شاگردان و کتابهای گرانقدر این دانشمند فاضل امامیه گواهی راستین بر میراث داری اصیل علم آلالله و علوی است که برای شیعه به یادگار گذارده شده. از جمله کتابهای علامه طبرسی، کتابی است با عنوان «الاحتجاج علی اهل اللجاج».
این کتاب کلامی - اعتقادی، حاوی بخشهای گوناگون از احتجاجات چهارده معصوم، از رسول گرامی اسلام تا وجود مبارک حضرت صاحبالعصر و الزمان- صلواتالله علیهم أجمعین- است.
روش طبرسی در کتاب بدین صورت است که ضمن ایراد عقاید حقه از زبان معصومین شیوه بحث با مخالفین چه از اهل لجاج و چه دیگران را گوشزد میکند و بهطور کلی مجموعه کتاب، روش صحیح احتجاج (حجت آوردن ) و بحث را تعلیم میدهد. کتابالاحتجاج از ابتدای تألیف تاکنون مورد توجه بسیاری از پژوهشگران قرار داشته است و چندین بار به زبان فارسی ترجمه شده است.
به انگیزه هفتم ذیحجه سال 114 هجری قمری سالروز شهادت امام محمد باقر(ع) احتجاجاتی از امام محمد باقر درباره تفسیر برخی از آیات کتاب خدا به نقل از علامه طبرسی نقل میشود. با دقت نظر در پاسخهای امام به پرسندگان میتوان به درستی به این نکته پی برد که خداوند امانتش را بعد از رسول خدا در خاندان اولاد برحق ایشان گذارده است و آلالله هستند که میراثداران خلف حضرت نورند.
در کتاب الاحتجاج از محمدبن مسلم نقل است که امام باقر علیهالسلام در تفسیر آیه کریمه: «و هر که در این جهان کور [دل] است، در آن جهان نیز کور و گمراهتر باشد. إسراء: 72» فرمود:کسی که [در این جهان] آفرینش آسمانها و زمین و آمد و شد روز و شب و گردش فلک با خورشید و ماه و نشانههای شگفت- که اطراف آن عظیمتر از آن است- او را هدایت و راهنمایی نکند چنین فردی در آخرت گمراهتر باشد.
و فرمود: چنین شخصی از آنچه با چشم نمیبیند کورتر و گمراهتر است.
همچنین از ابوالجارود نقل است که امام باقر(ع) فرمود: هر وقت برایتان حدیثیگفتم، از من بپرسید کجای قرآن است. سپس آن حضرت در قسمت دیگری از کلامش فرمود: به راستی رسول خدا صلیالله علیهوآله از قیل و قال و تباه ساختن مال و زیادی سؤال نهی فرموده.
یکی پرسید: ایزاده رسول خدا، این مطلب در کجای قرآن است؟
فرمود: در آیه: «در بسیاری از رازگوییهای آنان خیری نیست مگر [در راز گفتن] آن کس که به [دادن] صدقهای یا به کاری نیک و پسندیده یا اصلاح میان مردم فرمان دهد- نساء:114.» و آیه: «و مالهای خود را که خداوند وسیله برپا بودن زندگی شما قرار داده به کمخردان مدهید. نساء: 5» و آیه: «از چیزهایی مپرسید که اگر برای شما آشکار شود شما را بدآید و اندوهگین کند. مائده: 101.»