همشهری آنلاین_ سحر جعفریان: «فرشته عسگری» بانوی ۴۷ ساله، ساکن محله شمشیری که فعالیت‌های اجتماعی خود را از حدود ۱۵ سال پیش به صورت متمرکز در خانه فرهنگ شمشیری آغاز کرده، یکی از واپسین روزهای بهاری همراه با گروه جهادی، راهی روستای «ده‌نو»، در کهریزک می‌شود.
روستایی کوچک با خانه‌هایی ریزدانه و قد و نیم قد که کنار هم، کمی بالا رفته‌اند. بیشتر جمعیت روستای ده‌نو، مهاجران افغان هستند که اغلب با کارگری در صنوف مختلف، امرارمعاش می کنند. اردوی جهادی نیکوکاران محله شمشیری این بار در مسجد «حضرت رسول (ع)» روستا برگزار می‌شود. عسگری نیز مانند سایر جهادگران، وسایل کارش که شامل قیچی، ست شانه، موپَران، پیش‌بندهای یکبار مصرف، آب‌پاش و الکل است در گوشه‌ای از سالن بزرگ، روی میزی چوبی، مرتب می‌چیند تا به گرمی پذیرای نخستین مراجعه‌کننده باشد.
کار خیر همراه با صمیمیت
مراجعه‌کننده نخستین، دختر بچه‌ای حدودا ۸ ساله است که حتی خمیرهای ترکیبی و گیاهی هم علاج شپش‌های روی سرش نشد. حالا، راهی نمانده جز کوتاهی موهای رنگ روشن‌اش. آرایشگر مهربان، نام دختربچه را می‌پرسد تا حین کار، با او صمیمانه‌تر گفت و گو کند. صمیمیتی که از میزان ناراحتی دختربچه بابت کوتاه کردن موهایش، به قدر کافی می‌کاست. مراجعه کنندگان بعدی، ۳ خواهر و برادر خردسال بودند که موی سر آنها هم به شپش آلوده شده بود. عسگری با احتیاط، موی آنها را کوتاه کرد و بعد هم به برش‌هایی از کیکی خوشمزه که خودش، پخته بود، مهمانشان کرد. او بعد از هر مراجعه‌کننده همه وسایل‌اش را ضدعفونی می‌کند تا آلودگی‌های مربوط به شپش از بین برود.
از گردشگری تا اردوی جهادی
در میان مراجعه‌کنندگان، کودکانی با موهای سالم هم حضور دارند که بعد از اصلاح موهایشان به سبک موردعلاقه، با خوشحالی از آرایشگر مهربان تشکر می‌کنند. عسگری می‌گوید: «همین خوشحالی و تشکر ساده برای من از هر تقدیر مادی و دستمزدی بهتر و لذت‌بخش‌تر است. درست از همان حدود ۱۵ سال پیش که فعالیت‌های اجتماعی خود را در محله شمشیری آغاز کردم به خوشحالی دیگران به ویژه نیازمندان و برکت حاصل از آن، فکر کردم.»
او ادامه می‌دهد: «آن سال‌های نخست، فعالیت‌هایم را با راه‌اندازی کانونی اختصاصی برای مادران و کودکان، آغاز کردم. از گردشگری گرفته تا برگزاری مراسم مختلف فرهنگی و مذهبی که همگی رایگان بودند. بتدریج شناسایی خانواده‌ها و افراد نیازمند هم به آن فعالیت‌ها، اضافه شد. از سویی، خیران و نیکوکاران محلی را نیز دعوت به همکاری می‌کردم. در خلال انجام بسیاری از این فعالیت‌ها با همراهی دوستان، نیازسنجی‌های جدید هم صورت می‌گرفت. مانند همین اصلاح رایگان موی سر که در جریان انجام آن متوجه شدیم در برخی مناطق، آلودگی موی افراد به شپش، هم آنها را به دردسر انداخته و هم شیوع این بیماری را افزایش داده است.»
