همشهری آنلاین - سحر جعفریان: موسسه صلح رهایی منطقه ۹ با عنوان «مرکز پرتو» از سال ۱۳۸۵ با همکاری شهرداری منطقه در محله شهید دستغیب با هدف مهارت‌آموزی به کودکان راه‌اندازی شد . هدفی که تاکنون به مدد حمایت‌های مادی و معنوی افراد نیکوکار پیشرفت‌های موثری داشته است و کودکان کار بسیاری در این مرکز آموزش دیده‌اند. کودکان کاری که نخستین آرزویشان، برخورداری از شرایط اولیه یک زندگی عادی مانند سایر هم‌سن و سال‌هایشان در شهر است، آرزویی که آنها را از انواع آسیب‌های اجتماعی دور و در امان نگه دارد.
خواندنی‌های بیشتر تهران را اینجا دنبال کنید
آرزو کردن یاد گرفتم
«ابوالفضل»، یکی از کودکانی است که نزدیک به ۲ سال است از خدمات موسسه صلح رهایی استفاده می‌کند. ۱۴ سال دارد و می‌گوید: «شاید ۵ سالم بود که مجبور شدم مثل خواهر و برادرهایم کار کنم تا گرسنه و بی‌خانه نمانیم.» می‌خندد و ادامه می‌دهد: «همه کار انجام داده ام، از فال فروشی و واکس زدن کفش مردم گرفته تا شاگردی در میوه فروشی و پیکی سوپرمارکت‌های بالای شهر. برای همین نشد که درس بخوانم. البته یک بار رفتم کلاس‌های شبانه تا حداقل سواد خواندن و نوشتن بلد باشم ولی فایده نداشت. چون آنقدر خسته می‌شدم که همیشه سر کلاس‌ها خوابم می‌برد! تا اینکه از یکی از دوستانم در مورد مرکز پرتو شنیدم. اولش فکر کردم یک جایی هست که یا بچه‌ها را از خیابان‌ها به زور و با کتک، جمع می‌کنند یا یکی دو روز خدمات می‌دهند و بعد می‌گویند برو به سلامت! اما این طوری نبود.
در این مرکز، من مدرسه رفتم، مکانیکی یاد گرفتم، خواهرم خیاطی یاد گرفت و مادرم هم با کارگاه‌های مهارت‌های زندگی، سرگرم شد.» ابوالفضل، سال ششم دبستان را با معدل ۱۹ به پایان رسانده است و دوست دارد در آینده طراح و سازنده خودرو شود. او ادامه می‌دهد: «شاید برایتان عجیب باشد اما من اینجا، آرزو کردن یاد گرفتم. آرزوهایی که تا قبل از این فکر می‌کردم برای آدم‌هایی مثل من، محال است.»
از آوازخوانی در بی‌آرتی تا آرزوی خوانندگی
تلاش برای هدفمند کردن، حمایت‌ها از کودکان، نخستین رسالت موسسه صلح رهایی منطقه است. همچنان که در سایه این رسالت، «عرفان» صدا مخملی به خوانندگی علاقه‌مند شده است. علاقه‌ای که او را مصمم کرده به یکی از بهترین خوانندگان ایران تبدیل شود. او ۱۲ سال دارد و می‌گوید: «از ۷ سالگی شاگرد نانوایی بودم و گاهی هم سر چهارراه‌های شلوغ، شیشه ماشین‌ها را تمیز می‌کردم و آواز می‌خواندم. مردم به آواز خواندنم بیشتر پول می‌دادند تا شیشه تمیز کردنم! برای همین تصمیم گرفتم با یکی از بچه‌ها، توی اتوبوس‌های «بی‌آرتی» ساز بزنم و آواز بخوانم. یک روز توی یکی از همان اتوبوس، خانمی از من خواست به موسسه صلح رهایی بروم. خدا را شکر؛ حالا هم درس می‌خوانم و هم گاهی که شرایط جور باشد، من را کلاس خوانندگی می‌فرستند. خانم معلم‌مان می‌گوید بدون درس خواندن نه می‌توانم خواننده خوب شوم و نه حتی کار خوبی برای خودم پیدا کنم.» عرفان هنوز هم مجبور است ساعت‌هایی از روز را در کارگاه تولیدی لوستر و آباژور، کار کند.
«اعظم شایگان»، یکی از مربیان موسسه صلح رهایی در این ارتباط می‌گوید: «متاسفانه گاهی علی‌رغم کمک‌های مادی و معنوی موسسه، تعدادی از کودکان، همچنان مجبور به انجام کار هستند تا بتوانند با کسب درآمدهای هر چند محدود، کمک خرج خانواده باشند. در این شرایط، ما نیز سعی می‌کنیم و پیگیر هستیم امور تحصیلی و روانشناسی آنها به طور مستمر و تاثیرگذار، پیش رود. البته اهدای کارت‌های هدیه و توزیع سبد ارزاق در مناسبت‌های مختلف هم انجام می‌شود.»
