مواد غذایی گوناگونی از آناناس، دارچین، پیاز و آووکادو گرفته تا مارچوبه، فلفل، چای سبز، سیر و کرفس در رده این «چربی‌سوزهای» ادعایی قرار داده می‌شوند.
اما حقیقت این است که هیچ شاهد عملی تاییدکننده درباره این ادعا که این غذاها می‌توانند از طریق افزایش سرعت سوخت‌وساز یا متابولیسم و افزایش میزان سوختن کالری به کاهش وزن کمک کنند، وجود ندارد.
سوخت‌وساز یا متابولیسم مجموعه فرآیندهای شیمیایی است که به طور مداوم درون بدن شما در جریان است تا شما زنده بمانید و اندام‌های بدنتان به طور طبیعی کار کنند و وظایفی مانند تنفس، ترمیم سلول‌ها و گوارش غذاها را انجام دهند. این فرآیندها نیاز به انرژی دارد و مقدار انرژی مورد نیاز برای آنها در هر فردی بسته به عواملی مانند اندازه بدن، سن، جنسبت و ژن‌ها متفاوت است.
علاوه بر غذاها، در بازار مکمل‌ها هم فراورده‌هایی با نام چربی‌سوز ارائه می‌شود که در این مورد هم باید مراقب باشید، چرا که برخی از آنها حاوی مقادیر بالایی کافئین و قند هستند.
هیچ غذایی به خودی خود باعث سوزاندن چربی یا ذخیره کمتر چربی نمی‌شود، اما اگر بخواهیم غذای «چربی‌سوز» را به معنای درست به کار ببریم، منظورمان غذایی است که به شما کمک می‌کند میزان کالری مصرفی‌تان را کاهش دهید و به این ترتیب وزنتان را کم کنید.
در این معنای تصحیح‌شده، غذایی را که باعث می‌شود شما برای مدت طولانی‌تری احساس پری کنید یا به شما کمک می‌کند برای مدت طولانی‌تری قند خونتان را در حد طبیعی نگهدارید، می‌توان «چربی‌سوز» خواند.
معمولا چنین اثرات سودمندی مربوط به غذاهایی است که حاوی چربی‌های سالم هستند (چربی باعث احساس سیری می‌شود)، میزان فیبرهای خوراکی در آنها بالا است (که احساس پری ایجاد می‌کند و پروتئین بالایی هم دارند (که به تنظیم قند خون کمک می‌کند). غذاهایی مانند ماهی آزاد، روغن زیتون فرابکر یا آووکادو یا سبزیجات برگ‌دار را با این تعریف می‌توان در رده چنین غذاهایی قرار داد.
اصطلاح غذاهای «کالری منفی» هم درباره مواد غذایی گوناگون از کرفس و گریپ‌فروت گرفته تا کلم و کاهو به کار می‌رود و ادعا می‌شود گوارش آنها نیاز به کالری بیشتری نسبت به میزان کالری خود آنها دارد، نیز پشتوانه علمی ندارد.در این مورد هم رژیم‌هایی که بر اساس این مواد غذایی هستند، اگر تاثیری در کاهش وزن می‌گذارند، به علت فیبرهای بالا یا میزان پایین چربی این مواد غذایی است.
نظر شما