به گزارش همشهری آنلاین و به نقل از بلومبرگ، سه مقام ارشد دولتی ترکیه که نخواستند بنا به قانون محرمانه بودن مذاکرات نام‌شان فاش شود به خواسته‌های اصلی دولت ترکیه در در پی مخالفت با پیوستن سوئد و فنلاند به ناتو پرداختند.
نظامی‌گریی‌های کردها
مساله کردها چندان به دور از اعلام عمومی رسانه‌ها نبوده و در همان روزهای اول مخالفت ترکیه دلیل صریح این مخالفت را توصیف کردن کشورهای نوردیک خواهان عضویت ناتو به عنوان مامن تروریست‌ها بوده است.
هر وقت که صحبت از تروریسم در ترکیه می‌شود باید در درجه اول و مهم‌تر از هر گروه دیگری یاد گروه‌های شبه‌نظامی کرد افتاد که مشخص‌ترین آنها حزب کارگران کردستان، پ‌ک‌ک است.
در خصوص فعالیت‌های این گروه و تروریست شمردن آنها در داخل کشور ترکیه میان این کشور با متحدان در ائتلاف ناتو اختلافی وجود ندارد.
ولی موضوع مناقشه برانگیز گروه‌های برون مرزی کرد و سایر شاخه‌های پ‌ک‌ک نظیر یگان‌های مدافع خلق (YPG) است که در طول دوران نبرد با داعش در شمال عراق و سوریه نه تنها از سوی متحدان غربی به عنوان گروه تروریستی شناخته نشدند، بلکه با حمایت تسلیحاتی و به عنوان یک شریک در نبرد علیه داعش حساب شده بودند.
حالا خواست اصلی ترکیه از دو کشور نوردیک نامزد عضویت در ناتو علاوه بر تروریستی شناختن گروه پ‌ک‌ک و سایر شاخه‌های این گروه، مقابله فعلانه با فعالیت آنها در خاک این دو کشور است.
پایان محدودیت صادرات تسلیحات
مقامات مذکور گفتند که ترکیه از سوئد و فنلاند و همینطور سایر اعضای اتحادیه اروپا می‌خواهد که به محدودیت‌های صادرات تسلیحاتی اعمال‌شده این اتحادیه در پی حمله سال ۲۰۱۹ ترکیه به سوریه که عملیاتی برای عقب راندن یگان‌های مدافع خلق (YPG) از مرز همسایگی با این کشور بود، پایان داده شود.
اگرچه که تجارت تسلیحات ترکیه با دو کشور نوردیک خواهان پیوستن به اتحاد نظامی در سطح قابل توجه‌ای نیست اما مقامات آنکارا متذکرند که به صورت اصولی هرگونه گسترش بیشتر ائتلاف نظامی با کشورهایی که مانع یا محدودکننده معاملات تسلیحاتی هستند نباید پذیرفته شود.
مولود چاووش اوغلو، وزیر امور خارجه نیز این موضوع را پیش‌تر علناً بیان کرده و گفته که محدودیت‌های تسلیحاتی «برخلاف روح» یک اتحاد نظامی است.
اشتباهات گذشته
ترکیه در دهه ۸۰ میلادی بعد از جنگ در ۱۹۷۴ در قبرس با یونانی‌هایی قبرس و حامی آنها دولت یونان، در نهایت بازگشت یونان به ناتو را پذیرفت. نتیجه چنین اقدامی محدودیت و یا حتی ممنوعیت عضویت ترکیه در اتحادیه‌اروپایی در سایه تلاش‌ها و مخالفت‌های قبرس جنوبی و یونان بواسطه عضویت و رای مخالف‌شان در اتحادیه‌اروپایی و ارکان آن است.
همینطور در دیدگاه ترک‌ها از عواقب پذیرش یونان در ناتو مخالفت قبرس جنوبی و عدم پذیرش طرح متضمن حل‌وفصل مناقشات ارضی جزیره و وحدت دو قبرس علی رغم رای سازمان ملل و همینطور اختلافات دامنه‌دار در خصوص تعیین حدود مناطق دریایی در مناطق دریایی اژه و مدیترانه با کشورهای مذکور است.
مقامات ترکیه نیز با این درس از گذشته می‌گویند، انتظار تغییر مسیر و موافقت ترکیه با عضویت سوئد و فنلاند در ناتو غیرعاقلانه خواهد بود، مگر اینکه ابتدا اختلافات حل شود و دو کشور نوردیک خواهان عضویت علناً متعهد به همبستگی با ترکیه علیه گروه‌های کرد مورد نظر بشوند.
مسائل دیگری فراتر از اتحادیه‌اروپایی و روابط ترکیه با فنلاند و سوئد قرار دارد.
در اصل، دیگر درخواست‌ها حول اختلافات چند سال اخیر ترکیه و آمریکا بر سر خرید سامانه‌های S-۴۰۰ از روسیه می‌چرخد که متعاقب آن علاوه بر تحریم اقتصادی از جانب واشنگتن از برنامه‌های دریافت جنگنده‌های F-۳۵ و سایر تسلیحات کنار زده شد و حالا آنکارا خواهان تجدید نظر است.
دیگر ناظران نیز نوع روابط اردوغان و پوتین و نوعی دوستی که میان آنها وجود دارد و یا رویکرد میانه ترکیه در قبال جنگ اوکراین را از دلایل مخالفت‌های ترکیه با پیوستن فنلاند و سوئد یاد می‌کنند، دیگر نظرات هم ناظر بر شرایط داخلی ترکیه است که اردوغان با طرح کردن مسئله کردها در سطحی بین‌المللی بتواند همدلی بیشتر ملی‌گرایان داخلی را جذب کرده و پایگاه خود را در بین آنها تحکیم کند.
نظر شما