به گزارش همشهری آنلاین، مهندس «حسن یگانه» معاون فنی شبکه تلفن همراه شاتل موبایل در پاسخ به این پرسش گفت: «قطعا نوع گوشی هوشمند در کیفیت سرعت اینترنت تاثیر دارد. در وهله اول مساله به وایفای مربوط میشود. وایفای دارای دو مدل است که روی گوشیهای هوشمند اعمال میشود: ۲.۴ گیگاهرتز یا ۵ گیگاهرتز. با توجه به اینکه وایفای ۲.۴ گیگاهرتز از لحاظ فرکانسی عملا پر شده و فضای فرکانسیاش به علت تکثر دیوایس روشن در شهر آلوده بوده و فرکانسی است که تداخل بالایی دارد، بنابراین گوشی هوشمندی که فقط ۲.۴ را ساپورت میکند طبیعتا میتواند سرویس بدتری را روی وایفای تجربه کند، اما خیلی از گوشیهای بازار هم ۲.۴ را ساپورت میکنند هم ۵ را. ۵ مگاهرتز چون قابل اعتمادتر است و تداخل کمتری دارد عملا سرویس بهتری ارائه میدهد.»
او ادامه داد: «علاوه بر این به توان و کیفیت پردازنده هم براساس مدل و نوع گوشی بستگی دارد. پشتیبانی از فناوریهای جدیدتر روی وایفای مثل وایفای۶ هم که طبعا تجربه و کیفیت خیلی بهتری ارائه میکنند که لازم است هم گوشی و هم اکسسپوینت وایفای از ان پشتیبانی کند.»
یگانه درخصوص اینترنت سیمکارت نیز گفت: «گوشیهای هوشمند امروزه 4G را ساپورت میکنند. البته 4G هم مدلهای مختلفی دارد. یکی از آپشنهایی که میتواند روی گوشیها وجود داشته یا نداشته باشد، کریر اگریگیشن (Carrier aggregation) است که عملا چند سیگنال را با هم اگریگیت و تجمیع میکند و میتواند پهنای باند بیشتری بگیرد. طبیعتا وقتی روی صفحه گوشی 4G پلاس یا 4.5G میبینیم یعنی گوشی کریر اگریگیشن بهتری انجام میهد و سرویس بهتری هم دریافت میکنند. علاوه بر میزان کریرهای قابل تجمیع هر گوشی (که با نامهایی نظیر کت ۴، کت ۶ و ... شناخته میشود) قدرت و فناوری پردازنده گوشی و آنتن آن هم بهشدت روی تجربه کاربر و کیفیت و سرعتی که دریافت میکند، اثر دارد. حتی میزان رم و ورژن سیستمعامل گوشی و همینطور تعدد برنامههایی که در بکگراند، رم و CPU و همینطور پهنای باند اینترنت گوشی را هم درگیر میکنند، روی کیفیت دریافتی اثر دارد، ولی در ابتدا باید گفت قدرت پردازنده و تعداد فرکانسهایی که گوشی یا مودم میتواند باهم تجمیع کند، مهمترین عامل در این حوزه هستند.»
او افزود: «اینکه اپراتور شما روی چه فرکانسهایی سرویس میدهد و گوشی شما هم امکان دریافت و همینطور تجمیع فرکانسیِ چه تکه فرکانسهایی را هم دارد، مهم است و حتی یک مدل گوشی در پارت نامبرهای مختلف که برای بازارهای مختلف ارائه شده تکه باندهای متفاوتی را پشتیبانی میکند. موضوعی که وجود دارد این است که همه این موارد به گوشی هوشمند برنمیگردد. پوششدهی اپراتورها هم میتواند بر این موضوع تاثیرگذار باشد. مثلا اگر آیفون جدید داشته باشید و سیمکارتی از یک اپراتور، ممکن است در نقاطی سرویس خوبی بگیرد، چون پوششدهی خوبی دارد. البته میتواند در جاهایی هم سرویس خوبی نگیرد چون اپراتور در آن نقاط پوششدهی خوبی ندارد. در اینجا اگر اپراتوری داشته باشید که خودش بتواند جابهجایی را بهصورت هوشمند انجام دهد، میتواند برای مشترک مفید واقع شود.»
