خبرگزاری مستقل محیط زیست ایران (ایرن) در گزارشی در این باره اشاره کرد: درحالی که قانون پیش گفته مورد تایید چند مرجع رسمی مرتبط، همچون سازمان حفاظت محیط‌زیست قرار نگرفته است، و از سوی کارشناسان به‌عنوان خطرناک‌ترین و زیانبارترین قانون تصویب شده در تاریخ ایران به شمار می‌آید، تحت عنوان لایحه از هیأت دولت به مجلس رفته و بلافاصله هم مفاد آن مورد تصویب کمیسیون مرتبط قرار گرفته است.
این گزارش می‌افزاید در جلسات مربوطه حضور 2 کارخانه دار تولید‌کننده بذرهای تراریخته کاملا مؤثر بوده‌است، درحالی‌که تاکنون در مجلس معمول نبوده برای تصویب یک قانون فراگیر زیست‌محیطی – بهداشتی به جای کارشناسان محیط‌زیست، 2 سرمایه‌دار کاملاً ذینفع مورد رجوع نمایندگان باشند.
براساس قانون ملی ایمنی زیستی، سطح زیرکشت گیاهان ترانس ژنیک یا «تراریخته» در ایران باید نیم درصد کل سطح جهانی را در بر بگیرد.
بر این اساس تقریباً 5 میلیون هکتار از اراضی کشاورزی کشور با بذرهایی که مورد دستکاری ژنتیک قرار گرفته‌اند کشت خواهد شد. این مساحت، تقریباً 40 درصد از کل 12 میلیون هکتار اراضی کشاورزی ایران را شامل می‌شود.
گیاهان ترانس ژنیک به واسطه احتمال بروز اختلالات ژنتیک و بیماری‌های ناشناخته و غیرقابل مهار از سوی اغلب مجامع زیست‌محیطی و بهداشتی جهان بسیار خطرناک تلقی شده و از این نظر استفاده از محصولات مرتبط کماکان نهی می‌شود.
ایرن اضافه کرده است: براساس متن قانون ایمنی زیستی، وظیفه بررسی میزان خطرناک بودن یک محصول زراعی ترانس‌ژنیک به‌عهده نهادهای دولتی و در مرحله بعد از تولید گذاشته شده است؛
یعنی تولید‌کنندگان بذرهای تراریخته نه تنها وظیفه‌ای برای بررسی و مستند‌سازی میزان خطرناکی هر کدام از تولیدات خود ندارند، بلکه از این شانس هم برخوردار هستند که این بررسی پس از تولید و فروش محصول آنها صورت می‌گیرد که در هر حال فعالیت در این عرصه را برای آنها کاملاً بدون ضرر و فاقد ریسک اقتصادی خواهد کرد.
مضاف بر آنکه اجبار کشاورزان برای خرید اینگونه بذرها بازار انحصاری گسترده‌ای را در اختیار سرمایه‌گذاران تولید‌کننده بذرهای ترانس‌ژنیک خواهد گذاشت.
اعطای چنین تسهیلات و فرصت‌هایی بدون ضابطه، خطرناک و غیرمعمولی به تولید‌کنندگان بذرهای تراریخته از جمله دلایلی است که تاثیرات فرامتنی تولید‌کنندگان بذرهای تراریخته را در تصویب قانون ایمنی زیستی متبادر می‌کند.
با توجه به آثار خطرناک مصرف محصولات کشاورزی ترانس‌ژنیک و امکان پایداری آثار مرگبار این محصولات، حتی در نسل‌های بعدی، قاعدتاً باید وزارت بهداشت و درمان به‌صورت جدی در مقابل تصویب قانون ملی ایمنی زیستی مخالفت می‌کرد اما از این وزارتخانه تاکنون هیچ مخالفتی در این زمینه مشاهده نشده است.
به گزارش خبرگزاری محیط‌زیست ایران، تصویب قانون ایمنی زیستی، ایران را به یکی از پرجمعیت‌ترین کشورهای مصرف‌کننده محصولات تغییر ژنتیک داده شده تبدیل خواهد کرد، که این امر می‌تواند ده‌ها نوع بیماری خطرناک و جدید را در کشور همه گیر کند و احتمال ابتلا به انواع نقایص مادرزادی در نسل‌های آینده را افزایش دهد.
از این نظر، مسئولان کنونی وزارت بهداشت و کل مجموعه دولت و نیز مجلس در برابر ارائه و تصویب چنین طرح خطرناکی مسئول بوده و می‌بایست پاسخگو باشند.
همچنین از آنجا که اجبار کشاورزان به استفاده از بذرهای تراریخته موجب اضمحلال بسیاری از گونه‌های بومی و مقاوم زراعی کشور خواهد شد، از سازمان حفاظت محیط‌زیست به‌عنوان مسئول مراقبت از تنوع زیستی نیز انتظار می‌رود به‌طور مشخص موضع خود در برابر این قانون را مشخص کند.