زندگی باکیفیت در گرو کمک به دیگران
عسگری، ظرفی پلاستیکی، حاوی خمیری گیاهی را به مادر یکی از کودکانی که موهایش را اصلاح کرده می‌دهد و می‌گوید: «به مدت یک هفته موهای دخترت را با این خمیر شست و شو بده. روسری‌اش را هر روز بشور و شانه سر و حوله‌اش را هم از بقیه اعضای خانواده جدا کن.» نفر بعدی که روی صندلی برای اصلاح موی سرش می‌نشیند، پسر بچه‌ای ۹ سال است که می‌گوید: «خاله حالا که باید موهایم را کوتاه کنی، می‌شود مثل موهای دیوید بکهام، کوتاه کنی!؟»
این داستان، پنجشنبه‌های جهادی هر ماه آرایشگر مهربان است که همراه سایر جهادگران در روستاهای اطراف پایتخت سپری می‌شود.داستانی که او خودش آن را بهترین بخش از زندگی‌اش می‌داند و می‌افزاید: «هزینه اصلاح موی سر از ۵۰ هزار تومان هست تا ۲۰۰ هزار تومان یا شاید هم بیشتر. اگر مویی هم آلوده به شپش باشد که این هزینه ۲ برابر می‌شود. این اعداد و ارقام را گفتم تا در نهایت به این نکته برسم که همیشه کمیت مهم نیست. کیفیت هم مهم است. کیفیت زندگی ما که گاه در گرو کمک کردن به دیگران براساس تخصص و توانمندی‌هایمان است. چه بهتر که فرزندان خود را با همین تفکر تربیت کنیم.»
خدا خیرش بدهد
کمی دورتر از جایگاه اصلاح موی کودکان، صندلی‌هایی برای نشستن و انتظار مراجعه‌کنندگان چیده شده است. «سکینه» یکی از مادرانی است که دخترش را برای کوتاهی مو آورده. او می‌گوید: «خدا خیر بده این خانم را. چه کسی آخر، موی شپش زده را اصلاح می‌کند؟ اگر هم کسی هم پیدا شود اصلاح کند، دو برابر پول می‌گیرد. خودمان هم که اصلا بلد نیستیم قیچی برای کوتاهی مو دستمان بگیریم. با تیغ و ماشین اصلاح هم که نمی‌شد کاری کرد؛ به هر حال دختربچه است و دلش به موهایش خوش است.» دستی به سر دخترش می‌کشد و ادامه می‌دهد: «چند پیش که این گروه خیر آمدند اینجا با چند تایی از مادران جمع شدیم و بهشان گفتیم که مشکل شیوع شپش در موی کودکان را داریم. آنها هم لطف کردند و بعد از آن با این خانم مهربان، اینجا آمدند.»
کار خیر متفاوت
«گوهر» هم یکی دیگر از مادران است. با این تفاوت که موهای سر او نیز بعد از دخترش به شپش آلوده شد. گوهر می‌گوید: «اینجا جمعیت زیاد است. فصل بهار یا زمستان هم که می‌رسد، چند سالی است شپش حسابی، جولان می‌دهد. باور کنید، بیش از ۵ دفعه موهایمان را کوتاه کرده‌ایم یا صابون مخصوص زده‌ایم اما تا الان فایده‌ای نداشته. تا اینکه یکی از همسایه‌ها گفت، پنجشنبه آخر هر ماه، خانمِ آرایشگری اینجا می‌آید که رایگان موهای آلوده به شپش را طوری کوتاه می‌کند که دیگر اثری از این حشره و تخم‌های سفیدش نمی‌ماند. راستش، چگونه کوتاه کردن موهای آلوده، مهم است. کاربلدی می‌خواهد که ما نداشتیم.» «زهرا» از دیگر مراجعه‌کنندگان می‌گوید: «این خانم آرایشگر، می‌توانست کلی پول از ما بگیرد و یا اصلا می توانست در مدت زمانی که برای ما صرف می‌کند، جای دیگر درآمد خوب کسب کند اما آمده اینجا و کار خیر متفاوتی انجام می‌دهد و ما هم فقط دعای خیر داریم که نثارش کنیم.»
نظر شما