یگانه درباره ارتباط کیفیت اینترنت موبایل با کیفیت آنتندهی گوشیها نیز گفت: «در این میان فقط کیفیت آنتندهی گوشی مهم نیست، بلکه پوششدهی اپراتور هم خیلی مهم است. کلا آنتندهی و پوششدهی شرط لازم است، اما کافی نیست، چون ممکن است یکجا پوششدهی و آنتندهی خوبی داشته باشید، اما کیفیت و سرعت خوبی نداشته باشید. مثلا منطقه دچار تداخل فرکانسی باشد، سایت بیتیاس (ایستگاه پایه فرستنده/گیرنده) مشکل فنی داشته باشد یا ترنسمیشن و انتقال به آن سایت بیتیاس با مشکل فنی یا کمبود پهنای باند مواجه باشد یا مثلا به جای اتصال از طریق فیبر با رادیو یا فناوریهای پایین تر متصل باشد. اینها به دکل مخابراتی اپراتورها مربوط میشود که آیا ظرفیت مناسب در آنجا ارائه شده است یا نه!»
او ادامه داد: «بهراحتی نمیتوان دو گوشی را با هم مقایسه کرد. پارامترهای مختلف دیگری نیز در این مسئله دخیل است. ممکن است یک گوشی قدرت ارسال و دریافت آنتن را تقویت کرده باشد اما در مقابل مصرف باتری بیشتری داشته باشد یا در همان محل به سایت بیتیاس یا بخش دیگری متصل باشد. بنابراین تولیدکنندههای گوشیهای هوشمند آنقدر آزمایشهای مختلف انجام میدهند تا به یک نقطه بهینه میرسند. بیشتر گوشیهای هوشمند معمولا اشاره میکنند که مثلا ما التیای ساده ارائه میدهیم؛ به این معنا که کریر اگریگیشن نداشته باشد، ادونس نیست، ۱۵۰ مگ دانلود و ۵۰ مگ آپلود میتواند داشته باشد. این استاندارد است، اما این عددها واقعی نیست، چون اگر دو کاربر به یک بیتیاس وصل شوند آن وقت سرعت ۵۰ مگ آپلود نصف میشود. یا گوشیها از دو برند مختلف میگویند ما LTE پیشرفته را ساپورت میکنیم، اما برخیشان دو کریر را ساپورت میکنند و برخی دیگر سه کریر را. امروزه گوشیهای هوشمند عموما بیش از ۲ کریر را اگریگیت میکنند. پس همه اینها در کیفیت آنتندهی گوشی در مقایسه با کیفیت سرویس تاثیر دارد.»
مهندس یگانه درباره درخصوص اینکه آنتندهی برندهای مختلف واقعا بهصورت محسوس با یکدیگر فرق دارند به همشهری آنلاین گفت: «نهایت مساله به دریافت آنتن ربط دارد، اما معمولا گوشیها آنقدر با هم تفاوت ندارند که به صورت محسوس بتوان گفت که اینها خیلی فرق دارند. در یک نگاه کلی شیائومی ردمی ۲ را نمیشود با آیفون ۱۳ مقایسه کرد، چون گوشی هوشمند، اما ساخت قدیم است ولی سامسونگ ۲۰۲۲ را با یک آیفون ۲۰۲۲ را اگر مقایسه کنید میبینید که خیلی باهم تفاوتی ندارند، چراکه رویشان بحث و تبادل نظر و مطالعه زیادی میشود تا بتوانند آنتنی روی گوشی بگذارند که هم مصرف باتری کمتری داشته باشد و هم کیفیت خوبی ارائه دهد.»
او درباره اینکه آیا راهکارهایی برای بهبود کیفیت اینترنت دریافتی در گوشیهای هوشمند وجود دارد، گفت: «معمولا اولویت ما در انتخاب گوشی مساله قیمت آن است و بر اساس پولی که داریم گوشی انتخاب میکنیم. مثلا اگر ۱۵ میلیون تومان پول داشته باشیم گوشیهای آن رده قیمتی را بررسی و از افراد آگاه، بیشتر در خصوص ثبات سیستمعامل، دوربین خوب و ... اطلاعات کسب میکنیم، اما کمتر به کیفیت آنتندهی توجه داریم. طبیعتا یک گوشی هوشمند باید تمام باندهای داخل ایران را ساپورت کند. مثلا در بخش آنتن بتواند مالتی پلی اوتپوت و مالتی پلی اینپوت (چند ورودی - چند خروجی - MIMO) را ساپورت کند. این به ارائه سرویس بهتر روی گوشی کمک میکند. MIMO به شما کمک میکند تا بتوانید کریر اگریگیشن انجام دهید و چند ورودی و خروجی داشته باشید تا پهنای باند خروجی و ورودی بیشتری را ساپورت کنید.»
نظر شما