احساس امنیت، اصلی‌ترین و بنیادی‌ترین نیاز بشر است و از آنچنان درجه‌ای از اهمیت برخوردار است که می‌تواند دیگر نیازهای مادی و معنوی بشر را تحت تاثیر قرار دهد.
تمام پژوهشگران بر این باورند که برای سالم بودن و سالم زیستن، نیازمند احساس امنیت هستیم. سلامت نه تنها به سالم بودن در بعد جسمانی که سلامت روان را نیز در بر می‌گیرد و بیمه یکی از مطمئن‌ترین روش‌های احساس امنیت در دنیای کنونی بشمار می‌رود.
در گذشته‌های دور، اولین نمونه‌های بیمه در ایران باستان یافت شده است. طبق پژوهش‌های باستان‌شناسان و لوحه‌ها و اسناد به دست آمده، تخت جمشید فارغ از تمام شگفتی‌هایش از یک جنبه انسانی نیز نسبت به بناهای هم عصر خود برخوردار است.
در روزگاری که ابنیه‌ای چون اهرام مصر با زور و ظلم به دست بردگان و اسرای جنگی ساخته می‌شد، در تخت جمشید هر فرد، حتی اسیران جنگی برای کاری که انجام می‌دادند مزد دریافت می‌کردند و اگر در حین کار بیمار می‌شدند و یا از بین می‌رفتند، خانواده او مستمری می‌گرفتند.
عملیات بیمه‌ای به معنای امروزی در ایران؛ با فعالیت دو مؤسسه روسی به نام نادیژدا و قفقاز مرکوری در سال‌های آغازین قرن بیستم شروع شد.
در سال 1310 با تصویب قانون ثبت شرکت‌ها در ایران شرکت‌های بیمه‌ای انگلیسی، آلمانی، اتریشی، سوئیسی و امثال آن در ایران اقدام به ایجاد شعبه و نمایندگی کرده و به فعالیت بیمه‌ای پرداختند.
در سال 1314 شرکت سهامی بیمه ایران با سرمایه صد در صد دولتی تأسیس شد و در سال 1316 قانون بیمه به تصویب رسید.