حمایت از خانواده کودک کار
در حال حاضر، حدود ۱۲۰ کودک ۵ تا ۱۸ ساله و ۳۰۰ بانوی بی‌سرپرست یا بدسرپرست، به طور ثابت از خدمات متنوع موسسه صلح رهایی استفاده می‌کنند «محبوبه» یکی از بانوان بی‌سرپرست محله هاشمی است که به واسطه استعدادش در هنر «فرش‌بافی» پایش به این موسسه باز شد. محبوبه می‌گوید: «بعد از مرگ همسرم، مجبور شدم در خانه‌های مردم، کارگری کنم تا خرج خودم و ۲ پسر کوچکم را دربیاورم. گاهی آنقدر سخت می‌گذشت که پسرهایم هم مجبور بودند کار کنند. آن موقع اصلا فکرش را نمی‌کردم، هنری که از مادر خدابیامرزم یاد گرفته بودم روزی به کارم بیاید. چرا که به واسطه یکی از خیران محله، آموزش قالی‌بافی در موسسه صلح رهایی را شروع کردم. آموزش به خانم‌هایی که مثل خود من دنبال شغل و درآمد بودند.»
«اکرم» نیز بانوی سرپرست خانواده است که بعد از ۳ سال آشنایی با موسسه، توانسته هم مدرک تحصیلی دیپلم خود را بگیرد و هم در کنار یادگیری ساخت زیورآلات عروس (شغل خانگی)، شرایط اشتغال پسرهایش در یک کارگاه تولیدی قطعات ابزارآلات صنعتی را فراهم کند. او در این ارتباط توضیح می‌دهد: «با کمک خیران این موسسه به برخی از آرزوهایم رسیدم. از همه مهمتر، پسرهایم هستند که از سرگردانی سر چهارراه‌ها در سرما و گرما نجات پیدا کردند و حالا با یاد گرفتن یک فن و حرفه، آقای خودشان شده‌اند؛ خدا را هزار بار شکر.» پسر کوچکِ او، در کنار فعالیت شغلی و مهارت‌آموزی، ورزش کاراته را به صورت حرفه‌ای دنبال می‌کند تا در آینده‌ای نه چندان دور، عناوین و افتخارات ملی و بین‌المللی کسب کند.
گره‌گشایی اقتصادی با کمک آموزش و مهارت‌آموزی
با آموزش و آگاهی می‌توان به جنگ آسیب‌های اجتماعی رفت. این مطلب را «ناهید محمدنژاد»، مدیر موسسه صلح رهایی می‌گوید و ادامه می‌دهد: «برای حل مسئله «کودک کار» در کنار کمک‌های اقتصادی به «آموزش و مهارت‌آموزی» نیز نیاز است. آموزشی همه‌جانبه که همه حوزه‌های انسانی را دربر گیرد و با تجهیز به «مهارت‌آموزی»، بهترین نتیجه حاصل شود. این نکته مهمی است که ما سعی داریم در موسسه به آن توجه کنیم. همچنان که بیشترین سرمایه و نیروی خود را بر روی آموزش و توانمندسازی معطوف کرده‌ایم. البته در ارائه آموزش، به ابعاد سرگرمی و ایجاد نشاط هم توجه داریم. برگزاری کارگاه‌های آموزشی ضمن اردوهای تفریحی از جمله این اقدامات است.»
مؤسسه پیام صلح رهایی در یک نگاه
مؤسسه پیام صلح رهایی، از سال ۱۳۸۵ با تلاش گروهی از بانوان خیّر، فعالیت خود را آغاز کرد. این موسسه در زمینه آموزش و توانمندی فردی و اجتماعی فعالیت دارد. جامعه هدف مؤسسه صلح رهایی، کودکان‌کار و بانوان سرپرست خانواده هستند که خدماتی شامل مشاوره فردی، گروهی با سرفصل‌های خانوادگی، تحصیلی و شخصیتی، خدمات درمانی با برگزاری کارگاه‌های مهارت زندگی، کارگاه‌های پرورش خلاقیت، آموزش‌های ویژه افراد بزرگسال و کودکان، توزیع پک‌های حمایتی (ارزاق، مناسبتی، عیدانه و بهداشتی) و همچنین معرفی به مراکزی مانند کمپ‌های ترک اعتیاد، ارائه می‌دهد.
برای دریافت مشاوره و کسب آگاهی بیشتر می‌توانید با شماره‌های ۶۶۰۸۲۵۷۱ و ۶۶۰۴۴۷۳۷ تماس بگیرید.
نظر شما