از آن زمان دن گلدین، رییس ناسا یک پیش بینی جسورانه کرد: "ظرف چند سال، درخشان‌ترین ستاره در آسمان پدیدار خواهد شد. این اقدامی نویدبخش است زیرا همه ملت‌ها گرد هم می‌آیند تا از فن آوری سودمند شوند، آن هم نه برای منفجر کردن نسل بشر، بلکه برای آنکه دنیا به جای بهتری تبدیل شود."
آیا حرف‌های آقای گلدین درست از آب درآمد؟ ده سال از آن گذشته و ساخت این پایگاه فضایی هنوز به اتمام نرسیده است و دهها میلیارد دلار اضافه بر بودجه صرف شده است. بعضی از منتقدان می‌گویند کیفیت آزمایش‌های انجام شده توسط کارکنان متوسط بوده است.
لرد ریس از رویال سوسایتی در لندن می‌گوید: "دلیل آنکه روی این پایگاه فضایی سرمایه‌گذاری می‌شود این است که آمریکایی‌ها نمی‌خواهند روس‌ها دست بالا را بگیرند. آنها باید حضور خود را در فضا حفظ کنند و به همین دلیل نمی‌توانند پروژه را به حالت نیمه تمام رها کنند."
اما هواداران پروژه می‌گویند که دست کم یک هدف دیپلماتیک به نتیجه رسیده است و آن مشارکت دادن روس‌ها از زمان خاتمه جنگ سرد در یک پروژه بین المللی فضایی است.
کریس رایلی، ناظر مسائل فضایی در بریتانیا می‌گوید نکته اصلی همین است: "مسئله مهم این است که این پروژه باعث شده است 15 کشور باهم کار کنند. کشورهایی که تا 60 سال پیش باهم می‌جنگیدند حال با هم همکاری می‌کنند."
اگر همه چیز طبق برنامه پیش رود، پایگاه فضایی تا سال 2010 تکمیل می‌شود، اما ناسا از پیش اعلام کرده است که در بلند مدت نیروی خود را از این ایستگاه به سوی ماموریت‌های دیگر به کره ماه، مریخ و حتی فراتر معطوف خواهد کرد.
