این دستگاه کامپیوتر همکلاسی یا «توگوپی‌سی» (2gopc) نام دارد؛ به عبارت دیگر کامپیوتری که حملش آسان است و به درد این‌ور و آن‌ور بردن می‌خورد.
این کامپیوتر همکلاسی یک‌جور کامپیوتر همراه (لپ‌تاپ) با قابلیت حمل بهتر از برخی دیگر انواع لپ‌تاپ‌هاست که برای استفاده دانش‌آموزان، به خصوص دبستان و راهنمایی طراحی شده است.
«ویندوز ایکس‌پی» (XP) سیستم عاملش است با 512 مگابایت رم، یک دیسک سخت 60 گیگابایتی و یک پردازشگر سلرون اینتل (Intel celeron)
آآها،انگار بازکردنش مسئله پیچیده‌ای است. دو تا کابل روبانی (فلش‌های قرمز)، پد لمس
(Touch pad) و دکمه‌های راست و چپ را به هم وصل می‌کنند. دو تا گیت که آنها را آزاد می‌کنند، دیده می شود
این سرپوش کامپیوتر است. صفحه نمایش آن کیفیت و رزولوشن (resolution) 800 در 400 دارد که می‌شود گفت پاشنه آشیل این دستگاه است
صفحه مدار اصلی الان معلوم شد. می‌توانیم چند تا تراشه بزرگ را روی صفحه ببینیم. تک،تک به سراغ همه آنها می‌رویم
کنار حافظه (سی‌پی‌یو) واضح و مشخص اینتل، دو تا تراشه کوچک‌تر هم هستند که می توانیم نگاهی هم به آنها بیندازیم
حافظه دستگاه از نوع پردازشگر اینتل «سلرونِ‌ام» با ولتاژ بسیار کم است. تراشه خاص این قسمت نوعی کنترل‌گر درونی است که کار صفحه کلید و پد لمسی را راه می‌اندازد. سیستم‌های پیشرفته مدار (ICS) حکم ساعت را برای دستگاه ایفا می کند
تراشه قبلی را دقیق نگاه کن، دو تا گیت رابط برای دکمه‌های ماوس و پد لمسی می‌بینی
بلندگوها (فلش‌های قرمز) را هم خوب نگاه کن
فلش قرمز، کارت خوان حافظه را نشان می‌دهد
ست تراشه از نوع اینتل 915 «جی‌ام‌اس» (GMS) از دو تراشه تشکیل شده است. اولی، این تراشه بزرگ است که می‌بینی
دومین بخش ست تراشه، که در تصویر قبل گفتیم، تراشه کوچکی است که داری می‌بینی. این تراشه‌ها در دیگر کامپیوترهای سبک و قابل حمل‌مان هم هست. آنها همیشه زیر یک سینک با حرارت نسبتاً بالا هستند، به همین خاطر خودشان هم یک جورهایی داغند
این هم از همه قطعه‌های همکلاسی که روی میز کنار هم جا خوش کرده‌اند. تعداد پیچ‌های کمی که قطعه‌های این لپ‌تاپ را به هم وصل کرده‌اند قابل توجه است
