‌ای در شهر افزوده می‌شود، به گونه‌ای که اخیرا برخی مهندسان معمار نسبت به این موضوع هشدار داده و خواستار برخورد با این تخلفات شده‌اند؛
تخلفاتی که براساس مصوبه شورای شهر تهران جریمه‌هایی به دنبال دارد؛ جریمه‌هایی که مدیر کل اسبق معماری و ساختمان معاونت شهرسازی و معماری شهرداری تهران که بیشترین درگیری کاری را در این ارتباط داشته و تهیه و تدوین برنامه راهبردی سیمای شهری در زمان مدیریت او شروع شده، آن را منوط به میزان تخطی از ضابطه‌های مشخص می‌داند و معتقد است که با آماده شدن برنامه اعمال خواهد شد.
عباس اخلاصی می‌گوید: در خصوص استفاده از نمای شیشه‌ای 2بحث مهم مطرح است: یکی اینکه این نما موجب اتلاف انرژی می‌شود و دوم اینکه هویت معماری شهر را مخدوش می‌سازد و بر این اساس استفاده از شیشه باید قانونمند شود که با اجرایی شدن طرح مذکور این اتفاق می‌افتد و استفاده از شیشه با در نظر گرفتن هویت و کاربری ساختمان مورد استفاده قرار می‌گیرد.
او می‌افزاید: در بررسی‌هایی که در تهیه و تدوین برنامه راهبردی سیمای شهری انجام داده‌ایم به این نتیجه رسیدیم که باتوجه به وضعیت ساخت‌و ساز در تهران، قوانین بازدارنده محکمی باید برای ضابطه‌مند کردن ساخت‌وساز اعمال شود و جرایمی که شورای شهر در مورد مالکان ساختمان با نمای شیشه‌ای در نظر گرفته با اجرایی شدن طرح، تا حدود زیادی استفاده از نمای شیشه‌ای در پایتخت را محدود می‌کند.
براساس مصوبه شورای شهر تهران، مالکان ساختمان‌های موجود با سطح شیشه بیش از 40درصد سطح کل نما، موظفند حداکثر ظرف 3سال نمای شیشه‌ای ساختمان خود را با استانداردهای جاری تطبیق دهند، در غیر این صورت بعد از 3سال باید بهای خدمات را بر مبنای G دوم سالانه بپردازند.
همچنین شهرداری تهران موظف است از مالکان ساختمان‌هایی که از سطح شیشه بیش از 40درصد کل نما با رعایت کامل استانداردها استفاده می‌کنند سالانه به ازای هر مترمربع نمای شیشه‌ای بیش از 40درصد G ریال طبق ضوابط در پایان هر سال به عنوان بهای خدمات شهری و مصرف اضافه انرژی دریافت کنند.
