به گزارش همشهری آنلاین و به نقل از وب‌سایت نیواطلس، یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که چگونه این ماده به‌عنوان وسیله‌ای برای ورود مقادیر عظیمی از قطعات پلاستیکی ریز به خاک عمل می‌کند؛ به طوری که محققان پیشنهاد می‌کنند مزارع اروپا می‌توانند به‌عنوان بزرگ‌ترین مخزن آلودگی میکروپلاستیک جهان عمل کنند.
لجن فاضلاب به‌عنوان یک منبع جذاب و پایدار کود، هم برای عملیات کشاورزی در مقیاس بزرگ و هم برای باغبان خانگی عمل می‌کند، اما مطالعات نشان می‌دهد که ممکن است محتویات آن کاملاً خوش‌خیم نباشد؛ نه برای محیط زیست یا موجودات زنده.
مطالعه‌ای که سال گذشته منتشر شد و محصولات کود خانگی را تجزیه و تحلیل کرد، سطوح ناایمن PFAS سمی (مواد شیمیایی برای همیشه) را در هر نمونه نشان داد. آن تحقیق نشان داد که روش‌های معمولی تصفیه فاضلاب این مواد شیمیایی پایدار را از بین نمی‌برند و از آنجایی که لجن به طور گسترده در زمین‌های سراسر ایالات متحده استفاده می‌شود، مقادیر زیادی از آنها را به محصولات غذایی و آبراه‌ها معرفی می‌کند.
این مطالعه جدید توسط دانشمندان دانشگاه کاردیف و دانشگاه منچستر انجام شد و بر روی زمین‌های کشاورزی اروپا و خطرات ناشی از کودهای تولید شده از لجن فاضلاب برای آنها تمرکز داشت. این کار شامل تجزیه و تحلیل نمونه‌هایی از یک کارخانه فاضلاب در نیوپورت، ولز جنوبی است که فاضلاب جمعیتی حدود ۳۰۰ هزار نفر را تصفیه می‌کند.
این نشان داد که این کارخانه ذرات پلاستیکی بزرگ‌تری را با اندازه یک تا ۵ میلی‌متر با نرخ صد در صدی جمع‌آوری می‌کرد و از سر خوردن آنها به داخل آبراه‌ها جلوگیری می‌کرد. با این حال، هر گرم از لجن فاضلاب ایجاد شده از طریق این فرآیند، حاوی ۲۴ ذره میکروپلاستیک بود که حدود یک درصد از وزن کل آن است.
سپس دانشمندان با استفاده از داده‌های مربوط به استفاده از لجن فاضلاب به‌عنوان کود در سراسر قاره از کمیسیون اروپا و یورواستات، این موضوع را تعمیم دادند. این نشان می‌دهد که چیزی بین ۳۱ هزار تا ۴۲ هزار تن میکروپلاستیک یا تریلیون‌ها ذره هر ساله در خاک‌های اروپا استفاده می‌شود. به گفته محققاان، این با غلظت میکروپلاستیک‌ها در آب‌های سطحی اقیانوس رقابت می‌کند.
جیمز لوفتی، نویسنده ارشد این مطالعه، از دانشکده مهندسی دانشگاه کاردیف، گفت: «تحقیق ما این سوال را مطرح می‌کند که آیا میکروپلاستیک‌ها واقعا در تصفیه خانه‌های فاضلاب حذف یا به طور مؤثر در محیط جابجا می‌شوند. فقدان استراتژی واضح شرکت‌های آب برای مدیریت میکروپلاستیک‌ها در لجن فاضلاب به این معنی است که این آلاینده‌ها به خاک منتقل می‌شوند و در نهایت به محیط آبی باز می‌گردند.
این یافته‌ها بینش‌های جدیدی در مورد نحوه مهاجرت میکروپلاستیک‌ها به اطراف ارائه می‌دهند، اما شاید با توجه به تحقیقات اخیر در این منطقه، چندان شگفت‌انگیز نباشند. یک مطالعه در سال ۲۰۱۸، میکروپلاستیک‌ها را در نمونه‌های مدفوع انسان در سرتاسر جهان نشان داد و همچنین شاهد بودیم که دانشمندان برای اولین بار ذرات پلاستیکی را در جریان خون انسان و در اعماق ریه‌ها کشف کردند. تحقیقات دیگر نشان داده‌اند که چگونه میکروپلاستیک‌ها در تصفیه‌خانه‌های فاضلاب می‌توانند رشد ابر میکروب‌ها را تقویت کنند و چگونه می‌توانند پاتوژن‌های خطرناک را به دریا منتقل کنند.
لوفتی گفت: «نتایج ما بزرگی مشکل را در سراسر خاک‌های اروپا را یادآور شد و نشان داد که عمل پخش لجن در زمین‌های کشاورزی به‌طور بالقوه می‌تواند آنها را به یکی از بزرگ‌ترین مخازن جهانی آلودگی میکروپلاستیک تبدیل کند».
در حال حاضر، هیچ قانونی اروپایی وجود ندارد که ورودی میکروپلاستیک به لجن فاضلاب بازیافتی را بر اساس بار و سمیت قرار گرفتن در معرض میکروپلاستیک محدود یا کنترل کند.
نظر شما