به گزارش همشهری آنلاین، «ژان لوک گدار» در آخرین اظهار نظر خود انتقاداتی تند از فستیوال کن کرده و آن را گرفتار بازی صحنه آرایی شده قدرت‌ها و یک ابزار تبلیغاتی دانسته است.
مسیری در جستجوی سینما و هنر
ژان لوک گدار یکی از بزرگ‌ترین فیلم سازان تاریخ سینما است. گدار در کنار نفراتی چون «تروفو» موج نو را در سینمای فرانسه به راه انداختند. موج نو که از دل مجله کایه دو سینما بیروون آمده بود مکتبی بود مدرنیستی و معطوف به فرم و زیبایی‌شناسی نوین، جان کات که از تمهیدات مهم این مکتب بود کمک می‌کرد ساختار روایی فیلم گونه‌ای متفاوت از جریان‌های سینمایی غالب دوران یعنی نئو رئالیسم ایتالیا جلوه کند. از گدار به عنوان پیچیده‌ترین و مبتکرترین چهره سینمایی دنیا یاد می‌شود. از اولین فیلم‌های کوتاهش در دهه پنجاه، دوره افسانه‌ای دهه شصت (فیلم‌هایی با حضور آناکارینا، برژیت باردو، ژان پل بلموندو، ژان پییر لئو)، دهه هفتاد و فیلم‌های سیاسی آن دوران (همراه گروه ژیگا ورتوف)، دوران فعالیت‌های ویدیویی (غالباً همراه آن – ماری میه ویل) تا سال‌های دهه ۸۰ و ۹۰ با رجعتی در معنای واقعی کلمه به سینما، فعالیت گدار و کار او همیشه یک مسیر مستقیم را در پیش گرفته است: مسیری در جستجوی سینما و هنر تا بتواند به آن جایی برسد که هنر سینما می‌خواهد نشانش دهد.
وارد شدن به فیلم‌های گدار و فهمیدن تک تک آن‌ها کار سختی است و این همان چیزی است که ژاک ریوت به درستی آن را بیان کرده: «وقتی که می‌روم آخرین فیلمش را ببینم (فیلم «حقت را بگیر») احساس می‌کنم که در پیگیری فیلم دچار مشکل هستم، منظورم در فهمیدن فیلم است، مدام با خودم کلنجار می‌روم و بعد وقتی از سینما خارج می‌شوم، وقتی به کافی شاپ یا رستوران می‌روم، ناگهان احساس می‌کنم که دارم به همان شکلی زندگی می‌کنم که در فیلم گدار دیده بودم، صحنه‌هایی که او آن‌ها را به وجود آورده در واقع خود او هستند. می‌فهمم که در زندگی معمولی‌مان غالباً آن گونه عمل می‌کنیم که گدار در فیلم‌هایش تصویر می‌کند، اینها را بعداً می‌فهمیم چرا که گدار هرگز به طور ناگهانی و در اولین نزدیکی رمزیابی نمی‌شود و راز خود را برملا نمی‌سازد. »
حالا این روزها همزمان با برگزاری فستیوال بزرگ کن ژان لوک گدار به اظهار نظر درباره این رویداد پرداخته است.
فستیوال کن ابزار تبلیغات شده است
به گزارش فارس، به نقل از آرِتسور، جشنواره فیلم کن که امروز ۲۸ می‌به پایان راه خود می‌رسد، هفته گذشته با سخنرانی ولودیمیر زلنسکی رییس جمهوری اوکراین آغاز به کار کرد، اما این سخنرانی یک مخالف سرسخت داشته است. ژان لوک گدار فیلمساز اسطوره‌ای و بلندآوازه سینمای جهان و از بنیانگذاران موج نوی سینمای فرانسه درباره حضور زلنسکی در مراسم افتتاحیه گفت: حضور زلنسکی در مراسم افتتاحیه را اگر از زاویه‌ای به آن نگاه کنیم که به آن «کارگردانی شده» می‌گویند شاهد یک بازیگر بد و البته یک کمدین حرفه‌ای زیر نظر سایر حرفه‌ای‌ها بودیم.
گدار چنین ادامه داد: با کارگردانی (صحنه پردازی) یک جنگ جهانی دیگر و خطر یک فاجعه دیگر، لازم بود تا متوجه شویم که جشنواره کن یک ابزار تبلیغاتی است مانند هر ابزار دیگری. فکر می‌کنم مدت‌ها پیش چیزی در همین راستا گفته بودم، با این وجود، با صحنه‌سازی جشنواره کن از احتمال وقوع یک جنگ جهانی دیگر و خطر یک فاجعه دیگر، متوجه شدیم فستیوال کن یک ابزار تبلیغاتی است، مانند هر ابزار دیگر.
کارگردان «از نفس افتاده» توضیح داد: آن‌ها (جشنواره فیلم کن) زیبایی‌شناسی غربی را تبلیغ می‌کنند. حالا تصور کنید که در جشنواره از جنگ به عنوان ابزار زیبایی‌شناسی استفاده می‌شود و سهامداران آن هم کشورهای درگیر، یا بهتر بگوییم صاحب «منفعت» هستند که برنامه‌هایی را پخش می‌کنند که همه ما تماشاگران آن هستیم.
کارگردان «آلفاویل» تاکید کرد: عموما گفته می‌شود «تعارض منافع»، باید بگویم هیچ تعارض بزرگ یا کوچکی وجود ندارد، بروتوس، نرون، بایدن یا پوتین، قسطنطنیه، عراق یا اوکراین به غیر از قتل عام هیچ چیز زیادی بین‌ها متفاوت نیست.
نظر شما