همشهری آنلاین- ابوذر چهل امیرانی: «معین کامرانی»، «یاسمن احمدیه»، «آصفه کامرانی» و «سام بوربور» ۴جوانی هستند که سالها پیش وارد کارهای خیرخواهانه شده و فعالیت خود را در یک گروه مردمنهاد در محدوده محلههای نعمتآباد و دروازهغار شروع کردند.
آنها به این نتیجه رسیدند آسیبدیدهها فقط به غذا و پوشاک احتیاج ندارند، بلکه باید غذای روح آنها را نیز تأمین کنند؛ چرا که میدیدند بچههای کمسن که در خیابانها و کارگاههای مختلف کار میکنند، از تحصیل عقب ماندهاند و آینده مبهمی پیش روی آنهاست.
ابتدا تصمیم گرفتند سراغ کودکانکار رفته و در چهارراهها به آنها خواندن و نوشتن یاد بدهند، اما نظرشان عوض شد و برای پیدا کردن یک اتاق کوچک و برپایی کلاس درس برای کودکانکار، خود را به آب و آتش زدند.
همین زمان، با فرد خیّری به نام مرحوم حاج «عباس نقرهکار» آشنا شدند و او که نیت خیرخواهانه این ۴جوان را دید، خانهای ۵۰۰متر مربعی در ضلع شمالی میدان شوش خرید و به آنها هدیه داد. این اتفاق خوشایند سال۱۳۹۶ افتاد و پس از فوت حاج عباس، خانوادهاش نیز خانهای ۱۱۹متر مربعی در پشت این موسسه خریداری و به این مجموعه اضافه کردند.
حالا تمامی هزینههای این مدرسه از سوی خانواده مرحوم نقرهکار و حدود ۵۰خیّر تأمین میشود و ۱۰۰کودککار در اینجا خدمات آموزشی میگیرند. به جز تدریس، در حوزههای مختلف از جمله مددکاری، بهداشت، روانشناسی و... خدمات متنوعی به کودکانکار و خانوادههایشان در این مدرسه ارائه میشود و هر ۳۰ تا ۴۵روز یکبار، بستههای حمایتی میگیرند و در صورت بیماری به مراکز درمانی معرفی میشوند.
کلاسهای درس نیز از ساعت۱۰ تا ۱۴ برپا و از بچهها با صبحانه و نهار پذیرایی میشود. جدا از این ۴جوان دهههفتادی، ۱۲۰نفر بهصورت داوطلبانه (پیوسته یا پارهوقت) با موسسه همکاری میکنند که اغلب آنها را دانشجویان تشکیل میدهند.
نظر شما