همشهری آنلاین - خدیجه نوروزی: کارشناسان و فعالان مدنی و سیاسی تاکید دارند ارتقای اعتماد عمومی به دولت و افزایش سرمایه اجتماعی مولفه مهمی در پیشبرد سیاست‌گذاری‌ها به ویژه سیاست‌های اصلاحی دولت محسوب می‌شود. اما باید دید سلبریتی ها در این میان چقدر به افزایش این اعتماد عمومی کمک می کنند و تا چه حد ممکن است به آن خدشه وارد کنند.
مهران رجبی، بازیگر در گفت‌وگو با همشهری آنلاین ورود سلبریتی ها به هر حوزه ای را غلط می داند و می گوید:«با توجه به اینکه سلبریتی ها در جامعه مورد توجه هستند طبیعتا کوچک ترین عمکرد آنها مورد توجه قرار می گیرد. این چهره‌ها در همه جای دنیا رصد می شوند لذا باید به یک رشد عقلی و علمی برسند تا در جایگاه نظردهی قرار بگیرند، آنها باید کاملا به این آگاهی برسند که آنچه بر زبان می رانند،درست است یا غلط. هر حرکت خطا و رفتار اشتباه از جانب این چهره‌ها جایی برای عذرخواهی نمی گذارد چون زمانی که رفتار خطا در همه جا فراگیر شود، معذرت خواهی به همان میزان منتشر نمی‌شود و کمتر مورد توجه قرار می گیرد. لذا یک سلبریتی باید کاملا حواسش برای بیان یک مسئله جمع و معطوف به آن باشد.»
رجبی با بیان اینکه اگر متکلمان برای تقویت اعتماد عمومی چهره‌های محبوب باشند،باید ابتدا به ساکن میزان آگاهی و علم‌شان نسبت به مسئله مورد نظر بالا باشد و در درجه دوم باید از میزان صحت یا صحم آن آگاه باشند،در ادامه می‌افزاید:«گاهی بیان حرف درست هم در صورتی که دردناک باشد و کمکی در حل بحران به وجود آمده نکند و به آن دامن بزند،باید در زدنش هم از روی دقت عمل کرد و قبل از هر گونه واکنشی به آن اندیشید،یعنی باید قبل از عکس العمل نشان دادن یک حرف به بازتاب آن هم فکر کنیم و با ارزیابی هایی که داریم ببینیم لازم است گفته شود؟یا اساسا می ارزد که بیان شود،این ها نکاتی هستند که با در نظر گرفتشان از سوی سلبریتی ها،این قشر می توانند به نوبه خود موجب ارتقای اعتماد اجتماعی شوند.»
این هنرپیشه با مطرح کردن این موضوع که چرا باید سلبریتی هایی در هر مسئله و بحرانی که در کشور به وجود می آید نظر بدهند و حضور داشته باشند،ادامه می‌دهد: «سلبریتی‌ها نباید در هر مسئله ای ورود کنند و از نظر من این کار غلطی است. به عنوان مثال مگر من چه اطلاعاتی از مهندسی و ساخت و ساز دارم که بخواهم در خصوص حادثه متروپل نظر بدهم؟ سلبریتی‌ها در هر حوزه‌ای صاحب‌نظر نیستند اما گویی ما هنرمندان در حوزه ناشیانه وارد شدن به یک موضوعی تخصص پیدا کرده ایم.»
وی می‌افزاید:«همدردی و همدلی بسیار خوب،موثر و پسندیده است و خیلی از سلبریتی ها هم همدردی و همدلی کرده اند،این همدردی ها باعث معطوف شدن توجه عواملی می شود که باید کار را جمع و امدادرسانی کنند اما اگر فراتر از همدردی بحث به بخش‌های حکومتی کشیده شود خطاست.در مساحت بزرگ ایران یک حادثه تلخ واقع شده، اگر ما بخواهیم مکرر حال کل مردم ایران را در ابعاد وسیع‌تر از آن مکدر کنیم، درست نیست البته باید از این جنبه به آن بپردازیم که چرا مسئولان در بخش‌های مختلف کار نظارت خود را به درستی انجام نداده اند.»
رجبی می گوید: «هر چه سلبریتی‌ها داغ‌تر و بی‌اطلاع‌تر وارد قضیه بشوند ممکن است مورد تشویق عده‌ای قرار بگیرند ولی به نظرم درست نیست ما خودمان را وسط بیندازیم و مدام غر بزنیم و گله کنیم. چنین اقداماتی چه خروجی دارد؟ اگر قرار باشد مسئولی از انجام وظایف خود شانه خالی کند و به ضوابط سازمانی احترام نگذارد آیا حرف یک سلبریتی برایش مهم است؟ البته منکر این نیستم که پرداختن یک سلبریتی به یک موضوع به صورت محدود طبیعتا دست عده‌ای را رو می‌کند و موجب می شود خاطیان حواسشان را بیشتر جمع کنند چرا که می‌دانند در صورت خطا کردن دستشان برای مردم رو می‌شود.»
نظر شما